Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрхенетӗр (тĕпĕ: хӗрхен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсир вӗсемшӗн хӑва хулли хӗрхенетӗр пулӗ-ха?

Куҫарса пулӑш

8. Новоград Свияжский // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Е тӑшмана халь хӗрхенетӗр, Шанатӑр ырлӑх парасса?

Куҫарса пулӑш

XXIX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Куратӑп: эсир хӗрхенетӗр, тата — преступник пирки илтнӗрен — сирӗн сӑнӑр пекех сирӗн хитре чунӑр та шуралсах пырать.

Я вижу: вы сжалились, и ваша прекрасная душа бледнеет, как ваше лицо, слыша о преступлении.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Анчах та Римма сирӗнтен юбкӑпа туфли илнӗ ӗнтӗ, маншӑн вара пушӑ мӑйӑр та хӗрхенетӗр.

Однако Римма уже получила от вас юбку и туфли, а для меня вам жалко пустого ореха.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эсир ӑна хӗрхенетӗр паллах…

— Вам его жалко, конечно…

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Е эсир мана хӗрхенетӗр пулсан, эпӗ иртнине пӗтӗмпех манатӑп, унтан сире пиратсем пулнӑшӑн суд тунӑ чухне, сире виселицӑран ҫӑлса хӑварма тӑрӑшӑп.

Если вы пощадите меня, я забуду все прошлое и, когда вас будут судить за пиратство, попытаюсь спасти вас от петли.

XXVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

— Эпӗ айӑпсӑр вилнине ӗненетӗр пулсан, эсир мана хӗрхенетӗр пулсан, эсир ман чунӑма Элизиумра лӑплантарас тетӗр пулсан, эсир Килӗшӳ туррисен ячӗпе тупа тӑвӑр, эсир вилсен те ирсӗр гладиаторсенчен тармастпӑр тесе тупа тӑвӑр! — тенӗ вӑл.

Он сказал: — Если вы верите, что я умираю без вины, если случай со мной вызывает у вас искреннюю жалость, и вы желаете утешить мою душу в Элизиуме, то поклянитесь великими богами Согласия, что вы все умрете, но никогда не повернетесь тылом перед гнусными гладиаторами!

XX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗрхенетӗр пуль ҫав.

Жалко, поди?

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

— Йыт ҫурисене ҫуратса тултаратӑр, анчах аслӑ Германи валли кама хӗрхенетӗр?

— Щенков плодите, а для великой Германии жалеете?

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Эсир, ҫав тери ырӑ кӑмӑллӑ хӗрарӑм, хӑнкӑрмасем ҫакса тултарнӑ ухмахла тумтир тӑхӑннӑ ӳт-пӗве хӗрхенетӗр, анчах хӑйӗн ҫара ӳтне витсе пытарма ҫавӑн пек тӗрлӗ тӗслӗ ҫӗтӗк-ҫурӑк та ҫук чӗре ҫинчен хӑҫан та пулсан шухӑшласа пӑхнӑ-и?

Вы так отзывчивы ко всему, вы жалеете тело в дурацкой одежде с колокольчиками и забываете о несчастной душе, у которой нет даже шутовского наряда, чтобы прикрыть беззащитную наготу!

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Эсир хӑвӑр ҫинчен каласа панӑ ҫынна хӗрхенетӗр.

Щадя человека, который вас же выдал?

VI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Государствӑна эсир хӗрхенетӗр, государство ачасене хӗрхенет.

Вы заботитесь о государстве, а государство заботится о детях.

Кухньӑри калаҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӗрхенетӗр пулать, сӗт пӑрушӗсем!

— Распустили нюни, молокососы!

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир йӑмӑкпа картишӗнче лартӑмӑр, килен пӗри пирӗн пата чарӑнса: «Аннӳне хӗрхенетӗр иккен?» е тата «тӑлӑх-турат пулса юлтӑр-им ӗнтӗ?» — теҫҫӗ.

Мы с сестрой сидели во дворе, и все, кто бы ни пришел, останавливались подле нас и говорили одно и то же: «Небось, жалко вам маму?» или: «Теперь одни остались, сиротки?» —

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех