Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кӑшт тӳрккесреххӗн курӑнакан, пустуй сӑмах ваклама юратман ҫак каччӑ поселок ҫамрӑкӗсем хушшинче сисӗнмеллех йӗрке кӗртме пултарнӑшӑн парторг чӑн та савӑнмаллипех савӑнать.

Куҫарса пулӑш

7 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

— Туйла пулмасӑр! — хӗр ача темле пӑтӑрмах хатӗрленине сиссе тӳрккесреххӗн хуравларӗ каччӑ.

Куҫарса пулӑш

9. Сарьепе Иливан // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ман мӗн тӑвас-ха? — хӑй сисмен ҫӗртенех тӳрккесреххӗн каларӗ Северьян.

Куҫарса пулӑш

6. Северьян // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Кама шыратӑр? — ыйтрӗ вӑл тӳрккесреххӗн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла калани питӗ тӳрккесле пулнине эпӗ тавҫӑрса илеймерӗм; эпӗ ун чухне шутлана тӑрӑх, ҫынна мухтасшӑн каланӑ йӗрӗнчӗк сӑмахран намӑслӑраххи урӑх ним те ҫук пулсан, кӑштах тӳрккесреххӗн, пытармасӑр каланинчен кӑмӑллӑраххи, лайӑххи ним те пулмалла мар.

Я вовсе не сообразил, что это было просто грубо; но мне тогда казалось, что так же, как нет ничего стыднее пошлых комплиментов, так и нет ничего милее и оригинальнее некоторой невежливой откровенности.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Григорий карланкинче темскер чӗтреме пуҫларӗ, анчах вӑл чӑтрӗ, шанчӑклӑ ординарецне хумханчӑклӑн, кӑштах тӳрккесреххӗн ҫурӑмӗнчен лӑпкаса илчӗ, ҫыхӑнусӑррӑн калаҫрӗ:

У Григория что-то задрожало в горле, но он сдержался, растроганно, грубовато хлопнул верного ординарца по спине, несвязно проговорил:

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Копылов кулса илчӗ, нимӗн те шарламарӗ, ҫапах та Григорий хӑйӗн йӑнӑшне ҫапла тӳрккесреххӗн йышӑнни килӗшрӗ курӑнать.

Копылов улыбнулся, промолчал, но грубоватым этим признанием был, очевидно, польщен.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл юнашар выртрӗ, ҫамки ҫине иҫӗм ҫырли ҫупкӑмӗ пек йывӑррӑн усӑнса аннӑ ҫӳҫ пайӑркине чӑтӑмсӑррӑн сирчӗ те, кӑвакрах вут ҫути пек тӗтреленекен куҫне йӑлкӑштарса, тӳрккесреххӗн, халтан кайнӑ пек, пӑшӑлтатса каларӗ:

Легла рядом, нетерпеливо отвела со лба тяжелую, как кисть винограда, прядь волос, блеснула задымленным синеватым огоньком глаз, грубовато, вымученно прошептала:

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑнӑхманнипе, чӗлхи ҫине килнӗ сӑмахӗсем ун тӳрккесреххӗн тухаҫҫӗ:

Непривычные туго сходили с губ слова нежности.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.