Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрарӑмсене (тĕпĕ: хӗрарӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Отшельник пек пурӑнаканскер, ӗҫменскер, выляманскер, хӗрарӑмсене юратманскер… ӑх, чим-ха!

Человек, который живет, как отшельник, не пьет, не играет, не любит женщин… ах, да!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑмсене те — арӑмӗсемпе еркӗнӗсене — ҫак старик хӑйӗн йывӑр ачашлӑвӗпе тупӑка ӑсатнӑ пуль, вӗсене шӑмӑллӑ кӑкӑрӗпе лапчӑтнӑ пуль, ҫак хулӑн тутисемпе вӗсен пурнӑҫ сӗткенне ӗмнӗ пуль, — халӗ те ав унӑн тутисем хӗп-хӗрлех, калӑн — вӑрӑм та шӑнӑрлӑ аллисен ытамӗнче вилнӗ хӗрарӑмсен юнӗсем халиччен те типеймен, — тейӗн.

И женщин — жен и любовниц — этот старик, наверное, вогнал в гроб тяжелыми ласками своими, раздавил их своей костистой грудью, выпил сок жизни из них этими толстыми губами, и теперь еще красными, точно на них не обсохла кровь женщин, умиравших в объятиях его длинных, жилистых рук.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑмсене малтан идеологи енчен ҫӗклемелле.

Женщин надо прежде поднять до идеологического уровня.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Помещик кил-ҫурчӗ патӗнче Дасаоцза Чжао Юй-линь арӑмне тата ытти хӗрарӑмсене курчӗ те вӗсемпе пӗрлешсе кайрӗ.

У стены помещичьей усадьбы Дасаоцза увидела жену Чжао Юй-линя и других женщин и присоединилась к ним.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Хӗрсене кӑна мар, ҫамрӑк хитре хӗрарӑмсене те.

— Не только девок, красивых молодых баб тоже.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗрарӑмсене арҫын ӗҫне хутшӑнма юрать-и вара?

— Женщинам разве годится вмешиваться в мужские дела?

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хань нумай хӗрарӑмсене мӑшкӑлланӑ, ют ҫӗрсене хӑй аллине туртса илес тесе, тем те пӗр шухӑшласа кӑларнӑ.

Он всячески издевался над женщинами и придумывал разные способы, чтобы завладеть чужой землей.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӑнтӑрла хуралсем тӑрататчӗҫ те ялтан никама та кӑларса ямастчӗҫ, ҫӗрле, путсӗрсем, хӗрарӑмсене мӑшкӑллама тытӑнатчӗҫ.

Днем по деревне ставили караулы и никого не пропускали, а ночью отправлялись баб насиловать, окаянные.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пурне те ҫаптарччӑр, чи малтан — хӗрарӑмсене.

Пусть бьют всех, я женщин первых.

Америка консулӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӑл ҫавсем хушшинче хӗрарӑмсене те курчӗ — пӗрисем пит-куҫне кӑштах пӗркенӗ, теприсем, Европӑри пек, платьесемпе, пит-куҫӗсене витмен, тетрачӗсем ҫине хӑйсем темӗн ҫырса лараҫҫӗ.

Он видел женщин — иные из них чуть прикрывали лица, иные из них, в европейском платье, сидели с открытыми лицами и писали в записных книжках.

Америка консулӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Октябрӗн 25-мӗшӗнче, ҫӗрле, эпир хамӑр пата тӗрлӗ ҫар хатӗрӗсем илсе килнӗ самолётсем ҫине хамӑрӑн аманнӑ салтаксемпе ачаллӑ хӗрарӑмсене лартса Мускава ӑсатрӑмӑр та, ҫак самолётпа Руднев юлташ ҫемьине те лартса ятӑмӑр, пӗтӗм соединенипе похода тухрӑмӑр.

В ночь с 25 на 26 октября, отправив в Москву на тех самых самолётах, которые доставили нам вооружение, всех тяжело раненых и женщин с детьми, партизанское соединение двинулось в поход.

Инҫе ҫула, чаплӑ ӗҫсем тума // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӗсем пасара тухса икерчӗсемпе кукӑльсем сутакан хӗрарӑмсене хӑйсенчен хут сутӑн илме сӗннӗ.

