Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяррӑн сăмах пирĕн базăра пур.

хаяррӑн (тĕпĕ: хаяррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Лариса Сима ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ те, лешӗ пӗр вырӑнта хытса тӑнине кура, Тамарӑна питӗ аван мар сӑмахсем каласа хучӗ, вара пӳлӗм алӑкне ҫилӗллӗн шатлаттарса хупса хӑварчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

Вӑл хӗллехи сивӗ ҫил хаяррӑн вӗрнине сисмесӗр, никама курмасӑр, пӗр тапранмасӑр шухӑша кайса ларать.
Куҫарса пулӑш

12 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Хӗрарӑм Санюк ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ, хӗре темӗн те пӗр каласа кӳрентересси патнех ҫитрӗ вӑл, ҫапах та тытӑнкаласа тӑчӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗр ҫулӑхсан… // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 85–90 с.

Алӑк патӗнче, тӗттӗм вырӑнта пытанса тӑнӑ шпиксенчен пӗри Виктор ҫине хаяррӑн сиксе ӳкрӗ, ӑна вилекен юлташӗнчен урипе тапса сирсе ярасшӑн пулчӗ:
Один из шпиков, притаившихся в темноте, между дверями, с яростью бросился на Виктора, пинком ноги отгоняя его от умирающего:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Виктор допрос тӑвакан пӳлӗмре хаяррӑн кӑшкӑрнӑ сасӑсене илтрӗ.
До Виктора долетали отчаянные вопли из комнат для допроса.

Ҫав вӑхӑтра колоннӑран темӗнле ҫамрӑк ыткӑнса тухрӗ, офицер ҫине хаяррӑн сиксе ӳксе ун аллинчи плаката туртса илчӗ.
Из колонны выскочил какой-то юноша и, бросившись к конному офицеру, с яростью вырвал у него плакат.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Ку нихҫан та пулаймӗ! — вуншар ҫын сасси хаяррӑн янӑраса кайрӗ.
— Никогда этого не будет! — вырвалось из десятков грудей.

Секретарӗн куҫӗсем каллех хаяррӑн йӑлкӑшса илчӗҫ.
Глаза секретаря снова вспыхнули гневом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Сӑмахран, Фабиан господин хаяррӑн кӑшкӑрашса вӗренекенсем ҫинелле чышкине чӑмӑртаса ыткӑннине вӑл чӑн пулнинчен тискертерех кӑтартрӗ.
Так, сцена, когда Фабиан, крича, набросился на учеников с кулаками, была разыграна с явными отступлениями от истины не в пользу директора.

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хаяррӑн ҫухӑрашнӑ май директор верстак ҫывӑхнерех пырса тӑчӗ.
Угрожая, директор подошел вплотную к верстаку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Будкӑн уҫӑ алӑкӗнчен пӑхӑр пластинкӑсем темле ҫинҫен те хаяррӑн ӳлесе пӗрин хыҫҫӑн тепри тулалла туха-туха вӑркӑнчӗҫ…
Через распахнувшуюся дверь будки с металлическим воем полетели медные пластины — одна! две! три!..

Анчах кӗтмен ҫӗртенех Цэрнэ тарӑхнипе хаяррӑн кӑшкӑрни мастерскойри мӗнпур шӑплӑха ҫурса кайрӗ.
Но вдруг тишину пронзил крик Цэрнэ, полный отчаяния:

Анчах вӑл хӑйӗн ӗҫне куҫпа пӑхса тӗрӗслес тесе тӳрленсе кӑна тӑрать — унӑн пит-куҫӗ вара ҫав самантрах яланхилле сиввӗн те хаяррӑн курӑнса каять.
Однако стоило ему разогнуться на одно мгновение, чтобы на глаз проверить работу, как лицо его снова принимало свой обычный суровый вид.

Иккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Чунӗ кӳтсе килнипе мастер хӑйӗн будкинчи савӑт-сапасене, инструментсене ҫапса сирпӗнтерни, ури айӗнче мӗн пуррине йӑлтах таптани, вӑл пӗтӗм ҫут тӗнчене ылханса хаяррӑн кӑшкӑрашни чылай вӑхӑт илтӗнсе тӑрать вара.
Долго еще слышно было, как он в своей будке швыряет посуду, инструменты, топчет что попадается ему под ноги и клянет все на свете.

Ҫакна туйса, надзиратель ӑна кӗтмен ҫӗртенех йытӑ пек хаяррӑн кӑшкӑрса тӑкрӗ.
надзиратель накинулся на мальчика.

Пӗрремӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ун сасси аслӑ чиркӳре хаяррӑн янӑраса кайрӗ.
Куҫарса пулӑш

XV // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Выльӑхсене ҫӗнӗлле мӗнле тӑрантарасси ҫинчен пӗр-пӗр кичем лектор каласа парас пулсан, тен, залри ҫынсем паҫӑрах ҫывӑрса кайнӑ пулӗччӗҫ, анчах ун ҫинчен ҫак хаваслӑ та хивре хӗр янравлӑ та уҫӑ сасӑпа каланӑран пысӑк хура куҫӗпе пӗрре ӑшшӑн кулса, тепре хаяррӑн пӑхса каланӑран, вӑл залри ҫынсене хӑйӗн сӑмахне ӗнентересшӗн кӑна мар, хӑй те пӗтӗм чунтан ӗненсе каланӑран, чӗререн пӑлханса, хавхаланса каланӑран — ӑна итлеме хаваслӑ та, кӑсӑк та.
Куҫарса пулӑш

IV // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Сасартӑк унӑн хура куҫӗсем хаяррӑн ялкӑшса илчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

III // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 58–131 с.

Партер тулли, балкон тулли ларакан ҫынсем, халӗ кӑна полковник докладне куҫ харшисене хаяррӑн пӗрсе итлекенскерсем, хавасланса кайрӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Йывӑр ҫулсем // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 3–57 с.

Анчах вӑл кӗтмен ҫӗртен хаяррӑн кулса ячӗ.
Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика