Шырав
Шырав ĕçĕ:
Эх, пурне те пӑрахса хӑварӗччӗ те ҫав Пӑкачав, Ейӗк шывӗ хӗрринелле сиктерӗччӗ.
Юлашки ҫапӑҫу // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.
Май килсен савӑнсах хулана пӑрахса хӑварӗччӗ вӑл ывӑлне, ан тив, ҫуран танккатӑр…Не то, не раздумывая, оставил бы Ивука в городе, пусть-ка шлепал бы пешком…
Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.
Воронцов кашни боец ҫинчен шухӑшлать, вӑл кашнин пурнӑҫнех упраса хӑварӗччӗ.О каждом бойце Воронцов думает, каждому он хотел бы сберечь жизнь.
XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Тен, эпӗ унпа калаҫни сире ҫӑлса та хӑварӗччӗ, анчах ҫак япала сире кирлӗ мар пулсан, эпӗ ӑна тумастӑп.Быть может, мой разговор с ним спас бы вас, но, если вам этого не угодно, я не сделаю этого.
III // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
- 1