продавали торговкам на базаре листовки для завёртки в них блинов и пирожков.

Тӑванла // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Пирӗн партизансем, ҫуртсем хыҫне пытанса ларса, хӗрарӑмсене хӑйсенчен ирттерсе янӑ та, вӗсене вӑрттӑн малалла та ҫаплах кайма хушнӑ.

Притаившись за хатами, партизаны пропустили крестьян, дали им знак молча идти дальше.

Партизансен столици // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫав паттӑр ҫынсемпе пӗрле нимӗҫсем хӗрарӑмсене те арестленӗ, вӗсен ачисене те илсе кайнӑ.

Вместе с этими мужественными людьми арестовали женщин, забрали и детей.

Тупа // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Спартак ҫӗр каҫах ҫаврӑнӑҫлӑ ҫулпа кайнӑ, хӑй куҫни ҫинчен тӑшман ан пӗлтӗр тесе, ҫул ҫинче тӗл пулакан пур ҫынсене те: хресченсене, пулӑҫсене, хӗрарӑмсене, ачасене — хӑйпе пӗрле илсе кайнӑ, ирпе вара римлянсен тылӗнче лагерь туса хума ӗлкӗрнӗ.

Всю ночь Спартак шел вдоль морского берега, забирая с собой всех встречных колонов, крестьян, рыбаков, женщин и детей, чтобы известие о его движении не дошло до неприятеля, а утром раскинул лагерь в тылу римлян.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах ку халлап ҫав тери киревсӗр те ирсӗр ӗнтӗ, ун пирки эпӗ ӑслӑ вулакансен умӗнче тӳрре тухасшӑн та мар, унсӑрах пӗлмеҫҫӗ-и вара, ҫав, хӳре тени, мӗн пурӗ те тухатмӑшсен кӑна пулать-ҫке, вӗсенчен те хӑшпӗрисен кӑна; тухатмӑш тени, тепӗр тесен, арҫынсенчен ытла хӗрарӑмсене тивет.

Но эта выдумка так нелепа и вместе гнусна и неприлична, что я даже не почитаю нужным опровергать пред просвещенными читателями, которым, без всякого сомнения, известно, что у одних только ведьм, и то у весьма немногих, есть назади хвост, которые, впрочем, принадлежат более к женскому полу, нежели к мужескому.

I сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Индрин — тӗлӗнтермӗш тискер кайӑкӑн типӗ пӗчӗкҫӗ урине, хаклӑ металл ӑшне чиксе хунӑскере — мӑйӗнчен ҫакса ячӗ, — вӑл, авалхи сӑмах-юмаха ӗненес тӗк, хӗрарӑмсене йывӑр самантсенче пулӑшать имӗш.

Надела на шею крошечную, оправленную в драгоценный металл, сухую лапку чудесного зверка Индри, весьма помогающую, по древним поверьям, женщинам в трудные минуты.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шурлӑхсенчен тискер-хаяр часем тухаҫҫӗ, ачасемпе хӗрарӑмсене ҫура-ҫура туллаҫҫӗ.

Из болот вышли свирепые ча и разрывали детей и женщин.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах, хитре мужик хӗрарӑмсене тивместчӗ, вӑл вӗсем ҫине инҫетрен ҫеҫ темле ӑрат нарах куҫпа, такама — те хӑйне, те вӗсене хӗрхеннӗ пек пӑхатчӗ.

Но красавец мужик не трогал женщин, он только смотрел на них издали особенным взглядом, точно жалея кого-то, себя или их.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Мӑшкӑласа кулнисем ҫурт тӑрри витекене ним чухлӗ те пырса тӗртместчӗҫ, питҫӑмарти шӑммийӗсем тухса тӑракан пичӗ ыйхӑланӑ пекле пулса каятчӗ, вӑл аташнӑ пек калама тытӑнатчӗ, тутлӑ сӑмахсем ӳсӗртмелле юхӑм пек юхса хӗрарӑмсене палӑрмаллах ӳсӗртсе пыратчӗҫ.

Насмешки нимало не задевали кровельщика, его скуластое лицо становилось сонным, он говорил, точно в бреду, сладкие слова текли пьяным потоком и заметно опьяняли женщин.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех