Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хутлӑхра (тĕпĕ: хутлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анат енчисемпе анатрисем хушшинчи хутлӑхра тухья тӑрнашки пысӑках мар шӗврешке евӗрлӗ, ӑна кӗмӗл, туйӑр, ҫутӑ тӑхлан йышши йӑлтӑркка тимӗрташран тунӑ.

Куҫарса пулӑш

Килӗшӳлӗхпе ӗлккенлӗх // Геннадий Дегтярёв. Чӑваш тумӗ аваллӑхран паянлӑха = Чувашский костюм от древности до современности = The Chuvash costume from ancient to modern times / В. В. Николаев, Г. Н. Иванов - Орков, В. П. Иванов ; Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ. — Мускав ; Шупашкар ; Ӑремпур : Историпе культурологи тӗпчевӗсен К. В. Иванов ячӗллӗ фончӗ, 2002. — 400 с.

Вӑл палӑртнӑ тӑрӑх - пирӗн хутлӑхра пурӑнакансен, 6 ҫултан пуҫласа 70-тен иртичченхисен, 37 проценчӗ спорта тӑтӑшах хутшӑнать.

Куҫарса пулӑш

Тӗп ыйту — сывӑ пурнӑҫ йӗрки // Валентина СМИРНОВА. «Хыпар», 2015, 37 (26689)№, 1,2 с.

Куратӑн-и: ҫӳлти хутлӑхра пӗр кантӑкӗ уҫӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кӗлечӗсем кирлех пулнӑ ӗнтӗ: пӗринче вӑрӑм ещӗксем хатӗрлеҫҫӗ, тепринче — пысӑкраххинче — ҫӑмарта тиеҫҫӗ; ҫӳлти хутлӑхра сава турпасӗ ҫыххисем купаланса выртаҫҫӗ, хӗвел пӗҫертсе пӑхнӑ кунсенче вӗсене умри аслӑк ҫине йӑтса тухса салатаҫҫӗ, тавӑра-тавӑра типӗтеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Сарлака та тарӑн ҫак хутлӑхра эрлӗклентерекен те канӑҫсӑрлантаракан шӑплӑх — тулли сасӑсӑрлӑх; ку — ҫемҫелми сӳрӗклӗхӗн шӑплӑхӗ, ҫӗр айӗнче тымар ӳснилле сивлек чӗмсӗрлӗх.

Совершенная и беспокоящая тишина стояла в громадном этом разрезе, — тишина бесповоротного равнодушия, мрачного, как рост под земного корня.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ ытараймилӗхре, эпӗ тинӗсӗн кӑвак ҫути хушшинче тата пӳлӗмри ылтӑн хутлӑхра хускалмасӑр ларатӑп.

Я был очарован и неподвижно сидел среди голубого света моря и золотого — по комнате.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫак хутлӑхра эпӗ нимӗн те пӗлместӗп, никама та палламастӑп, ҫав хушӑрах манӑн шанчӑклӑ конвой пухмалла, мана апат-ҫимӗҫ, ҫула май суту-илӳ тума пусма-пустав кирлӗ, тата — лайӑх ҫул кӑтартуҫӑ, — Багамойо патне чи кӗске ҫулпа тухмашкӑн.

Все незнакомо мне в ваших местах, между тем мне нужно собрать надежный конвой, провизию, запас тканей для попутной торговли и достать хорошего проводника, чтобы пройти кратчайшим путем к Багамойо.

XVII. Араб тараватлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӗсем кайма хирӗҫ мар, анчах — лайӑх хӗҫ-пӑшалланнӑ конвойпа кӑна, ҫав хутлӑхра вара хурал тара тытма ҫын та, пурлӑх та ҫук.

Они заявили, что пойдут лишь под сильным вооруженным конвоем, а такой конвой в тех местах нанять было негде и нечем.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Акӑ, — ку икӗ зал хушшинчи хутлӑхра пулса иртрӗ, — алӑка хирӗҫ Гануверпа тата Галуэйпа пӗрле ҫав авантюристка пырать.

Вот, — а это было в проходе между двух зал, — наперерез двери прошла та авантюристка с Ганувером и Галуэем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл ыттисем евӗрлех; ун умне тӑсӑлса выртрӑм та стенаран икӗ урапа та тапма пикентӗм, — ахрӑм кӗрлесе-ухлатса мӗн пур хутлӑхра — аялта та, ҫӳлте те — янраса саланчӗ…

Похожего на все остальные, лег перед ним и стал бить в стену ногами так, что эхо, завыв гулом, пошло грохотать по всем пространствам, вверху и внизу.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кашни ҫыннӑн сывлӑхшӑн сиплӗ хутлӑхра пурӑнма, унӑн тӑрӑмӗ ҫинчен тӗрӗс пӗлӳ-хыпар илсе тӑма, экологи йӗркине пӑснӑ пирки унӑн сывлӑхне кӳнӗ сиене саплаштарма право пур.

Каждый имеет право на благоприятную окружающую среду, достоверную информацию о ее состоянии и на возмещение ущерба, причиненного его здоровью или имуществу экологическим правонарушением.

Чӑваш Республикин Конституцийӗ // Патшалӑх Канашӗ. https://cap.ru/chuvashia/o-chuvashii/kon ... nstitucije

Ик ҫӗр ҫак тӑрра пурне те барк мачтин ҫӳллӗшӗнчен, куҫ хупанкисене пӗрре хускатнӑ самантрах пӑхса ҫаврӑнма пулать; ку хутлӑхра пурӑнакан кирек хӑш ҫын пекех — кирек хӑш урамӑн кирек хӑш кӗтесӗнче мӗн вырнаҫнине Ганувер малтанах сӑнласа кӑтартаять.

Все эти две сотни крыш можно было оглянуть с высоты барочной мачты одним взмахом ресниц; не хуже любого жителя края Ганувер мог вперед сказать, какое зрелище представится ему за любым углом любой улицы.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ҫӗнӗрен пурӑнма пуҫлас ӗмӗчӗ куҫ шӑрҫисен вӑрттӑн ӗҫӗнче тата ҫутӑ хутлӑхра шайлашӑнса хушӑран хушӑ, сасартӑк ҫав тери уҫӑмлӑн курӑна-курӑна каять, ҫакӑ ӑна шутсӑр хумхантарать, ҫав самантсенче вӑл тӗлӗкрилле чӗтренет-туртӑнать.

Время от времени возможность начать жить снова, уравновешивая себя в светлом пространстве таинственной работой зрачков, представляясь вдруг ясно, так волновала его, что он весь дергался, как во сне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Вӑл ҫӑтӑ-ҫӑтӑ тӗттӗм хутлӑхра: хуп-хура сӗмлӗх ҫӗрӗк-киҫмӗкпе, ҫӗрӗшекен ӳсен-тӑранпа нӳрӗклӗхӗн пӑчӑхтаракан, ҫуллӑ шӑршипе сывлать.

Глухая дичь окружала его, почти совершенная темнота дышала гнилой прелью, жирным, душистым запахом разлагающихся растений и сыростью.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫак хутлӑхра, авалхи Аолсем тахҫан-тахҫан ҫӑлӑнӑҫ тупнӑ ҫӗрте, сивлек те тискер, пушӑ.

Мрачно, бесплодно, дико было в этом краю, где некогда спасались от людей древние Аолы.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Сана пӑшал пемелӗх хутлӑхра асӑрханӑ пулсан, тивӗҫлине калас пулать, ҫавӑн пек кучченеҫех эсӗ Дик Сэндран туяннӑ пулӑттӑн.

— Такой же гостинец и ты получил бы от Дика Сэнда, если б он заметил тебя на расстоянии выстрела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун пек хутлӑхра кита сӑнама йывӑр, анчах кит тытакан ҫыннӑн хӑнӑхнӑ куҫӗ инҫетрен курӑнакан паллӑсем тӑрӑх: кит шыва мӗнле сирпӗтнинчен е, тӗрӗсрех, кит сывласа кӑларакан пӑс тӑрӑх кит мӗнле ӑратран пулнине пӗр йӑнӑшсӑр уйӑрса илет.

На таком расстоянии кита трудно было рассмотреть, но искушенный глаз китобоя безошибочно улавливал некоторые признаки, различимые даже издали: по фонтанам воды или, вернее, пара, вырывавшимся из дыхал кита, уже можно было определить, к какой породе он принадлежит.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эвелина, эсӗ те пулин йӗркеллӗрех каласа пар-ха, мӗн пулса иртнӗ унта, чан ҫапакан хутлӑхра?

Эвелина, попробуй хоть ты сказать разумно, что же такое было на колокольне?

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Унтах тата, чан ҫапакан хутлӑхра, икӗ суккӑр пӗр евӗрлӗ тӑни, иккӗшӗн пӗр евӗрлӗ сӑн-сӑпачӗ, вичкӗн куҫ-харшийӗсем пӗр пек сиккелени…

А затем оба слепца в одинаковых позах на вышке, с одинаковым выражением лиц, с одинаковыми движениями чутких бровей…

IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Вулакана VI сыпӑкра тӗл пулакан икӗ чан ҫапаканӑн сӑнарӗсене (суккӑр тата суккӑр ҫуралнӑскерсене), вӗсен кӑмӑл-туйӑмӗсен уйрӑмлӑхне, ачасемпе пулса иртекен сценӑна, тӗлӗк ҫинчен Егор каласа панӑ сӑмахсене — ҫаксене пурне те эпӗ Тамбов епархине кӗрекен Саратов мӑнастирӗнчи чан ҫакнӑ хутлӑхра хам куҫпа курнӑ хыҫҫӑн ҫырса хутӑм; тен, ҫав икӗ суккӑр чан ҫапнине итлеме халӗ те ҫынсем ҫӳреҫҫӗ пулӗ.

Фигуры двух звонарей (слепой и слепорожденный), которые читатель найдет в гл. VI, разница их настроений, сцена с детьми, слова Егора о снах — все это я занес в свою записную книжку прямо с натуры, на вышке колокольни Саровского монастыря Тамбовской епархии, где оба слепые звонаря, быть может, и теперь еще водят посетителей на колокольню.

Автортан // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех