Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑвалать (тĕпĕ: хӑвала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бакрадзе вӗсене Матюшенко патнелле хӑвалать.

 Бакрадзе гнал их на Матющенко.

Тусем хушшинчи сукмаксемпе // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Малта — тавӑру каҫарусӑр, Хыҫран Сталинград хӑвалать.

Впереди — месть без извинений, за ней — Сталинград.

Кӗрешӳ штабӗ // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ку ӗнтӗ вӗсен вӑййи иккен, пӗр упӑти тӑрать, тепри ӑна хӑвалать.

Это они так играли, потому что одна обезьянка убегала, а другая её ловила.

Макаки // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Малта утакан усӑк хырӑмлӑ лаши ҫине Васька утланса ларнӑ та ӑна хулӑпа хӑвалать.

На передней, вислопузой, сидел верхом Васька с кнутиком, погонял ее.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл тинӗспе ҫӗрсене те ҫӗклет, вӑл пӗлӗтсене те Вӑйлӑн ватать, юхтарать, хӑвалать арпаштарнӑн, Ҫук, ахаль мар вӑл хӑй ҫулӗ ҫинче мӗн тӗл пулнӗ — Йӑлт ҫӗмӗрет.

Море и земли они вздымают, небесные тучи Бурно крушат и влекут, — внезапно поднявшимся вихрем, И не иначе текут они, все пред собой повергая.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Лелька та ҫакӑн пекех ялан Костя ҫумне ҫыпӑҫать, унпа ҫыхланса кайма пӑхать, вӑл мӗн тунине хӑй тума тӑрӑшать, Костя вара ӑна хӑвалать.

Вот так же и Лелька всегда пристает к Косте, пробует за ним увязаться, хочет делать то, что делает он, а Костя ее гонит и шпыняет.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Куккӑшӗ вара ҫаврӑнса та пӑхмасть, вӑйлӑн авӑсса кимме малалла хӑвалать.

А дядя даже не оглядывается и сильными толчками гонит лодку вперед.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах ун ӑшӗнче пурнӑҫ сӳнсех ларайман-ха, вӑл ҫаплах ӑна ӑшӑ парса тӑрать, вӑл ӑна хӑваланӑҫемӗн малалла хӑвалать.

Однако жизнь, еще теплившаяся в нем, гнала его вперед.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Хырӑм выҫҫи кӑна малалла хӑвалать; ун пуҫӗнче мӗн пурри те пӗр шухӑш ҫеҫ вӗлтлетсе иртрӗ, кам пӗлет, тен, Бил те ҫухалса кайнӑ пулӗ, терӗ вӑл хӑй ӑшӗнче.

Голод упорно гнал его вперед. Но что, если… Билл тоже заблудился?

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл тирпейсӗррӗн сулланкаласа уксахла-уксахла, сике-сике таракан кайӑка хӑвалать, вӑл ӑна чулпа перет, вӑхӑтран вӑхӑта хӑйӑлтатакан сассипе кӑшкӑра-кӑшкӑра ярать.

Неуклюже подскакивая и припадая на больную ногу, он то бросал в куропатку камнями и хрипло вскрикивал,

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл хӑй ҫав тери ывӑнса ҫитнине туйрӗ, унӑн текех выртас килет, канас килет, анчах ӑна темскер малалла хӑвалать, — «вӗтӗ хулӑсен ҫӗршывне» ҫитес ӗмӗтрен ытла хырӑм выҫҫи хӑвалать ӑна.

Он очень устал, и его часто тянуло лечь на землю и уснуть; но желание дойти до Страны Маленьких Палок, а еще больше голод не давали ему покоя.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ҫапах та ҫав чикӗрен ӑна тата хӑватлӑрах вӑй малалла хӑвалать, ҫавӑнпа вӑл, ҫурма чӗрӗскер, вӗҫленми, пушӑ коридорпа сӗтӗрӗнсе пырать.

И, всё же, ещё более мощная сила отвела его от той черты, и он тащился, полуживой, в пустынных, бесконечных коридорах.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Уҫланкӑ тайлӑмӗнче, ӗшне хӗрринче, арҫын ача-кӗтӳҫӗ темӗн кӑшкӑркалать, сиккелет, тӳлеккӗн мӗкӗрекен хашисене кирпӗч сараялла хӑвалать.

Внизу поляны, на опушке, мальчик пастух, бегая и вскрикивая, загонял в кирпичный сарай глухо поревывающих хаши.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Варринчен туртӑнакан вӑй ӑна хӗвел тухӑҫнелле хӑвалать.

Центробежная сила относила его к востоку.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Мана та хавха хӑвалать, тен, шанӑҫ пӗтнӗлӗх те…

И меня гонит тревога, быть может отчаяние.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Вӗҫен кайӑксене питех те маттурӑн хӑвалать», — тесе ӑмсанса шухӑшласа илчӗ Буратино.

«Здорово птиц гоняет», — с завистью подумал Буратино.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Элес-мелес кӗлте йӑтнӑ та вӑл, ҫитсенех ҫапса ӳкересле, Матвие хӑвалать.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Анчах Найдӑна Евсеич ҫавӑн пек вӗрентнӗ: вӑл мулкач куҫа курӑнсан та хуллен хӑвалать, «унӑн хӑнӑхӑвӗ урӑхла».

Но Найду Евсеич приучил так, что она и «взрячую» гонит тихо: «сноровка другая».

Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.

Джулица ҫийӗнчи янкӑр тӳпере пӗлӗтӗн тем пысӑкӑш ҫӗлӗкӗ ҫакӑнса тӑрать; ҫил унтан пӗчӗк татӑксем уйӑра-уйӑра илет те вӗсене Расинӑпа Морава, унтан леререхре — пӗтӗм Серби ҫийӗнче сарӑлса выртакан ачаш сенкер тӳпенелле хӑвалать.

В глубине неба над Джюлицей поднималось белое, похожее на огромную шапку облако; ветер отрывал от него края и гнал эти маленькие клочки в мягкое море голубизны, которая разлилась и над Расиной, и над Моравой, и дальше — над всей Сербией.

41 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Карап шыв тӑрӑх ун хыҫҫӑн хӑвалать.

Корабль гнался за ними по воде.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех