Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушшинчен (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Паян та Калюков ирхине, умӗн пӗр стакан каҫунккӑ ӗҫсе, пӑшӑхланӑ кайӑк кӑвакалне пӗчченех пӗрне ҫисе ячӗ те, ун хыҫҫӑн тата пӗр алтӑр сӑрапа хырӑмне тир карӑниччен тултарсан, сӗтел хушшинчен ниҫта та кайма шутламан юлташӗсене пӑрахса, пӳртрен тухрӗ, пыл хурчӗсем сӑхасран шикленсе, темшӗн-ҫке, ҫав нӑрӑлтисем эрех шӑршине тӳсме пултараймаҫҫӗ, — утар карти урлӑ каҫрӗ, ҫырма хӗррине кайса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тупата, сӗтел хушшинчен тухас та килмест.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тӳрккес Йӑкӑнат, парӑнас вырӑнне, халӑх хушшинчен тухса сирпӗнет те, свинарнике чупса кӗрсе, алӑкне питӗрсе ҫаклатсах лартать.

Вместо того, чтобы сдаваться, упрямый Игнат вылетает из толпы и, вбежав в свинарник, заперев дверь.

Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.

Чирлӗ ҫынла вӑйсӑррӑн кулса Тарт матрос умне кукленчӗ, унӑн пӑчӑртаннӑ пӳрнисен хушшинчен тӑпӑлтарнӑ курӑка туртса кӑларчӗ.

Тарт, болезненно улыбаясь, присел возле матроса и вытащил из его стиснутых пальцев судорожно вырванную траву.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тӑракан ҫынсем хушшинчен хӗсӗнсе тухса, Синопа амӑшӗ ҫӗр ҫинче ҫын месерле выртнине курнӑ.

Пробившись сквозь толпу, мать Синопы увидела лежащего на спине человека.

Икӗ Синопа // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Мӗн ҫӑмӑлпаччӗ? — председатель сӗтел хушшинчен тухса хирӗҫ пырса алӑ тытрӗ Аньӑна.

По какому вопросу? — председатель вышел из-за стола и пожал Ане руку.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Рыжий каллех сӗтел хушшинчен сиксе тухрӗ…

Рыжий опять полез из-за стола…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Рыжий сиксе тӑрать, юнаса сӗтел хушшинчен тухма пуҫлать, анчах ӑна вӑйпах тытса лартаҫҫӗ.

Рыжий вскочил, — грозясь, полез было из-за стола, его силой усадили.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем пынине курсан, халӑх хушшинчен пӗр аллӑ ҫынна яхӑн лӑпчӑна-лӑпчӑна вагонсем айнелле шӑвӑнчӗҫ…

Тогда из толпы кинулось с полсотни человек, — низко пригибаясь, — под вагоны…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Ҫавӑ кирлӗ ӑна!» кӑшкӑрчӗҫ халӑх хушшинчен.

Из толпы крикнули: «За дело!»

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Халӑх хушшинчен, хиркелешсе ҫул уҫса, Чугай тухрӗ.

Из толпы проталкивался Чугай:

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл сӗтел хушшинчен йывӑррӑн хӗсӗнкелесе тухать те, галифеллӗ шалаварне туртса, уткаласа ҫӳре пуҫлать.

Он тяжело вылез, прошелся, поддернул галифе.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Халӑх хушшинчен: — Иксӗр те пӗр шайкӑранах, — тени илтӗнсе каять…

Из толпы — голос: — Одна шатия…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Тӗлӗнмелле оратор куҫлӑхне хывать те, ӑна хут таткипе пӗрле каллех поддевки кӗсъине хутласа чикет, унтан аран сӗтел ҫинчен анса, халӑх хушшинчен танлӑн сиркелешсе иртет.

Странный оратор снял очки, вместе с бумажкой положил их в карман поддевки, с трудом слез со стола и важно протискался сквозь толпу.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ акӑ — вырӑс ҫынни, тӗп Раҫҫей халӑхӗ хушшинчен тухнӑскер…

Я вот — русский человек, из самой расейской гущи…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кашни эшелонри халӑх ҫак михӗ пек таппа кӗрсе юлнӑ, капланса тӑракан вагонсен хушшинчен епле те пулин хӑвӑртрах хӑтӑлса тухма тӑрӑшать.

Население каждого эшелона стремилось поскорее уйти из этого запертого в ловушке скопления вагонов.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫав вӑхӑтрах Иван Гора пӗшкӗнме ӗлкӗрет те, пуля унӑн ҫӳҫӗсене ҫеҫ тивсе чӑртлатса иртет, Иван — Петрова ал тунинчен ярса тытса, чӑмӑрӗпе пӗррех куҫӗсем хушшинчен лектерет.

Одновременно Иван Гора, нырнув головой, так что пуля только чиркнула по волосам, схватил Петрова за кисть руки и со всего плеча ударил его между глаз.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пӗлместпӗр! — кӑшкӑрса яраҫҫӗ шахтерсем хушшинчен Володькӑпа Федька, вӗсен хыҫҫӑн Емельян Жук сасси те илтӗнсе каять.

Незнаком, — ответили из толпы шахтеров голоса Володьки и Федьки, и затем голос Емельяна Жука:

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Ҫӗрле эпир, пиллӗкӗн, казаксен пикечӗ патӗнчен вӑрттӑн иртсе тухрӑмӑр та, тул ҫутӑлас умӗн, станци ҫывӑхӗнчех, нимӗҫсен разъездне куртӑмӑр, — тет вӑл, — нимӗҫсем Старобельскине каякан шоссе енчен (ҫурҫӗрпе хӗвеланӑҫ хушшинчен) Гундоровски станици еннелле юрттараҫҫӗ, — чӑтса тӑраймасӑр пере пуҫларӑмӑр та, пӗтӗм станицӑна пӑлхатса пӑрахрӑмӑр.

что они — пять человек — ночью прошли казачьи пикеты, когда стало светать, — у самой станции увидели германский разъезд, — немцы шли на рысях со стороны Старобельского шоссе (с северо-запада) в Гундоровскую, — шахтеры не удержались, обстреляли немцев и взбудоражили всю станицу.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Ӑнланатпӑр, ӑнланатпӑр, — ответлерӗҫ халӑх хушшинчен.

— Понятно, понятно, — ответили из толпы голоса.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех