Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӗреҫине пӑрахрӗ те вӑл урамалла васкарӗ.

Забросив лопату, он вышел за ворота.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Лаҫ умӗнче аллине ҫуса шӑлчӗ те Янтул ыйтуллӑн пӑхса тӑракан Енчӗпеке асӑрхаман пек пулса урамалла утрӗ.

Яндул вымыл руки в корытце возле лася-летней кухни и, сделав вид, что не заметил немого вопроса в глазах Ендебек, вышел на улицу.

Ҫӑва ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Урамалла пӑх-ха.

— Глянь-ка на улицу.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул Хветле пӳртне чупса кӗчӗ те аллинчи тутӑрпа чӑркенӗ сысна пӗҫҫине сӗтел ҫине хучӗ, кӗсйине кӑмака умне урайне пушатрӗ те, «халь ман вӑхӑт ҫук-ха, каярахпа килӗп» тесе урамалла вирхӗнчӗ, ял вӗҫнелле… васкамасӑр утрӗ.

И он решил перехитрить сторожа. Вихрем ворвался в дом Феклы, выложил на стол свиной огузок, прямо на мол высыпал возле печки картошку из кармана и, бросив на ходу: «Зайду попозже, сейчас терплюсь», так же вихрем вынесся из избы и… неторопливо зашагал по улице в конец деревни.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хветле пӳрчӗн ик чӳречи хуппине те уҫнӑ та ҫӗрӗк улӑм ҫивитти айӗнче пӗчӗк пӳрт урамалла ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ача пек чалхӑртса пӑхса ларать.

Старенький домик Феклы, крытый сгнившей от времени соломой, похож на пацана в надвинутой по самые брови шапке.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Питне ҫурӗ те вӑл каҫах янтӑласа хунӑ ҫур михӗ сӑсӑла хул ҫине хурса урамалла тухса утрӗ.

Умывшись, Яндул закинул на плечо приготовленные с вечера полмешка отрубей и вышел на улицу.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эппин, ваттисенчен ыйтса пӗлӗп атте пирки тесе урамалла тухса чупнӑ пӗчӗк Сбоев.

«Ничего, спрошу у стариков деревенских, все равно кто-нибудь да знает про отца правду», — решил маленький Сбоев и метнулся из двери на улицу.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑлхине аллипе хупланӑ та вӑл урамалла пӑхса тӑрать.

Помощник дьяка прикрыл уши и по-прежнему следит из окна за Яндулом.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ашшӗ пӑхма тытӑнсанах ӑна сирсе урамалла тинкерет вӑл.

Как только отец начинает смотреть, он отстраняет его и смотрит на улицу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ашӑкне сирнӗччӗ, ача старик картишӗ витӗр урамалла ыткӑнчӗ.

И лишь когда Яндул отдернул полог, посыльный поскакал вприпрыжку через двор на улицу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Урамалла та ҫул уҫрӗ вӑл.

Он проложил тропку со двора на улицу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул уксахласа урамалла утрӗ.

Яндул, прихрамывая, поплелся к воротам.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михайлов тупса панӑ кивӗ ҫӗлӗке тӑхӑнчӗ те вӑл урамалла ярса пусрӗ.

Натянув шапку, какую ему отыскал Михайлов, Яндул направился к выходу.

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Калаҫнӑ чухне кӑна мар — калаҫасса вӑл яланах тенӗ пек ҫӗтӗлсе те чӗрре кӗрсе, ҫынтан мӑшкӑлласа калаҫать, — апат ҫинӗ вӑхӑтра та, шухӑша кайса урамалла пӑхнӑ самантсенче те пичӗ ҫинчен хаяр сӑн каймасть, ҫаплах чунӗ тулашни, вӗчӗрхенни сисӗнсе тӑрать.

не только в разговоре или во взгляде глубоко посаженных острых глаз, но и в резких и частых движениях:

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хайрулла пӗчӗк чӳречерен урамалла пӑха-пӑха илет, калаҫма чарӑнса ура сассине итлет.

Хайрулла то и дело поглядывает в единственное оконце, прислушивается, останавливая разговор.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳртӗн урамалла тухакан пӗртен-пӗр чӳречине вӑкар хӑмпи карнӑ.

Единственное оконце, выходящее на улицу, затянуто бычьим пузырем.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Унӑн чӳречи те Савтеписенни пек мар-тӑр ӗнтӗ, алӑк пекех пысӑк пуль, тата тухасса та вӑл картиш енне мар, урамалла тухать пулӗ.

У него окна, как двери, большие, и выходят они не во двор, а на улицу, не так как в доме Савдеби.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Урамалла пӑхса кӑштах шиклӗн кӗткелесе тӑнӑ хыҫҫӑн Савтепи тенкисене майӗпен чӑнкӑртаттарса пӳрте утса кӗчӗ.

Савдеби постояла некоторое время, боязливо и чутко прислушиваясь к уличным шумам, и медленно пошла в избу, вскоре звон ее монист смолк за дверью дома.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле паҫӑртанпах ӗнтӗ ывӑлне кӗтет, ҫынсем хушшипе урамалла тайӑла-тайӑла пӑхать.

Яриле в растерянности глядит по сторонам, ждет сына.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Мӗн пулнӑ, атте? Ма нимӗн те каламастӑн?» — тенине хирӗҫ Яриле кӑлин пӑхса илчӗ те, унсӑр пӗтӗм ялти ӗҫ чарӑнса ларнӑ пек, васкаса урамалла тухса утрӗ.

— Что случилось, отец? Ты мне ничего не говоришь… Яриле воровато взглянул на сына и поспешил на улицу так, будто без него в деревне остановилась бы вся жизнь.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.