Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Старик ӑна сивӗ куҫпа пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫити виҫсе илчӗ те хыттӑнах вӑрҫса тӑкрӗ.

Куҫарса пулӑш

10. Ылтӑн пичетлӗ хут // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

— Эпир хӑнана кайма хатӗрленнӗччӗ те, ачасене хампар тӳпинчен мӑйӑр антарма кӑларса ятӑм.

— В гости мы собрались, ну я и послала их с сестренкой мешок с орехами снять с шеста в амбаре — гостинца, мол, взять с собой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑраканни хӑрами пулчӗ, хӑраманнин пуҫ тӳпинчен сӗрӗм тухса тӑрать.

Боязливый перестал бояться, а с макушки того, кто не боится, поднимался угар.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ивук ӑна пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫити пӑхса тухрӗ те савӑнса ҫурӑмӗнчен лӑп-лӑп-лӑп ҫупӑрларӗ.

Ивук оглядел товарища с головы до пяток и весело похлопал по спине.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чукмар пуҫ тӳпинчен пырса тивет.

И тяжелая дубинка опускается на голову.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Ҫарта командир пултӑн-и е рядовойра ҫапӑҫрӑн? — терӗ Гариф, Ятмана пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таран виҫсе илсе.

Куҫарса пулӑш

IX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Чун шикленет, ӑш вӑркать, Пуҫ тӳпинчен сӗрӗм тухать.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ун вырӑнне пирӗн хӗл: ҫичӗ уйӑх, шартлама сивӗ, юр пуҫ тӳпинчен ҫӳллӗрех — тап-таса кӗмӗл!

Зато у нас зима: семь месяцев, мороз здоровый, а снег выше головы — чистое серебро!

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ ларнӑ ҫӗртен тӑманнине курсан Гез куҫ харшисене хускатрӗ, мана пуҫ тӳпинчен пуҫласа урасем таранччен шӑтарасла тӗсерӗ те каласа хучӗ:

Видя, что я не встаю, Гез пошевелил бровью, пристально осмотрел меня с головы до ног и сказал:

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Сывӑ-ха! — терӗ вӑл пӑртак тӑрсан, унтан чарӑнса ман ҫине пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиех пӑхма пуҫларӗ.

— Здорово! — ответил он не сразу и, остановившись, начал оглядывать меня.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пуҫ тӳпинчен ури тупанне ҫити тӗплӗн, виҫесӗр рехетпе ҫӑвӑнчӗ.

Тщательно, с неописуемым наслаждением вымылся он с головы до ног.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Тиррей тарас тӗллевпе ӑсласа тупнӑ меслетсенчен тепри — тӗрӗслесе ҫӳрекен хуралҫӑсене сиенсӗрлетни, вӗҫне ҫекӗл ҫирӗплетнӗ вӗрен туса хатӗрлени, — ӑна стена тӳпинчен ҫаклатса вӑл ал-уран упаленсе улӑхӗччӗ те тепӗр енне сикӗччӗ.

По всему тому версии побега, измышляемые Тирреем, сводились к устранению надзора и изготовлению веревки с якорем на конце, зацепив который за гребень стены он мог бы подтянуться на руках и спрыгнуть на другую сторону.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пуҫ тӳпинчен ури тупанне ҫитичченех.

С головы до ног.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таранах, тӳп-тӳрӗскер…

От головы до пяток, во весь рост.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Анна! — терӗ Гелли йӑмӑкне — хӑйӗн вун пилӗк ҫулӗн, паянтан ҫирӗп те хӑрушӑ вӑрттӑнлӑхпа ҫыхӑнакан ҫулсен, тӳпинчен туйӑмсӑр ҫынна тӗсесе пӑхаканскере.

— Анна! — сказала Гелли сестре, смотревшей на бесчувственного человека с высоты своих пятнадцати лет, причастных отныне строгой и опасной тайне.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Каччӑ ун еннн ҫаврӑнса тӑчӗ, ӑна пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таран тӗсесе илчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑвах шухӑшла-ха: ачаран ырӑпа кӑна пӗлекен ҫынна мӗншӗн тӳрех пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таран вараласа хумалла пирӗн?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах ют ҫын вӑрман тӗлӗнтермӗшне ҫав тери киленсе тишкерет, ҫавӑнпах Ассоль ӑна пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитичченех пӑхса тухма ӗлкӗрчӗ, палламан ҫак арҫын евӗрлӗ ҫынсене хӑй халиччен пӗрре те курманнине тӗшмӗртрӗ.

Но неизвестный так погрузился в созерцание лесного сюрприза, что девочка успела рассмотреть его с головы до ног, установив, что людей, подобных этому незнакомцу, ей видеть еще ни разу не приходилось.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл каллех стаканне тути патне илсе пычӗ, ҫак самантра темӗн кулӑшлине аса илчӗ пулас та, хыттӑн офлатса ячӗ, стаканӗнчи сӗт фонтан пек пӗрхӗнчӗ, ашшӗне пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиччен вараларӗ.

Он снова поднёс стакан к губам, и тут ему вдруг что-то пришло на ум, что-то настолько смешное, что он громко фыркнул, и молоко фонтаном брызнуло во все стороны, обдав папу с головы до ног.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫитменнине, пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанӗ таран хӑрӑмпа вараланса пӗтетӗн, анчах та ҫакӑ Эмиле пачах та хӑратмасть.

Да притом ещё с ног до головы вымажешься в саже, но Эмиля это не смущало.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.