Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Хусан княҫӗсемпе мӑрсисем, улансемпе сеидсем кӑшт урӑхларах шутлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2. Ордынка // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Эсир тутарсем маррине эпӗ паҫӑрах асӑрхарӑм, мӗншӗн тесен инке пӗрре те тутар пек пуплемест, темле урӑхларах калаҫать.

Куҫарса пулӑш

1. Ҫунакан уха йӗппи // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тен, ячӗ кӑшт урӑхларах илтӗннӗ.

Куҫарса пулӑш

Иртнӗ кун ҫути // Аристарх Дмитриев. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 5–8 с.

— Пролетариат тени вӑл кӑшт урӑхларах, — каллех словарь ҫине пӑхса каларӗ Михаил Эльгеев:

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Чӑн сӑлтавӗ урӑхларах пулнӑ иккен: тияккӑн благочиннӑй патне хут ҫырса янӑ, ачасене Эльгеев учитель ирӗке вӗрентет, хӑйӗн урокӗсенче ҫут тӗнче пулни ҫинчен каланӑ чух турӑ ҫинчен пӗр сӑмах та каламасть, тенӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Элкей Микули вара урӑхларах ҫын, унӑн чыспа совесть тени пуҫӗпех пӗтсе ларман-ха.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Унӑн хирӗҫле енӗ — ют сад пахчин хӳми, анчах Джесси сачӗн хӳми-стенисенчен урӑхларах.

Его противоположная сторона была тоже стеной чужого сада, но не такой, как стена сада Джесси.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Чи ӑнӑҫлӑ ӳкерчӗксем иментереҫҫӗ ҫеҫ; «Ҫапла, вӑл кунашкал та пулма пултарнӑ», — тетӗн, анчах сирӗн пӗтӗрӗнчӗк е сапаланчӑк кӑмӑл-туйӑмӑр яланах урӑхларах, чӑн-чӑн сӑнара уҫса кӑтартма вӑй ҫитереймест.

Самые удачные иллюстрации только смущают; говоришь: «Да, она могла быть и такой», — но ваше скрученное или разбросанное впечатление всегда иное, хотя бы оно было бессильно дать точный образ.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫавӑн чухне Дэзине иксӗмӗрӗн калаҫӑвӑмӑрсен хушшинче пирӗн чи юратнӑ тема — эпӗ маларах курса ҫӳренӗ вырӑнсем тӑрӑх пӗрле ҫул ҫӳресси; калаҫусем вара ирчченех тӑсӑлаҫҫӗ, мӗншӗн тесен пӗр япаласем тӗлӗшпех вӗсен ҫӗнӗ енӗсене уҫатпӑр, вӗсем пирки урӑхларах шухӑшласа пӗтӗмлететпӗр.

Среди разговоров, которые происходили тогда между Дэзи и мной и которые часто кончались под утро, потому что относительно одних и тех же вещей открывали мы как новые их стороны, так и новые точки зрения, — особенной любовью пользовалась у нас тема о путешествии вдвоем по всем тем местам, какие я посещал раньше.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пирӗн план пур, — тӑсрӗ Биче хӑйӗн ҫӳхе куҫ харшисен хушшинчи вылянчӑк пӗркеленчӗкне сирсе ывӑтса, урӑхларах ларса тата йӑл кулса.

У нас есть план, — продолжала Биче, устраняя озабоченную морщину, игравшую между ее тонких бровей, меняя позу и улыбаясь.

XXXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ кӑшт урӑхларах Дэзие куратӑп: вӑл кулмасть, картах сиксе тӑмарӗ, куҫӗсем кӑмӑллӑ, пусӑрӑнчӑк.

Я увидел несколько иную Дэзи: она не смеялась, не вскочила порывисто, взгляд ее был приветлив и замкнут.

XXX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Урӑхларах килсе тухрӗ.

Оказалось иначе.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Комиссар пӗр тӑрӑмран теприне куҫать: арпашулӑх тӑрӑмӗнчен — кунта, хӑйне хирӗҫ, чӑн преступник пуррин тӑрӑмне; ӑна вӑл айван-кӑнттамрах кӳнтелен тесе палӑртнӑччӗ, халӗ хӑйне урӑхларах — тӳре мӑнаҫлӑхӗпе, хӑйӗнчен килекен кашни ӑнӑҫу харкам хӑйӗн пахалӑхӗсенчен тухса тӑнӑн — тытать.

Комиссар перешел из одного состояния в другое, — из состояния запутанности к состоянию иметь здесь, против себя, подлинного преступника, которого считал туповатым свидетелем, — с апломбом чиновника, приписывающего каждый, даже невольный успех влиянию своих личных качеств.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ирхине ҫапах урӑхларах вӑранӗ, урӑхларах ҫын пулӗ.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Паян урӑхларах тытать пулӗ-ха хӑйне, ытлашши ӳсӗр мар, ҫывӑрмасӑр асаплантарӗ-и ӗнтӗ арӑмне.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Художниксем хушшинче халиччен хытса ларнӑ ӗҫ меслечӗсенчен хӑтӑлас, хӑйне евӗрлӗ урӑхларах ӗҫлес текен ҫамрӑка хӑшӗсем, уйрӑмах Кактышев Меркурий Павлович, хӑй вӑхӑтӗнче темӗнле чин-звани илме ӗлкӗрнӗ, кӑкӑр тулли орден-медаллӗ художник, питех килӗштермерӗҫ.

Куҫарса пулӑш

IV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

«Тӗнчере урӑхларах пурнӑҫ та пур, хӗрӗм. Хӑвна ирӗклӗрех туйни кирлӗ, хӑвшак та пурӑнмалла», — тенӗччӗ кун пирки пӗринче амӑшӗ Маргаритӑна, пенси ҫулне ҫитнӗ пулин те, халӗ те ӗҫне пӑрахманскер, хӗрӗ пекех тухтӑрта ӗҫлекенскер.

Куҫарса пулӑш

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ирхине урӑх хулана курасса пӗлетӗп, — вӑл мӗнле пур ҫавнашкаллине, халӗ эпӗ курнинчен урӑхларах хулана; каҫ тӗттӗмӗнче ӑна талккӑшпех ҫутӑ ылтӑнӗ витнӗ, фасадсем те йӑлкӑшаҫҫӗ.

Я знал, что утром увижу другой город — город, как он есть, отличный от того, какой я вижу сейчас, — выложенный, под мраком, листовым золотом света, озаряющего фасады.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Лӑпкӑ-тӳлек чух караппа хӗр ҫывӑхлӑхӗн идейине тискер тӗшмӗшлӗх тесе йышӑнаттӑм-тӑр, анчах халӗ урӑхларах, — шухӑшларӑшсем инкек сиксе тухнӑ е хӑранӑ чухнехилле ӗненмелле тухса тӑраҫҫӗ.

Будь я спокоен, я отнесся бы к своей идее о сближении корабля с девушкой как к дикому суеверию, но теперь было иначе, — представления возникали с той убедительностью, как бывает при горе или испуге.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Йӗри-тавра хӑпӑл-хапӑл пӑхса ҫаврӑнтӑм, манӑн кӑмӑл-туйӑма хирӗҫлекеннине туймастӑп темелле, анчах хама нимех те ӑнлантарса параймастӑп, ҫав хушӑрах мана кунта аннӑ чухне урӑхларах пулассӑн туйӑннӑччӗ.

Беглый взгляд, брошенный мной на обстановку, не дал впечатления, противоречащего моему настроению, но и не разъяснил ничего, хотя казалось мне, когда я спускался, что будет иначе.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.