Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӗсем упӑшка хӳттинчи пурнӑҫа мухтаҫҫӗ.

Они наперебой расхваливают, как хороша замужняя жизнь.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анни вара пуҫне аллисем ҫине тайса хурать те — тинӗс ҫинчен, пирӗн питех те пысӑк ҫӗрӗн тепӗр енчи тӗлӗнмелле пайӑркасен йӑлтӑртатӑвӗ пирки, вулкансемпе ахах-ӗнчӗ, катмар вӑрмансен хӳттинчи ҫил-тӑвӑлпа ҫапӑҫусем ҫинчен тахҫанах пӗлекен сӑмахсене питӗ тимлӗн итлесе ларать.

А Анни, склонив голову на руки, прислушивалась к давно знакомым словам о море и блеске чудных лучей по ту сторону огромной нашей земли, о вулканах и жемчуге, бурях и сражениях в тени огромных лесов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Павӑл каялла упаленсе килчӗ те каллех хӑйӗн хӳттинчи вырӑна йышӑнчӗ.

Павле приполз обратно и занял свое прежнее место в укрытии.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак тискер пысӑк башня вӑрман тӗлӗнче лӑпкӑн хӑпарса тӑнӑ; вунпилӗк ӗмӗр хушши пурӑннӑ вӑл вӑрман хӳттинчи усал шӑплӑхра.

Мрачной громадой возвышалась она над этим лесом; пятнадцать веков она, зловеще-спокойная, скрывалась в лесной сени.

VI. Хӗвел тухса саралнӑ вӑхӑтра // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Леночка унпа пахчара никам ҫӳремен ҫӗрте ӳсекен вӗлтрен темисем хӳттинчи типӗ ҫӗре вырнаҫса ларнӑ; Катя илсе тухнӑ хытӑ ҫӑкӑра хаваслӑ туйӑмпа ҫинӗ, вӑл каласа кӑтартнине итленӗ.

Она садилась с ней рядом на сухую землю, в глуши, за кустом крапивы; с чувством радостного смирения ела ее черствый хлеб, слушала ее рассказы.

VI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Марко апатланнӑччӗ ӗнтӗ, самшит хӳттинчи тенкелӗ ҫинче канса кӑна кофе ӗҫсе ларатчӗ.

Марко уже отобедал и сидел на скамейке под самшитом, попивая кофе.

IX. Ӑнлантарса пани // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Марко самшит йывӑҫӗ хӳттинчи хӗрлӗ витӗпе витнӗ тахта ҫине пырса ларчӗ, вӑрӑм чӑпӑклӑ чӗлӗмне тивертсе ячӗ.

Марко сел на покрытую красным ковром тахту, стоявшую под высоким самшитом, и закурил трубку с длинным чубуком.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑйсен хӳттинчи ҫул ҫитмен ҫамрӑксем ӑна усӑллӑ ирттересси иккӗлентермест: чылайӑшӗ шкулта ӗҫпе канӑва черетлентерӗ, республикӑри лагерьсенче сывлӑха тӗрекленекенсем те йышлӑ пулӗҫ — ашшӗ-амӑшӗн шухӑшне тӗпе хурса ҫывӑхри учрежденисене суйласа путевкӑсене туянмашкӑн саккас панӑ ӗнтӗ.

Куҫарса пулӑш

Ырӑлӑх, чун ӑшши парнелекенсем // Хыпар. «Хыпар», 2016.05.24, 78-79№

12. Вара ӑна ют ҫӗр ҫыннисем, халӑхсем хушшинче чи хаяррисем, касса пӑрахрӗҫ те тусем ҫине йӑвантарчӗҫ; унӑн турачӗсем пур айлӑма та ӳкрӗҫ; унӑн хунавӗсем ҫӗр ҫинчи мӗнпур васанта вакланчӗҫ, ун хӳттинчи халӑхсем пурте унтан кайрӗҫ, ӑна пӑрахса хӑварчӗҫ.

12. И срубили его чужеземцы, лютейшие из народов, и повергли его на горы; и на все долины упали ветви его; и сучья его сокрушились на всех лощинах земли, и из-под тени его ушли все народы земли, и оставили его.

Иез 31 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

11. Ӑслӑлӑх еткер пекех аван, уйрӑмах — хӗвеле куракансемшӗн: 12. унӑн хӳттинче кӗмӗл хӳттинчи пекех; пӗлӳ усси ҫакӑ: ӑслӑлӑх пурӑнӑҫа упрать.

11. Хороша мудрость с наследством, и особенно для видящих солнце: 12. потому что под сенью ее то же, что под сенью серебра; но превосходство знания в том, что мудрость дает жизнь владеющему ею.

Еккл 7 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.