Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑвайт хӗлхемӗ, кӗлте пек, йывӑҫ ҫӳллӗш тӳррӗн хӑпарать те вӑрман тӑрринче пат татӑлса каялла сапаланса тӳнет.

Сноп искр от костра взвивается высоко-высоко, под самые кроны, и там распадается, гаснет.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сӳс хӗлхемӗ урайне ӳксе сӳнет.

Однако кудель, догорая на лету, падает на пол.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗринчен пӗри аякра вырнаҫнӑ куҫсенче курайманлӑх хӗлхемӗ ҫиҫет.

В широко раскрытых глазах прямо-таки вспыхивают искры ненависти.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑнах та сӳнчӗ-ши вара Пӑлхавлӑ кун-ҫӗрсен хӗлхемӗ?..

Куҫарса пулӑш

XXXIV // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Анчах сӳнмен чӗре хӗлхемӗ, Пурӑнӑҫран чун сивӗнмен: Ӑшра кӑвар пулсан этемӗн Нихҫан шикленмӗ инкекрен.

Куҫарса пулӑш

XX // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Сӳнмест, сӳнмест-мӗн кӑкӑрта Ашри вучах чӑл-чӑл хӗлхемӗ.

Куҫарса пулӑш

XII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ытла та хытӑ-ҫке чӗри — Сӑмах хӗлхемӗ ҫемҫетмерӗ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Анчах сисет вӑл, куҫ хӗлхемӗ Самант сӳнет те чӗрӗлет, Чӗри кӑваррӑн ҫуннӑҫемӗн Пит-куҫӗ нар пек хӗрелет.

Куҫарса пулӑш

VI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Чӑваш ҫыравҫисен произведенийӗсене вулассипе иртекен конкурсра, «Тӑван чӗлхем — чӑваш чӗлхи» сочиненисен конкурсӗнче, «Туслӑх хӗлхемӗ» наци культурин фестивалӗнче, «Упрар тӑван чӗлхемӗре» конкурсра, тӗрлӗ викторинӑсенче, интернет-олимпиадӑсенче малти вырӑнсене ҫӗнсе илеҫҫӗ, Пӗтӗм чӑваш диктантне ҫырса ҫӗнтерӳҫӗ ятне тивӗҫеҫҫӗ тата ытти те.

Куҫарса пулӑш

Хӑйӗн предметне юратакан вӗрентекен ӗҫре ӑнӑҫуллӑ // И.ДАНИЛОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9193-kh-j-n- ... n-re-n-ull

«Ленин хӗлхемӗ» колхозра хӑмла пуҫтарас тӗлӗшпе хӗрӳ тапхӑр пырать: вуниккӗн комбайн ҫинче ӗҫлеҫҫӗ, тепӗр вуниккӗшӗ хӑмлана татса урапа ҫине тиеҫҫӗ.

В колхозе «Ленинская искра» сбор хмеля в самом разгаре: двенадцать человек работает на комбайне, еще двенадцать срывают хмель и грузят на тележку.

Республикӑра хӑмла пуҫтарма пуҫланӑ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/32867.html

Темскер, ҫав революци хӗлхемӗ хӑй еннелле туртатех: пурте пӗр тан, туслӑ, ирӗклӗ пурнӑҫпа пурӑнасси — ҫавӑ кӑмӑла килнӗ пулӗ йӑваш чӗреллӗ Элкей Микулине.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Вулама пӗлмен чӑваш хресченӗсем патне Ленинӑн «Хӗлхемӗ» ҫитеймен пулсан та, чан сасси хӑш чухне вӗсен чӗринче саманана хирӗҫ янӑранӑ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ку… ҫанӑ ҫине ӳкнӗ вут хӗлхемӗ пек шуса ӳкрӗ.

— Это соскользнуло, как выпавшая на рукав искра.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл шӑплансан — Гезӑн пӗр куҫӗнчен теприне ухмаха ертмелӗх ҫак цифрӑна каланин киленӗҫӗн ҫивӗч хӗлхемӗ вӗҫсе куҫнӑн туйӑнчӗ.

Мне показалось, что из глаза в глаз Геза, когда он умолк, перелетела острая искра удовольствия назвать такую сумасшедшую цифру.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Унӑн куҫӗсенче темӗн ҫиҫкӗнчӗ — паллӑ мар тӗшмӗртӳсен хӗлхемӗ.

Что-то мелькнуло в его глазах, — искра неизвестных соображений.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Каютӑра кӑштах ларсан Дюрок палуба ҫине тухрӗ, унӑн пирус хӗлхемӗ ман патӑмалла килет, компас умне тайӑлнӑ пите асӑрхарӑм кӗҫех.

Недолго побыв в каюте, Дюрок вышел, огонь его папиросы направился ко мне, и скоро я различил лицо, склонившееся над компасом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑна Петрония еплерех тӑни килӗшет: чечекленекенскер, ҫӳллӗ, хуҫалӑхлӑхпа сывлӑх сӑнлӑхӗ, вара пӗтӗмлетрӗ: Петрония ҫак куна тӗлӗнмелле юмахӑн хӑй еккипе вӗҫсе кӗнӗ хӗлхемӗ пек хакласа пурнӑҫ тӑршшӗпех ас туса пурӑнӗ ахӑр.

Ему понравилось, как Петрония стояла, цветущая, рослая, олицетворение хозяйственности и здоровья, и он подумал, что Петрония будет помнить этот день всю жизнь, как своенравно залетевшую искру чудесной сказки.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Футроз кулли перламутрла тап-таса шӑлӗсене уҫать; ҫакӑн чухне унӑн пит ҫӑмартисенче илӗртӳллӗ-хаваслӑ путӑксем тухаҫҫӗ, — вӗсем Элли путӑкӗсемпе тӑванлӑ, хура куҫӗсенче ихӗлтетӳ хӗлхемӗ мӗлтлетет.

Улыбка Футроза открывала перламутровой чистоты зубы; при этом на его щеках появились заразительно веселые ямочки, родственные ямочкам Элли, в его черных глазах мелькала искра иронии.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫутӑ ҫухалчӗ: хӗвелӗн тӳрӗ, пайӑркаллӑ хӗлхемӗ хӗрлемесрех, витӗр курӑнакан пӗкӗ пек пулса тӑчӗ, ҫавӑнпах ҫул хӗрринчи канавсенчи йӑлтӑркка чечек-курӑк куҫ умӗнчех илемне ҫухатрӗ, кӗтмен ҫӗртен купороспа сапнӑн курӑнать.

Свет исчез: прямой, лучистый свет солнца превратился в прозрачную, красноватую муть, мгновенно лишая красок яркую зелень придорожных канав, ставших вдруг серыми, словно их облили купоросом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Ягдин «турӑ хӗлхемӗ» йышши йӑлӑхтармӑш танлаштарусене илсе кӑтартрӗ.

слушая Ягдина, продолжавшего развивать банальное положение об «искре божьей», которой может быть нужен только толчок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.