Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ун патӗнчи горничнӑй хӗрсемшӗн пурнӑҫ мар, чӑннипех ҫӑтмах…

Горничным ее девушкам не житье, — просто рай воочию совершается…

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

Акӑ мӗн калатӑп сире: Евдокеяшӑн эпӗ тахҫантан ҫунатӑп, анчах пирӗн халь хӗрсемшӗн ҫунмалли вӑхӑт мар, ма тесен эпир контрӑпа ҫапӑҫатпӑр, ӑна ним хӗрхенмесӗр аркататпӑр.

А скажу я так: я об Евдокии давно страдаю, но зараз нам дюже некогда по девкам страдать, мы воюем с контрой и побиваем ее беспощадно.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пирӗн строй хӗрсемшӗн лайӑх; Карчӑксемшӗн те ҫаплах вӑл, Савӑнӑҫҫӗ ашшӗсем:

Девкам видеть строй наш любо, Бабки шамкают беззубо, Умиляются отцы:

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.