Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утрӑм (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ урама тухрӑм, сасӑ илтӗннӗ ҫӗрелле утрӑм.

Куҫарса пулӑш

Кӗслеҫӗ // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ҫуран утрӑм ҫумӑр та ай ҫунӑран, Эп юрларӑм ӑшӑм ҫуннӑран.

Из-за дождя домой пешком иду, В душе пожар — дай песню заведу.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӑн асаттен портретне тулли кӑмӑлпа ҫӗклесе утрӑм, ҫакӑншӑн питӗ хӗпӗртерӗм!

Куҫарса пулӑш

Ҫӗнтерӳ Парачӗ // Нина РОМАНОВА. http://gazeta1931.ru/gazeta/9419-pallash ... 03-06-2022

— Эпӗ, ахӑртнех, ӑсран тайӑлатӑп: эпӗ унран пӑрӑнса утрӑм.

— Должно быть, я помешался: я ушел от нее.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сурса хутӑм та тухса утрӑм.

Я плюнула и ушла.

XXVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Халӗ ҫапларах уйланатӑп: эпӗ, ахӑртнех, каферен ахаль вӗчӗрхенӗве пула тухса утрӑм, анчах кайнӑшӑн текех кулянмастӑп ӗнтӗ…

Я решил теперь, что ушел из кафе по причине простой нервности, но больше не жалел уже, что ушел.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн кӗҫех хуҫасемпе сыв пуллашрӑм та тухса утрӑм; Филатр — манпа пӗрле.

Вскоре после этого я распрощался с хозяевами и ушел; со мной вышел Филатр.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ унран тӗкӗнмерӗм, тухса утрӑм та ҫӗрӗпех куҫ хупмасӑр ирттертӗм.

Я не принял руки, ушел и всю ночь не сомкнул глаз.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ тата нумай утрӑм, унтан хаваслӑ шурӑ музунгуна куртӑм.

Я шел еще долго, когда увидел веселого белого музунгу.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ ҫапла утрӑм та киле таврӑнтӑм».

Я пошел так и был дома.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Килелле икӗ кун утрӑм, тӗрӗсех утатӑп-и — пӗлместӗп.

Два года я шел домой, не знал, так ли я иду.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Васкавлӑн ҫӗклентӗм те Гроран пӑрӑнса утрӑм, — вӑл мана халӗ те паллаймасть, анчах эпӗ кайнине курсан кӑшкӑрса ячӗ:

Я поспешно встал, покинул Гро, который так и не признал меня, но, видя, что я ухожу, вскричал:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ Моллин юлашки куллине ас туса юлса тухса утрӑм; кулли — вӑтам хаваслӑхри, ӑшӑ шӳтлӗ кулӑ теме те юрать; вара «Порт трибунӗ» хӑна ҫуртне ҫул тытрӑм, унта манӑн Дюрока кӗтсе илмелле, анчах — вӑт хӑрушла тӗлӗнтермӗш! — Гро тетепе тӗл пултӑм.

Я ушел, запомнив последнюю виденную мной улыбку Молли, — так, средней веселости, хотя не без юмора, и направился в «Портовый трибун», — гостиницу, где должен был подождать Дюрока и где, к великому своему удивлению, обрел дядюшку Гро.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Кӑштах иккӗленсе тӑрсан таврари шавлӑ куҫӑм тыткӑнӗнчен тухса Ганувер патнелле утрӑм, халӗ эпӗ — кӑвак ҫӳҫлӗ хӗрарӑм хыҫӗнче; хайхискер хыпаланса калаҫать, ҫавӑнпах-тӑр унӑн капмар кӑкӑрӗ шывра путакан патне ывӑтнӑ икӗ пробка шар пек чӳхенет.

Поколебавшись, я двинулся из плена шумного вокруг меня движения и направился к Гануверу, став несколько позади седой женщины, говорившей так быстро, что ее огромный бюст колыхался как пара пробковых шаров, кинутых утопающему.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ мана рехетлӗн йыхӑракан алӑк патнелле утрӑм, кӗҫех Эстамп шаккарӗ.

Я пошел к заветной двери, а Эстамп постучал.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Тепӗр кунне, кӑнтӑрларан пуҫласа хӗвел анса тӗттӗм пуличченех, пӗр улах та чӑтлӑхлӑ варта тӗмӗсем хушшине кӗрсе выртса хлорофором шӑршланӑ ҫын пекех пӗр туйӑмсӑр ҫывӑртӑм; ҫӗрле вара тӑтӑм та татах малалла утрӑм.

Следующий день, с полудня до глубоких сумерек, проспал я, как под хлороформом, в кустах запущенной лощины; ночью поднялся и пошел опять.

XI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ тӑтӑм та алӑк патнелле утрӑм.

Я встал и направился к двери.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ тӑтӑм та, ерипен кӑна алӑк патнелле утрӑм.

Я встал и нетвердо направился к двери.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ похода хатӗрленсе пӗтертӗм те, вӑрман хӗрринче ҫурӑлнӑ ҫӗмӗрт ҫеҫкисем ҫине пӑхма утрӑм.

Я был уже готов к походу и поэтому пошел к опушке посмотреть на распустившиеся кусты черемухи.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ӗҫсе тӑранса пӗр татӑк ҫу ҫисен, эпӗ тӑтӑм та тыткӑна лекнӗ салтак патӗнче кӗпӗрленсе тӑракан красноармеецсен ушкӑнӗ еннелле утрӑм.

Напившись и закусив шматком сала, я поднялся и направился туда, где возле пленника толпилась кучка красноармейцев.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех