Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑрӑшатӑн (тĕпĕ: тӑрӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Шуйттан эгоисчӗ, — терӗ Коростелев, — хушӑн ҫеҫ тӑрӑшатӑн, йытӑ ывӑлӗ!

— Эгоист собачий, — сказал Коростелев, — индивидуалист, сукин сын!

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Тӑшмана тӗл тивертме тӑрӑшатӑн!

Целится, чтоб не промахнуться!

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мӗнле асапа танлаштарма пултарӑн унпа: каҫарас кӑмӑл пур, каҫарма, тӑрӑшатӑн, анчах ҫав вӑхӑтрах ку пулас ҫуккине, каҫарма юраманнине пӗлетӗн.

О, никакое другое страдание не может сравниться с этим: желать простить, стремиться простить и знать, что это желание безнадежно, что он не может и не смеет простить.

XI // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Эсӗ тек хӑвӑннисемшӗн тӑрӑшатӑн, пытаратӑн, анчах мана кичем.

Ты всё хлопочешь о своих, хоронишь, а мне скучно.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ман помощниксем пурте манпа канашлаҫҫӗ, заданисене пурне те эпӗ хушнӑ пек пурнӑҫлаҫҫӗ, эсӗ икӗ питлӗ ҫын пек хӑтланатӑн, манран пытарса ӗҫлеме тӑрӑшатӑн.

Все мои помощники советуются со мной и точно выполняют мои указания, а ты ведешь себя неискренне, двулично.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Эпӗ пӗлетӗп: эсӗ вӑрҫӑра вилнисене аса илетӗн, ҫавӑнпа вара чӗррисемшӗн ытларах тӑрӑшатӑн.

Я знаю: ты вспоминаешь о погибших на войне, и твоя забота о живых усиливается.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Качака калать: «Ҫук, кашкӑр, эсӗ мана аяла ыра сунса чӗнместӗн, эсӗ ман ҫимешӗн тӑрӑшмастӑн, ху ҫимӳшӗн тӑрӑшатӑн», — тет.

А коза и говорит: «Не за тем ты, волк, меня вниз зовешь,— ты не об моем, а о своем корме хлопочешь».

Кашкӑрпа качака // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эсӗ мӗн питӗ тӑрӑшатӑн ҫак?

— Да ты что стараешься?

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Эсӗ вӗсене нумай каласа пама тӑрӑшатӑн, Саша, ку вӑл питӗ лайӑх!..

— Это хорошо, что ты им все рассказываешь, Саша!

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ху эсӗ пӗр саспалли те палламастӑн, анчах ак пӗрмай ачасене вӗрентме тӑрӑшатӑн, — тетчӗ вара атте.

— Ты, мать, ни одной буквы не знаешь, а вот живешь же, обходишься, хмуро говорил отец.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Юрататӑн тепӗр чухне, тӑрӑшатӑн, анчах ҫав юрату патне пыма ниепле те май килмест.

И любишь другой раз, и стремишься, а нельзя, невозможно, нет дороги к этой любви.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Мӗн-ха эсӗ мана Черкасова движенийӗ пирки ӑнлантарма тӑрӑшатӑн?

— Да что ты толкуешь мне о черкасовском движении.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эсӗ, хӑвшӑн ҫеҫ тӑрӑшатӑн.

Ты эгоистична.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тӑванна халӗ, тен, ҫакаҫҫӗ, эсӗ йытӑ пек вӗсене сыхлатