Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрринелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лавҫӑ тӗлӗнмеллерех мӑшӑрпа тӗп урамсем урлӑ, сивлек тӑкӑрлӑксен тытӑмӗпе хула хӗрринелле кайрӗ.

Извозчик вез странную пару от главных улиц, сетью угрюмых переулков, к заставе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 356–361 с.

Льюз аллисем чӗтреҫҫӗ, вӑл мӑйӑхне ӗнтсе чӗлӗм чӗртрӗ; унтан пурте ҫыран хӗрринелле утрӗҫ, вӑрманта пурӑнакан, вӗсен куҫне курӑнман вӑрттӑн чӗрӗ чунсем пирки калаҫрӗҫ.

Льюз сделал это, подпалив усы, так как дрожали руки, и затем все удалились, переговариваясь вполголоса о таинственных, недоступных для глаз их, лесных жителях.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ҫав тери намӑсланнӑран вӑл нумайччен йынӑшрӗ, ҫине-ҫинех ассӑн сывларӗ, анчах кӗҫех ывӑнсах ҫитрӗ те пристаньре хуралҫӑ будкинче ҫӗр каҫрӗ, ирхине ҫӑвӑнса хырӑнчӗ, унтан хула хӗрринелле утрӗ, Марта ҫуртне тупрӗ.

Стало ему так стыдно, что он долго стонал и вздыхал, однако усталость одолела его, он переночевал на пристани в будке сторожа, умылся, побрился и пришел на окраину города, где жила Марта.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Шлепки ҫыран хӗрринелле вӗҫет.

Котелок летел к набережной.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Юлашкинчен, ҫакна ыйтмах шут тытса, хӗр шыв хӗрринелле утрӗ.

Решившись, наконец, высказать свою просьбу, девушка направилась к воде.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сӑрӑ ҫӑмлӑ куянӗ те хӑйӗн питне-куҫне ҫумашкӑн ҫырма хӗрринелле чупса пырать.

Серенький зайчик бежал к ручью умыть свою мордочку.

Вӑрманти ачасем // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 7–11 с.

Хумсем ӑна лутӑркаҫҫӗ-силлеҫҫӗ, шлюпка хӗрринелле ыткӑнтараҫҫӗ, ҫӳлелле ҫӗклеҫҫӗ, аялалла переҫҫӗ, ывӑта-ывӑта унпа выляҫҫӗ.

Его качало, ударяло о борт, подымало на высоту, рушило вниз, подбрасывало.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сас-чӳ кӑлармасӑр ут ҫинчен анчӗҫ, вӑрман хӗрринелле утрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Арҫынсемпе хӗрарӑмсем, ачасем мӗнпе пулнӑ ҫавӑнпа ҫыран хӗрринелле ӑшталанса ыткӑнаҫҫӗ; ҫынсем пӗр-пӗринпе картишӗнчен картишне кӑшкӑрашса калаҫаҫҫӗ, пӗр-пӗринпе ҫапӑнаҫҫӗ, ҫухӑрашаҫҫӗ, такӑна-такӑна ӳкеҫҫӗ; кӗҫех шыв хӗррине халӑх кӗпӗрленсе тулчӗ.

Мужчины, женщины, дети впопыхах мчались к берегу, кто в чем был; жители перекликались со двора в двор, наскакивали друг на друга, вопили и падали; скоро у воды образовалась толпа.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Килне мӗнле пӑрахса хӑварнине ас тумасӑр, пулса иртекен ӗҫӗн ҫӗнтерейми ҫилӗ айне лекнӗскер — Ассоль тинӗс хӗрринелле чупрӗ; пӗрремӗш кӗтесрех вӑйӗ пӗтсе ҫитнӗрен тӑпах чарӑнчӗ; ури лӗнчӗрех кайрӗ, сывлайми пулса пӳлӗнчӗ, ӑс-тӑнӗ ҫӳҫ пӗрчинчен ҫеҫ тытӑнса тӑрать.

Не помня, как оставила дом, Ассоль бежала уже к морю, подхваченная неодолимым ветром события; на первом углу она остановилась почти без сил; ее ноги подкашивались, дыхание срывалось и гасло, сознание держалось на волоске.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӑр ҫинче хӑнтӑр тунӑ шӑтӑка тупса, ҫак шӑтӑк витӗр вӑл хӑнтӑр йӑвине кӗрсе вырнаҫасшӑн ҫыран хӗрринелле пынӑ.

Держалась она близко к берегу, надеясь найти отверстие во льду, сделанное бобром, и через это отверстие пробраться в нору бобра.

Кӑлтӑрпи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

«Тен эпир тӳрем вырӑн урлӑ каҫса шыв хӗрринелле анатпӑр», тесе шухӑшларӑм эпӗ.

«Быть может, мы уже пересекли равнину и спускаемся в долину реки?» — подумал я.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— Эсӗ вӑрмана кӗрсе пытанас тесе шыв хӗрринелле чупатӑн.

 — Ты бежишь к реке, чтобы спрятаться в лесу.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Студентсен шавлӑ ушкӑнӗ хавассӑн калаҫса Атӑл хӗрринелле утать.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Горизонт хӗрринелле тӑсӑлса кайнӑ поездсем кунтан пӗр-икӗ ҫухрӑмра пулнӑ.

Поезда стояли отсюда верстах в двух, растянувшись до горизонта.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Этем савӑнӑҫӗ кунта, — ҫак хыр юписенчен лартса тухнӑ аллейӑсем типсе хӑрнӑ пекех, — чакнӑҫем чаксах пырать, урамсем те мӗн хула хӗрринелле кайнӑҫем лутраланса, чухӑнлансах пыраҫҫӗ.

Их перспективы, — где человеческая радость так же должна была высохнуть, как эти аллеи сосновых столбов, — низились и нищали от центра к окраинам.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Нимӗн чӗнмесӗр, вӑл боецсен ушкӑнӗнчен хӗрринелле туха пуҫларӗ, ку вӑхӑтра ӑна Иван Гора хуса ҫитет.

Молча она стала выбираться из круга бойцов.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ыттисем, кӑмӑлсӑрланса, юханшыв хӗрринелле сулӑнчӗҫ.

Остальные неохотно поплелись к реке.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унтан лашине атти кӗллисемпе тапать те, ҫыран хӗрринелле юрттарса улӑхса, станица урамне кӗрсе ҫухалать.

Аникей Борисович толкнул каблуками лошадку и рысью взъехал на изволок, скрылся на станичной улице

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Енчен енне сулкаланса, эпӗ хамӑр пата, хула хӗрринелле утрӑм.

Шатаясь, я поплелся к себе на окраину.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех