Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Уйӑхсӑр тӳпе ерипен ҫуталать, турат хушшипе ҫӑлтӑрсем курӑнаҫҫӗ.

Безлунное небо слабо сияло, звёзды поблёскивали сквозь ветви.

Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.

Вӑл ҫӗрӗпе — каҫӗ тӗп-тӗттӗм, уйӑхсӑр — ҫатан ҫумӗнчи кантӑр хушшинче выртрӗ, анчах каҫмалли вырӑн патне никам та пыракан пулмарӗ.

Всю ночь — черную, безлунную — пролежал он в конопле под плетнем, но никто не появился у перелаза.

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Куҫӗсем вара, чи-чи тӗттӗм ахах пекех, ҫуллахи уйӑхсӑр каҫӑн тӳпи пекех, сӗм-тӗттӗм пулнӑ патшан, сӑннисене ҫӳлелле те аялалла тӗллеттернӗ хӑрпӑкӗсем хура ҫӑлтӑрсем таврашӗнчи хура пайӑркасем евӗр курӑннӑ.

Глаза же у царя были темны, как самый темный агат, как небо в безлунную летнюю ночь, а ресницы, разверзавшиеся стрелами вверх и вниз, походили на черные лучи вокруг черных звезд.

II сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.