Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутӑм (тĕпĕ: хут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр улахрах йывӑҫ тӗмӗ айӗнче типӗ вырӑн тупса, пуҫ айне йывӑҫ пулени хутӑм та выртрӑм.

Выбрав укромное сухое местечко под кустом, положил под голову чурбан и лег.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗчӗкҫӗ маузер ман аллӑмра питех те тӗреклӗ вырнаҫса тӑчӗ, хура хурҫӑллӑ лаптак кӗпҫи ялтӑртатрӗ; ҫавӑнпа эпӗ хам шухӑшран хам вӑтанса, ӑна юратса шӑлкаларӑм та, хӗвӗме шалти вӑрттӑн кӗсьене чиксе хутӑм.

Маленький маузер так крепко сидел в моей руке, так спокойно поблескивал вороненой сталью плоского ствола, что я устыдился своей мысли, погладил его и сунул обратно за пазуху, во внутренний, приделанный к подкладке потайной карман.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эпӗ кӳнтеленсен ячӗсене ҫырса хутӑм.

— Мною записаны имена свидетелей.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Эпӗ унӑн сӑмахӗсене чӑнласах йышӑнтӑм та стойка хыҫӗнчи шкапран виҫӗ кӗленче эрех, сысна пӗҫҫин ҫуррине, пӑрӑҫпа сивӗ рис, ҫарӑк кукӑлӗ туртса кӑлартӑм, пурне те сӗтел ҫине кайса хутӑм та пӗр сӑмах чӗнмесӗр ҫиме пикентӗм.

Я решил прямо толковать его слова и вытащил из шкафа за стойкой три бутылки вина, масло, окорок, холодный рис с перцем, пирог с репой, все снес на стол и молча принялся за еду.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫавӑнпа мана темӗнле аван мар пек туйӑнчӗ те, эпӗ кашӑка турилкке хӗрне хутӑм.

От этого мне стало неловко, и я опустил ложку на край тарелки.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ хам йывӑҫ айне лартӑм, читлӗхе туратран ҫакса хутӑм.

Я сел под дерево, клетку на сучок повесил.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ тумтирсем ҫакакан ҫӗре чупса пытӑм та, шинелӗме хулпуҫҫи ҫине хутӑм, унтан алӑка йывӑррӑн хупрӑм та урамалла сиксе тухрӑм.

Я побежал к вешалке, кое-как накинул шинель и, тяжело хлопнув дверью, выскочил на улицу.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унтан эпӗ, пӑртакҫӑ муталанкаласа тӑнӑ хыҫҫӑн, ерипенрех ҫапла хушса хутӑм:

Тут я замялся немного и добавил уже тише:

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Полицин Ганс Пихгольц патӗнчи патрулӗ тӗлӗнчен иртнӗ чух пуҫа ҫӳлелле ҫӗклерӗм те каласа хутӑм:

Проходя мимо полицейской патрульной Ганса Пихгольца, я, подняв высоко голову, сказал:

I. Кӑштах истори // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Пӗлетӗр: кирлӗ мар чухне вӑйран кайса ишекен йышши мар эпӗ, ҫавӑнпа та Шапа сӑмсахӗ еннелле пӑрӑнтӑм, кимме хӑйӑр ҫине кӑларса хутӑм, кӑвайт чӗртрӗм те — ҫывӑрмалли вырӑн майлаштартӑм ешӗл хыр тураттисенчен.

Вы знаете, я не охотник выбиваться из сил, когда это не представляет необходимости, поэтому, завернув к Лягушачьему мысу, вытащил лодку на песок, развел огонь и устроил себе ночлег из свежих сосновых веток.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Тилӗрчӗк Хонс кухня ҫӗҫҫине ярса тытса ман ҫинелле ыткӑнчӗ, эпӗ алӑка васкавлӑн хупса хутӑм та ҫӑра уҫҫине пӑртӑм.

Взбешенный Хонс, схватив кухонный нож, бросился на меня, я быстро захлопнул дверь и повернул ключ.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

— Ку санӑн шухӑшу, — хушса хутӑм эпӗ.

— Это твое мнение, — вставил я.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Гольц урама тухнӑ самантран пуҫласа историк (ҫӳлерех каланине тата малаллине эпӗ унӑн сӑмахӗсенчен ҫырса хутӑм) аш сутуҫӑ кӑтартӑвне хытах хирӗҫлет.

Историк (со слов которого записал я все выше и нижеизложенное) с момента выхода Гольца на улицу сильно противоречит показаниям мясника.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Анчах эпӗ пусахласах тенӗ пек тӗпчерӗм, асра тытмашкӑн пӗтӗмпех ҫыра-ҫыра хутӑм.

Но я упрямо допрашивал, и я все записал для себя на память.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 253–258 с.

— Эпӗ кӑштах ҫырса хутӑм, — Готорн хут татки пачӗ.

— Примерно я набросал, — Готорн подал листок бумаги.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Эпӗ чи пысӑк йӑлтӑркка чулсене — ик ҫӗр аллӑ штук — суйласа уйӑртӑм, вӗсене хамӑн пиҫиххине ҫӗлесе хутӑм.

Я взял самые крупные блестящие камни, счетом двести пятьдесят штук, и зашил их в свой пояс.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Шӑп ҫавӑнпах эпӗ д'Обремона хирӗҫлемесӗр ун патӗнче пурӑнма тӗв турӑм, Азарет демон влаҫӗ пирки шухӑшланине айккинех тӗксе хутӑм.

Уже поэтому решил я не прекословить д'Обремону и пожить у него, даже оставляя в стороне соображения о власти демона Азарета.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

— Эпӗ пӗчӗк япала уйласа хутӑм, кунашкаллине эпир пӗрре мар туса пӑхнӑ; ӑна самаях ӗненмелле каласа кӑтартӑп тетӗп.

— Я обдумал вещичку, как это мы не раз делали; думаю, что изложу ее довольно устойчиво.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

— Ӳлӗм те ҫаплах пулӗ, — таса мар, ҫӑмламас урана уйрӑлнӑ чух силленӗ май евӗклӗн каласа хутӑм эпӗ.

— Так и будет, — вежливо сказал я, встряхивая на прощание мохнатую, немытую лапу.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Эпӗ ӑна хамӑн туй шанталӗсен управҫи пулма икӗ уйӑхлӑха тара тытрӑм, шалу малтанах тӳлесе хутӑм, акӑ: алӑ пуссах ҫирӗплетрӗ; асра тытӑр ҫакна, ҫӑткӑн Аллигу.

Я нанял его на два месяца хранителем моих свадебных подсвечников, а жалованье уплатил вперед, в чем имею расписку; запомните это, свирепый Аллигу.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех