Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хулпуҫҫийӗсенчен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хыҫҫӑнах шалкӑм ҫапнӑ, чӗлхерен юснӑ, шыв ҫӑтса кӳпӗннӗ хӗрарӑма хулпуҫҫийӗсенчен ярса тытрӗ, Аркадий пулӑшнипе, питне юн вӑйӑнтаричченех мекеҫленсе, ӑна пӗр сӑтӑрӑм кимӗ ҫине туртса хӑпартрӗ, майлаштарса вырттарчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

Конструктор ашшӗн хулпуҫҫийӗсем Цэрнэ хулпуҫҫийӗсенчен тӗреклӗрех те сарлакарах.

У отца конструктора плечи были покрепче и пошире, чем у Цэрнэ.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Иксӳ килнипе аптӑранӑ Хородничану учитель делегатсем патне пычӗ те вӗсене хулпуҫҫийӗсенчен лӑпкарӗ, хӑй хыҫҫӑн пыма туртрӗ:

Одолеваемый икотой, он подошел к делегатам и, запросто-обхватив их за плечи, потянул за собой:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Аллисене хӗреслесе, пӳрнисемпе хӑйӗн хулпуҫҫийӗсенчен тытса лартса вӑл лӑпкӑн кӑна, урипе темле ҫыхха палуба ҫумне лӑпчӑтса тӑчӗ, пурин ҫине те черетлӗн пӑха-пӑха, хӑрлатакан сасӑпа ӳкӗтлерӗ:

Скрестив руки, вцепившись пальцами в плечи себе, он стоял спокойно, прижимая ногою к палубе какой-то узел, смотрел на всех по очереди и хрипло уговаривал:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Телейлӗ Коля, кулса ун патне чупса пырса, хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса илсе хыттӑн чуптусан кӑна, Лена ӗсӗклесе илнӗ те сӑмсисене аллипе шӑлнӑ.

Только когда Коля подбежал к ней, счастливый, сияющий, и, обхватив её за плечи, громко поцеловал, она всхлипнула и вытерла нос рукой.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Партизансен хулпуҫҫийӗсенчен тыта-тыта, Ленька маларах куҫса ларчӗ.

Цепляясь за плечи партизан, Ленька перебрался вперед.

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Амӑшӗ патне пычӗ те ӑна хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса илчӗ.

Он подошел к матери и обнял ее за плечи.

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫав вӑхӑтра сасартӑк темиҫе ҫын вӗҫтерсе ҫитрӗҫ те ӑна тӗреклӗ хулпуҫҫийӗсенчен ярса тытрӗҫ.

А тем временем набежала вдруг ватага и схватила его под могучие плечи.

XII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Вӑл шӑхӑрса, сӗтелсем хушшинче тустарса ҫӳрет, шӳт тӑвать, хӑй патне пынӑ ытларах юратакан ҫыннисене хулпуҫҫийӗсенчен лӑпкать.

Посвистывая, шнырял он между столиками, пошучивал, похлопывая по плечу некоторых излюбленных своих посетителей.

VIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Хӑшӗсем вӗҫне тӑхлан чӑмӑрккасем ҫыхса хунӑ саламатсемпе рабочисене пӗтӗм вӑйпа хулпуҫҫийӗсенчен, аллисенчен, ҫурӑмӗсенчен ҫапаҫҫӗ.

Другие били рабочих плетками со свинцовыми шариками на концах, озверело, с маху стегали по плечам, по рукам, по спинам.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӑйӗн пӗртен-пӗр кивӗ пиншакне хулпуҫҫийӗсенчен ҫакса ячӗ те урама тухса кайрӗ.

Накинул на плечи свою единственную старую куртку и пошёл на улицу.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑмсарса ярса хӑйне ҫамкаран, хырӑмӗнчен, хулпуҫҫийӗсенчен ҫапса чӑшкӑрать:

С размаху бьёт себя по лбу, по животу, плечам и шипит:

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Терезия хӑй амӑшӗ патне йӑпшӑнса пычӗ те хулпуҫҫийӗсенчен ярса тытрӗ.

Терезия неслышно подкралась к матери, обхватила плечи.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вара тӳпелешекен аттӑмсене хулпуҫҫийӗсенчен лӑпкаса илтӗм те хам ҫумма хутӑм — пӗрне сылтӑм енне, теприне сулахай енне.

Еле их утихомирил; положил рядом с собой — один сапог по правую руку, другой по левую — и снова заснул.

Хӗрӗх юмах // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 5–11 с.

Надежда Константиновна, вӑл ирӗкрине ӗненмен пек, хулпуҫҫийӗсенчен, кӑкӑрӗнчен тыта-тыта пӑхать.

Надежда Константиновна, словно не веря, что он на свободе, трогала его плечи и грудь.

Вӑрҫа — вӑрҫӑ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тӳлек хум, юлмасӑр, хыҫҫӑн хӑвалать, тинӗсӗн хӗртен уйрӑлас килмест тейӗн ҫав, хӗвелпе пиҫсе кӗренленнӗ хулпуҫҫийӗсенчен вӑрӑм та яштака урисем тӑрӑх шыв йӑрласа юхать, тытӑнса юлакан шултра тумламсем ахах пек йӑлтӑртатаҫҫӗ те Маринкӑн килӗшӳллӗ, илӗртӳллӗ пӗтӗм пӗвӗ-кӗлетки ҫуталса ялкӑшса тӑнӑн туйӑнать.

Тихая волнишка долго бежит по пятам, словно бы морю не хочется расставаться с ней, с загорелых плеч по длинным стройным ногам стекает вода, задержавшиеся капли сверкают на солнце, и оттого кажется, что блещет, сверкает все ее ладное, аккуратно вылепленное тело.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вырӑс чурисене пӑхассине улӑштарнӑ, ӗҫ вӑхӑтӗнче хӗнессине чарнӑ, канмалли кунсем панӑ, апат-ҫимӗҫе лайӑхлатнӑ, фрау хӑй хӗрсем хушшинче пулкаласа вӗсемпе калаҫу пуҫарса яма тӑрӑшнӑ, хӗрсене хулпуҫҫийӗсенчен лӑпка-лӑпка илнӗ.

Она переменила отношение к русским невольницам, запретила надсмотрщикам бить их во время работ, установила выходные дни, улучшила питание, сама появлялась среди них, пыталась с ними заговаривать, хлопала их по плечу.

Хамӑрӑннисем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 281–304 с.

Якуба темле ҫав тери хӑвӑрттӑн мана хӑйӗн ҫине хӑпартса вырттарчӗ те, алӑсемпе хулпуҫҫийӗсенчен тытса пыма хушса, юр тӑрӑх йӗрсӗрех сӗтӗрсе кайрӗ.

Якуба очень ловко как-то надвинул меня на себя, приказал держаться руками за плечи и потащил меня по целине.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Юличка! — амӑшӗ ӑна хулпуҫҫийӗсенчен ыталаса, хӑй ҫумне чӑмӑртать.

— Юличка! — мать обняла ее за плечи и прижала к себе.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Мӗскер эс, Дина, лӑплан, лӑплан, пурте йӗркеллӗ пулать, — хӗре хулпуҫҫийӗсенчен тытса хӑй еннелле пӑрчӗ Андрей Васильевич.

— Ну, успокойся, Дина. Все будет хорошо, — Андрей Васильевич взял девушку за плечи.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех