Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗкӗнни (тĕпĕ: тӗкӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсир вара?! — кӑшкӑрсах ятӑм эпӗ, ҫак самантра мана хӗрхенме тивӗҫлӗ ҫын манӑн ахаль те ыратакан вырӑна тӗкӗнни мана эрлентерет.

— А вы? — вскричал я, задетый по наболевшему месту устами той, которая должна была пощадить меня в эту минуту.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сӑнран та ӑна вӑхӑт палли тӗкӗнни сисӗнсех каймасть.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӑш-пӗрисем партизансене ыталаса, вӗсене тав тума пикенчӗҫ, анчах лешсем сиввӗн пӑрӑнчӗҫ — четниксем тӗкӗнни вӗсене йӗрӗнтерчӗ пулас.

Некоторые бросились к партизанам обниматься на прощанье, но те отталкивали их — им было неприятно прикосновение этих людей.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Усть-Невински тахҫанах ҫывӑрать ӗнтӗ, унӑн пудра сапнӑ пек пас тытнӑ пӳрт ҫийӗсем ҫинче ҫав тери лӑпкӑ та шӑп, тирексем ҫинче каҫ ирттерекен кураксем ҫуначӗсемпе йывӑҫа тӗкӗнни те илтӗнсе тӑнӑ; тӳпе тарӑн та тӗм-хура, нумайччен ҫӳлелле пӑхса тӑрсан, шултра та вӗтӗ ҫӑлтӑрсем ытла та нумайран куҫ йӑмӑхса каять; Кубань енчен сивӗ шыв сулхӑнӗ туртӑнать, ҫӑра акациллӗ урамсем сарлака та пушӑ, проспектпа утнӑ пек пыратӑп, пӗччен мар тата, юратнӑ хӗрпе…

Давным-давно спит Усть-Невинская, и над ее припудренными инеем крышами разлита такая тишина, что даже слышно, как шуршат крыльями грачи, зорюя семьями на тополях; шатер неба высок и матово-черен, и над головой рассыпано столько малых и больших звезд, что рябит в глазах, если подолгу смотришь вверх; от Кубани веет изморозью, а широкая, со шпалерами акаций улица совсем пуста, и идешь по ней не один, а с любимой девушкой!

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Макар ӑна хирӗҫ: «Мӗнле тӗкӗнни сан ӗҫ мар, а тӗкӗнни вара — факт. санӑн хӑв пӗлмен япала ҫинчен калаҫса тӑмалла мар, нервӑ сунасне тӳрлетмелле», — тет.

А Макар ему отвечает: «Это не твое дело, как затронула, а факт тот, что затронула, и твое дело лечить этот нервный насморк, а не рассуждать о том, чего не знаешь».

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Анчах ку сӑмахсем кама пырса тӗкӗнни паллӑ пулмарӗ: те Семушкина, те Федьӑна.

И неизвестно было, к кому относились эти слова: к Семушкину или к Феде.

8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех