Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗлӗнет (тĕпĕ: тӗлӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ ӑҫтан пӗлетӗн вара? — тӗлӗнет ҫыруҫӑ.

— А ты откуда знаешь? — удивился писец.

Ҫыруҫӑпа ун тарҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Пӗрре ҫеҫ-и вара? — тӗлӗнет тилӗ.

— Неужто только одну? — удивилась лиса.

Тилӗпе кушак ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Мӗншӗн ун пек? — тӗлӗнет бадшах.

— Почему так? — удивился бадшах.

Бадшахпа унӑн шӳтлевҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Сергей Иванович шучӗпе, хӗрарӑм илӗртӗвӗ ҫав хӗрачара пачах та ҫук, ывӑлӗ ӑна кӑмӑлланинчен тӗлӗнет ҫеҫ вӑл.

Девчонка столь не соответствует представлениям Сергея Ивановича о женской привлекательности, что он только плечами пожимает.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Епле «мӗн тума»? — тӗлӗнет Исаев.

— Как — зачем? — удивился Исаев.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ырӑ купца вара, хӗрӗ патша пек пурӑнать тенине илтсен, питӗ хӗпӗртесе каять, хӗрӗ вӑрман тискерӗнчен, тинӗс эсрелӗнчен — хӑйӗн ӗренкесӗр хуҫинчен хӑрамасӑр пурӑннипе тӗлӗнет, хӑй вӑл ун ҫинчен асне илсессӗнех сивӗ тытнӑ пек чӗтренӗ иккен.

И возвеселился честной купец ее житью богатому, царскому, королевскому, и дивился, как она привыкла смотреть на своего хозяина страшного и не боится зверя лесного, чуда морского; сам он, об нем вспоминаючи, дрожкой дрожал.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Савӑннипе вӑл тавҫӑрса та илеймен, вӑл хӑйӗн чи юратнӑ, чи илемлӗ кӗҫӗн хӗрне курать те, ун ҫамрӑк сӑн-пичӗпе ун ҫинчи патша хӗрӗсем ҫеҫ тӑхӑнакан тумне курса тӗлӗнет.

И не вспомнился он от радости, увидавши свою дочь милую, хорошую, пригожую, меньшую, любимую, и дивился он красоте ее девичьей, ее наряду царскому, королевскому.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ун пек вӑйлӑ ӗҫкӗ ырӑ купца килӗнче унччен пулман пулнӑ; ӑҫтан кӑна йӑтман пуль ӗҫмелли-ҫимелли, хуҫи хӑй те тӗлӗнет.

И таков был вечерний пир, какого честный купец у себя в дому не видывал, и откуда что бралось, не мог догадаться он.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ырӑ купца утса пырать-пырать те тӗлӗнет; халиччен курманнине кура-кура куҫ-пуҫӗ те алчӑраса каять унӑн, вӑл аптӑраса ӳкет, мӗн ҫине пӑхмалла, кама итлемелле ӗнтӗ унӑн?

Ходит честной купец, дивуется; на все такие диковинки глаза у него разбежалися, и не знает он, на что смотреть и кого слушать.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Халиччен курман-илтмен пурлӑха курсан ырӑ хуҫа шалт тӗлӗнсе каять, пуринчен ытла тата хуҫи пулманран тӗлӗнет, хуҫи кӑна мар-ха, тарҫи те ҫук; музыка ҫаплах татти-сыпписӗр илтӗнет, ҫавӑн чух вӑл хӑй ҫинчен ҫапла шухӑшлать: «Аваннине аван та, анчах ҫимелли ҫук», тет.

Дивится честной купец такому богатству несказанному, а вдвое того, что хозяина нет; не только хозяина, и прислуги нет; а музыка играет не смолкаючи; и подумал он в те поры про себя: «Все хорошо, да есть нечего».

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

Ырӑ хуҫа тӗлӗнет, шухӑшлать-шухӑшлать, шухӑшласа тупаймасть, мӗнле тамаша пулса тӑчӗ, хӑй ҫапах та пӗр чарӑнмасӑр утать.

Дивуется честной купец, думает не придумает, что с ним за чудо совершается, а сам все идет да идет.

Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.

«Епле-ха капла, пӗри те лекмен?» тесе тӗлӗнет пулмалла халь вӑл.

Не может понять: как же так — ни одной пробоины.

Танксемпе ҫапӑҫни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Ҫавӑнпа та, тӳп-тӳрӗ ҫулпалла пыракан ҫыннах, кайсан-кайсан, сасартӑк пуҫне ҫӗмӗрме тытӑнать: «Ара эпӗ пӗр вырӑнтах пӑтранса ҫӳретӗп-ҫке, ӑҫтан тапранса килнӗ, ҫав вырӑнах ҫаврӑнса тухрӑм. Аташса кайрӑм пуль капла!» — тесе тӗлӗнет вӑл.

Столько разнообразия в Спадщанском лесу и вместе с тем столько похожих мест, что даже если идешь по прямой дороге, кажется, что кружишься вокруг одного и того же места, возвращаешься туда, где уже был.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Шӑллӗ вӑраннӑ ҫӗре аппӑшӗ ялан тумланма ӗлкӗрет, хӑҫан ҫывӑрать ку Федорка, — шалт тӗлӗнет Прошка.

Прошка всегда видел сестру одетой и удивлялся, — когда это Федорка спит!

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

— Эпӗ савӑнмастӑп-и, — тӗлӗнет Маруся учительница сӑмахӗнчен.

— Я не рада? — удивляется Маруся в свою очередь.

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Маруся, эсӗ савӑнмастӑн-им вара? — тӗлӗнет Анна Ивановна.

— Маруся, — удивляется Анна Ивановна, — неужели ты не рада?

Ҫуркунне ҫитрӗ, пӗрремӗш класра вӗренекен хӗрачасемшӗн вӑл савӑнӑҫ илсе килчӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Мӗн каласшӑн эсир? — тӗлӗнет Анна Ивановна.

Что вы хотите сказать? — удивляется Анна Ивановна.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Мӗн пулнӑ сире, ачасем? — тӗлӗнет Анна Ивановна.

— Что с вами, девочки? — удивляется Анна Ивановна.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Мӗнле кашкӑртан? — тӗлӗнет Анна Ивановна.

— От какого волка? — удивляется Анна Ивановна.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Мӗнле ҫуркунне? — тӗлӗнет Маруся.

— Какую весну? — удивляется Маруся.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех