Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утаҫҫӗ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Марусьӑпа амӑшӗ урампа утаҫҫӗ.

Маруся и мама идут по улице.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Аслӑрах ачасем шкулта пӗр-пӗринпе туслашма ӗлкӗрнӗ те иккен — икшерӗн, виҫшерӗн калаҫса утаҫҫӗ.

Старшие идут по двое, по трое — успели уже подружиться в школе.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ҫӗтӗлнӗ атӑсем, саплӑклӑ пальтосем тӑхӑннӑ грузчиксем, прокатчиксем, доменщиксем ҫирӗппӗн те хаяррӑн утаҫҫӗ.

Грозными рядами, в стоптанных сапогах, в заплатанных пальто, шли грузчики, прокатчики, поменщики.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун хыҫҫӑн хӗҫӗсене ҫӗкленӗ тата икӗ салтак утаҫҫӗ.

Позади шли еще двое солдат с саблями.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Лашасем пуҫӗсене усса, ҫак вилӗ шахтерсене хунӑ ещӗксене туртма питӗ йывӑр пулнӑ пек утаҫҫӗ.

Лошади шли понуро, точно им тяжело было везти этот страшный груз.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чи лайӑх ҫынсем е тӗрмесенче лараҫҫӗ, е вӗсене сӑнчӑрланӑ та Ҫӗпӗрелле утаҫҫӗ.

На лучшие люди либо сидят в тюрьме, либо в цепях идут в Сибирь.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Куккӑшӗ пӗр тӗркем хулӑн пӑяв — пӑявӗн вӗҫӗнче йӑлмак пур — тата ҫинҫерех кантра илет, Костя хунарӗсене ҫӗклет; вара вӗсем питрен ҫапса ҫӑвакан вӑйлӑ ҫумӑр витерех юханшыв хӗрнелле утаҫҫӗ.

Дядя берет моток толстой веревки с петлей на конце и веревку потоньше, Костя подхватывает фонари, и они идут сквозь секущий порывистый ливень к реке.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хуллен утаҫҫӗ, мӗншӗн тесен Егорка пӗрмай чарӑнать: е турат тӑрӑх хӑпаракан ҫӑмлӑ хурта, е ҫунаттисене парӑс пек ҫӗклене лӗпӗше, е элле епле тата таҫтан утрав ҫине лекме пултарнӑ ҫӗтӗк пушмака тӗлӗнсе кайсах сӑнаса пӑхать вӑл.

Идут медленно, потому что Егорка поминутно останавливается и сосредоточенно разглядывает то гусеницу, ползущую по ветке, то крапивницу, сложившую крылья, как парус, то неведомо откуда и как попавший на остров рваный опорок.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Тимахви, Нюра тата Миша, ӗҫлӗ ҫынсем пек, йӑмра тӗмӗсем хушшипе утаҫҫӗ.

Тимофей, Нюра и Миша деловито пробираются через заросли тальника.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Чи хыҫалтан вунӑ мӑшӑр андабатсем утаҫҫӗ, хӑйсен ҫине вӗсем кӗске шурӑ туника тӑхӑннӑ, ҫӗҫӗ евӗрлӗ кинжалсемпе ҫеҫ хӗҫпӑшалланнӑ; кашнийӗнех пуҫӗнче шлем.

Шествие завершали десять пар андабатов в белых туниках; вооружены они были только короткими клинками, скорее похожими на ножи, чем на мечи; на головах их были шлемы.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пурнӑҫпа е вилӗмпе пӗтмелли хӗрхенӳсӗр кӗрешӳн саманчӗ ҫывӑх пулин те, вӗсем пӗр-пӗринпе туссем пек лӑпкӑн калаҫса утаҫҫӗ.

И хотя недалека была та минута, когда одному из них было суждено убить другого, они шли, спокойно беседуя.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Публий Сервилий Ватий Изаурикпе Аппий Клавдий консульстви вӑхӑтӗнче, Рим эрин 675 ҫулӗнче, ноябрь идисен умӗнхи тӑваттӑмӗш кун (ноябрӗн 10-мӗшӗ) тул ҫутӑлнӑ чухне Рим урамӗсем тӑрӑх пур ҫӗртен те Пысӑк цирк патнелле ҫынсем васкаса утаҫҫӗ.

За четыре дня до ноябрьских ид (10 ноября) в 675 году римской эры, в период консульства Публия Сервилия Ватия Исаврийского и Аппия Клавдия Пульхра, едва только стало светать, на улицах Рима начал собираться народ, прибывавший из всех частей города, все шли к Большому цирку.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тӗллӗн-тӗллӗн хумсем вӗсен чӗркуҫҫийӗсене пыра-пыра ҫапаҫҫӗ, вӗсем, суллана-суллана, юханшыв тепне урисемпе аран-аран хыпашласа тупса утаҫҫӗ.

Местами вода захлестывала колени, и оба они пошатывались, теряя опору.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Ӗҫлевҫӗ кварталӗсен тӳрӗ те таса урамӗсем курӑнса кайрӗҫ: сивлек-ӑмӑр, пуҫӗсене уснӑ ҫавнашкал кӳлепесемех ҫапкаланса утаҫҫӗ.

Появлялись прямые и чистые улицы рабочих кварталов; те же унылые фигуры брели по ним, опустив головы.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫур сехет пек утаҫҫӗ.

Шли около получаса.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халь ӗлӗкхи мар, ҫураҫса хунӑ-и, ҫураҫса хуман-и, ӑна-кӑна пӑхса тӑмаҫҫӗ, килӗштермеҫҫӗ-тӗк — пӑрахаҫҫӗ те утаҫҫӗ

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Панель тӑрӑх, васкамасӑр, ҫуран ҫынсем утаҫҫӗ; урам тӑрӑх хыпаланмасӑр извозчиксем, тавар тиенӗ ҫунасем ҫӳреҫҫӗ; урамран лерелле, икӗ хутлӑ лавкасен хӗрлӗ кирпӗч квадратӗнче площадь курӑнать унта ещӗксем, улӑм, чӗркемелли лучӑрканчӑк хут купаласа пӗтернӗ, ӑна таса мар, таптанчӑк юр хупласа тӑрать.

По панели не спеша идут пешеходы; по улице не торопясь двигаются извозчики, сани с товаром; за улицей, в красном кирпичном квадрате двухэтажных лавок, — площадь, заваленная ящиками, соломой, мятой оберточной бумагой, покрытая грязным, истоптанным снегом.

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Партизансем хӑйӑлтата-хӑйӑлтата кӑшкӑрашаҫҫӗ, ҫине тӑрсах малалла утаҫҫӗ.

Партизаны тоже хрипло и зло кричали и шли в атаку.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫсенчен вӗҫерӗнме тӑрӑшса, отрядӑн тӗп вӑйӗсем хӑвӑрт утаҫҫӗ.

Основная часть отряда, стараясь ускользнуть от немцев, шла быстрым маршем.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑйсем мӗншӗн кайнине те пӗлмесӗр утаҫҫӗ вӗсем, анчах Марысьӑна темшӗн хуланах каймалла пек туйӑнать.

Они шли, сами не зная зачем, но Марысе почему-то казалось, что им непременно нужно идти в город.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех