Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫрӑм (тĕпĕ: хуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепле майпа эпӗ ярӑнса анса кайрӑм та ҫырма тӗпне ҫитсен пӗтӗрӗнсе ӳксе урана хуҫрӑм.

Куҫарса пулӑш

Пирӗн урам тӑвалла // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 73–90 с.

Эпӗ вара, кӑнтӑр хырӑм сури шӑнкӑравланипе кукӑле тутанса та пулин пӑхасшӑнччӗ, анчах ӑна ҫурмаран хуҫрӑм та — ӑшӑм, мӗн курнине кӗлемесӗр, ҫавӑнтах каскаланса кайрӗ, выҫӑ хырӑмра мӗн юлни пӑтранса, лӗкленсе, хӑвӑрӑлса хӑпарчӗ; пӗтӗм кӗлеткем пӑрӑнарах каялла туртӑнса илчӗ: ара, купӑсти ҫӗрсе, хӑмӑрланса-симӗсленсех ларнӑ та.

Куҫарса пулӑш

Супер! // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 128–143 с.

— Хамах хуҫрӑм, ак Иван пиччерен ыйт.

Куҫарса пулӑш

XX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Эпӗ ӳксе урана хуҫрӑм пулас.

Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эп ку турата сана парнелеме хуҫрӑм, — ӗнентерсе каларӗ Павлик.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Эпӗ такӑнтӑм та урана хуҫрӑм.

 — Я оступилась, сломала ногу.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ыратнӑран, сехре хӑпнӑран ухмаха ернӗн кӑшкӑрса ылханчӑк ылмашмӑша хамран туртса уйӑртӑм, ҫурӑмне хуҫрӑм та ҫара уранах таптаса вӗлертӗм, анчах вӑл манӑн алӑсенче ҫӗленле авкаланнӑ чухне аллӑмсене, пит-куҫа, кӑкӑра хӗп-хӗрлӗ юн тухиччен чӑрмаласа пӗтерчӗ.

Безумно крича от боли и ужаса, я оторвал проклятого оборотня, сломал ему спину и придушил босыми ногами, но пока он змеей бился в моих руках — и руки, и лицо, и грудь залились кровью.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Манӑн санашкалах ывӑл пурччӗ, анчах эпӗ ӑна хуҫрӑм.

Мой сын был вроде тебя, но я его обломал.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Шӑпах ҫак «пӗрин» ҫинче ӗнсеме хуҫрӑм.

И на этом «одном» сломал шею.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ санӑн аҫуна та парӑнтартӑм, унӑнне те мӑйракине хуҫрӑм, сана асӑнмаллӑх, пӑх!

Я и с отцом твоим справился, я в ему рога сломил, — тебе пример, смотри!

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Ҫӗр ҫине сиксе ансан ҫав йӑнӑша курса, эпӗ тӳрех юрне алӑк патӗнчен ывӑтма тытӑнтӑм; юрӗ нӳрӗ пулнипе пит хытса ларнӑччӗ; йывӑҫ кӗреҫе аран-аран кӗретчӗ, тимӗр кӗреҫе ҫукчӗ, эпӗ лӑп пӗчӗк алӑкран приказчик кӗнӗ тапхӑрта кӗреҫене хуҫрӑм пӑрахрӑм; «хуйхи савӑнӑҫ хыҫҫӑнах ҫӳрет» тенӗ вырӑс сӑмахӗ тӗрӗс пулчӗ.

Соскочив на землю и видя эту ошибку, я тотчас принялся откидывать снег от двери; сырой, он крепко слежался; деревянная лопата с трудом брала его, железной не было, и я сломал лопату как раз в тот момент, когда в калитке появился приказчик; оправдалась русская пословица: «За радостью горе по пятам ходит».

XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сан шутпа камӑн ҫурӑмне ҫапса хуҫрӑм эпӗ?

Кому я, по-твоему, поломал хребет?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Хуҫасса эпӗ хуҫрӑм

— Я сломал…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫав вырӑн паллӑ пултӑр тесе, эпӗ ун чухне ҫамрӑк хурӑн йывӑҫне хуҫрӑм; вӑл эпӗ ӑна пит лайӑх астӑватӑп, пиҫиххи пек ҫинҫе хуппи ҫинче ҫеҫ ҫакӑнса юлчӗ.

Чтоб заметить это место на вырубке, я сломил тогда молодую берёзку, она повисла, помню, почти только на одном узеньком ремешке коры.

Пурнӑҫ пиҫиххи вӗҫӗнче // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 14–15 с.

Выртатӑп, хӗвелҫаврӑнӑш пуҫне пӑрса хуҫрӑм та шӑппӑн шӗкӗлчесе чӑмлатӑп, хама, ав, хӑрушӑ.

Лежу, шляпку подсолнуха открутил, семечки ем, а самому страшно.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрттӑнлӑха тупнипе хавхаланнӑскер тата шӑллӑм пытансах ӑҫтиҫук айван ачасен ухмахла вӑййипе манран вӑрттӑн аппаланнӑшӑн тарӑхнӑскер, эпӗ лӗпӗше ҫунаттинчен ҫавӑрса тытрӑм та ҫурмалла хуҫрӑм, унтан ҫил кӑлтӑрмачисене урайне пӑрахса йӑлтах таптаса ватрӑм.

Упоенный раскрытием тайны и возмущенный тем, что он, скрываясь от меня, украдкой отдавался этой забаве дурных детей, я протянул руку, схватил крыло бабочки, сломал его, сбросил на пол и растоптал ветряные колеса.

Хут ҫӗлен // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 105–109 стр.

— Такӑнтӑм та урана хуҫрӑм, такӑнтӑм, такӑнтӑм…

— Оступился и сломал, оступился, оступился…

Кун И-цзи // Хӗветӗр Уяр, Михаил Рубцов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 3–12 стр.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех