Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенни (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑшшӑн кӗлтунӑ чух хӑйӗн хуйхи ҫинчен турра шанса каласа, вӑл йӑпану шыранӑ, ӑна тупнӑ та; чунӗ ытти ҫынсенни пекех тӑвӑлса килнӗ самантсенче куҫҫуль юхтарни тата чӗрӗ чун хӗрхенни чи лайӑх йӑпату пулнӑ вӑхӑтра, вӑл хӑйӗн вырӑнӗ ҫине пӗчӗк йыттине тытса хунӑ (лешӗ чакӑр куҫӗпе ун ҫине пӑхса, аллисене ҫуланӑ), унпа калаҫнӑ, ӑна ачашланӑ май шӑппӑн йӗнӗ те.

Поверяя богу в теплой молитве свои чувства, она искала и находила утешение; но иногда, в минуты слабости, которым мы все подвержены, когда лучшее утешение для человека доставляют слезы и участие живого существа, она клала себе на постель свою собачонку моську (которая лизала ее руки, уставив на нее свои желтые глаза), говорила с ней и тихо плакала, лаская ее.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

«Телейсӗрскерсем», — тесе чӗнетчӗҫ вӗсене хӗрарӑмсем, — ку вара хӑйсен ӑнман арҫынӗсене йӳҫҫӗн, йӗрӗнсе хӗрхенни пулнӑ.

«Несчастненькими» называли их они, и это была горькая, презрительная жалость к своим, но незадачливым мужикам.

1 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Хӗрхенни, ҫыннӑн урӑх туйӑмӗ пекех, тӗрлӗрен пулать.

Жалость, как и всякое другое человеческое чувство, многогранна.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫемьери чи аслӑ ҫынна тивӗҫлӗн Петр шӑллӗне те, арӑмне те ӳпкелерӗ: — Эсир иксӗр те ун ҫине ухмахла пӑхатӑр; эсир хӗрхенни кӳрентерет ӑна. Атя ҫывӑрма, Наталья, — терӗ.

Внушительно, как подобает старшему, Пётр упрекнул брата и жену: — Вы оба глупо глядите на него; ему ваша жалость обидна. Идём спать, Наталья.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кӳренни те, шанчӑка ҫухатни те, хӑвна хӗрхенни те — пурте пур ӑшчикре.

И обиды, и разочарования, и жалость к себе — все живет внутри.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Сирӗн ӑна питӗ нумай калас килет, хӑвӑр хӑйне хӗрхенни ҫинчен, унтан тӗлӗнни ҫинчен калас килет: анчах эсир кӑна каласа пама сӑмах тупаймастӑр, сӑмах тупатӑр пулсан та, тупнӑ сӑмахӑрсем хӑвӑр кӑмӑлӑра ҫырлахтараймаҫҫӗ, вара эсир ҫак чӗмсӗр те ӑнланусӑр чаппа ҫирӗп чун хавалӗ умӗнче, хӑйӗн тивӗҫлӗхӗнчен вӑтанни умӗнче пӗр чӗнмесӗрех пуҫӑра таятӑр.

Вам хотелось бы сказать ему слишком много, чтобы выразить ему свое сочувствие и удивление; но вы не находите слов или недовольны теми, которые приходят вам в голову, — и вы молча склоняетесь перед этим молчаливым, бессознательным величием и твердостью духа, этой стыдливостью перед собственным достоинством.

Севастополь декабрь уйӑхӗнче // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ӑна пулӑшу, хӗрхенни кирлӗ…

Ему нужна помощь, участие…

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Ҫынна хӗрхенме кирлӗ мар. Хӗрхенни вӑл ҫыншӑн нимрен киревсӗрри. Пур тӗрлӗ курайманлӑхран та усалраххи», тесе ҫырнӑ вӑл Фаня патне.

«Жалости к человеку не должно быть. Жалость для человека ниже всего. Ниже всякого презрения», — писал он Фане.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ҫав тери тимлесе итлекен ачасен сӑнӗнче, тавҫӑрусӑр Иванушкӑна хӗрхенни палӑрать, юлашкинчен Зоя, хӑй кукамӑшӗ, Мавра Михайловна пекех калама тӑрӑшса, сассине улӑштарчӗ…

Они слушали так серьезно, на всех лицах было такое горестное сочувствие непослушному, незадачливому Иванушке, и Зоя так точно и выразительно повторяла печальные интонации бабушки Мавры Михайловны…

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Эсӗ ӑна хӗрхенни аван-ха вӑл, ҫапах та, ӑна укҫа сӗнсе сӑмах пама санӑн нимле ирӗк те ҫук.

— Это хорошо, что тебе жаль его, но все-таки обещать ему ты не имел никакого права.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Старик куҫӗсенче шеллени, хӗрхенни палӑрать.

Во взгляде старика мелькнуло сожаление и участие.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫынна хӗрхенни тепӗр чух киревсӗр ӗҫ туни пулса тухать.

Иной раз милосердие может обратиться в преступление.

III. Сасӑлани // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Замока хӗрхенни — ырӑ кӑмӑллӑ политика енне туртӑннин пуҫламӑшӗ пулнӑ та ӗнтӗ.

Пощадить замок — это уже начало милосердия.

ХI. Курма пӳрни пекех хӑрушӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл, шухӑша кайса, ҫапла хушса хучӗ: «пирӗнни пек вӑхӑтра хӗрхенни вӑл тӑшмана сутӑнни пулма пултарать».

И он задумчиво добавил: — В такие времена, как наши, милосердие может стать одним из обликов измены.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӗркеленчӗк сӑн-пит ҫын кӑмӑлне хӑй майлӑ ҫавӑрать Ячӗшӗн кӑна хӗрхенни кирлӗ мар, Говэн.

Седины внушают доверие, Остерегайся ложного милосердия, Говэн.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫав кулӑра вӗсем чирлӗ ҫынна хӗрхенни сисӗнмерӗ.

В них не чувствовалось жалости к больному.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унӑн ӑшчиккине калама ҫук илемлӗ, пысӑк, никама та сиен кӳмен чӗрчуна хӗрхенни ҫунтарчӗ.

Его жгла жалость к прекрасному, могучему и благородному животному.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ӑна пӑшие тӳсӗмсӗр хӗрхенни ҫунтарнӑ.

Его жгла непереносимая жалость.

5. Ҫул-йӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий тӳррӗмӗн калаҫма ниепле те хӑяйман, ҫакӑн пек шарламанни, хӑй иккӗленсе тӑнине пӗлни, ашшӗне хӗрхенни Василие халӗ те асаплантарнӑ.

Василий так и не решился поговорить начистоту, и теперь его томила и это молчание, и сознание половинчатости своих действий, и жалость к отцу.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

(Пахчаҫӑ вӗсене карта ҫумӗнче тупнӑ та хуҫа хӗрӗ патне илсе пынӑ, лешӗ кирек мӗнле чӗрчуна та хӗрхенни ҫинчен ӑна прачкӑсем каласа кӑтартнӑ-мӗн. Пахчаҫӑ йӑнӑшман: улпут хӗрӗ ӑна ҫакӑншӑн ҫирӗм пилӗк пус укҫа панӑ.)

(Садовник нашел их заброшенными под забором и принес их барышне, про которую ему сказали прачки, что она, мол, всяких зверей и скотов жалует. Он не ошибся в расчете: Елена дала ему четвертак.)

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех