Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

улшӑнакан (тĕпĕ: улшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ромашов ӑс-тӑнӗнче тахҫанах ӗнтӗ самантӑн-самантӑн питех те ҫутӑ, питех те ҫивӗч ӑнланупа улшӑнакан ыйхӑллӑ хура шӑтӑк-путӑксем палӑрнӑччӗ.

В сознании Ромашова уже давно появились черные сонные провалы, чередовавшиеся с моментами особенно яркого обостренного понимания.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Мӗнле-ха ку: ҫутҫанталӑк саккунӗсене пула этем ҫапла пултарулӑхсӑр ҫуралать-и? — шухӑшланӑ Штольц: — е ку хатӗрленментен, вӗренментен килет-и? — Ӑҫта-ха ҫав хӑйӗн илӗртӳне нихҫан ҫухатман, кулӑшла пулман, улшӑнакан, ҫапах та сӳнме пӗлмен кӑмӑл-туртӑм?

— Что же это: врожденная неспособность вследствие законов природы, — говорил он, — или недостаток подготовки, воспитания?.. Где же эта симпатия, не теряющая никогда естественной прелести, не одевающаяся в шутовский наряд, видоизменяющаяся, но не гаснущая?

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Е амаланать, е сӳнсе ларать пӗчӗк хунар, унӑн улшӑнакан ҫутта ҫине е савӑнӑҫ, е хуйхӑ-суйхӑмӑр ӳкет.

То разгорается, то гаснет фонарик, то горе, то радость освещает его колеблющийся свет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

…Е амаланать пӗчӗк хунар, е сӳнсе ларать, унан улшӑнакан ҫутти ҫине е хуйхӑ-суйхӑ ӳкет, е савӑнӑҫ.

…То разгорается, то гаснет фонарик, то горе, то радость освещает его колеблющийся свет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Юлташсем мана юрататчӗҫ, кашни минутра тенӗ пек улшӑнакан полк командирӗсем ман ҫине ӗмӗртен пыран усал ҫине пӑхнӑ пек пӑхатчӗҫ.

Товарищи меня обожали, а полковые командиры, поминутно сменяемые, смотрели на меня, как на необходимое зло.

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Форумра Тутарстан Президенчӗ Минтимер Шаймиев историпе культура эткерлӗхне упрас проблемӑсем хальхи хӑвӑрт улшӑнакан тӗнчере уйрӑм пӗлтерӗшлӗ пулнине палӑртрӗ.

Куҫарса пулӑш

Тӗнчи аталантӑр, эткерӗ — юлтӑр // Сувар. «Сувар», 25(703)№, 2007.06.22

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех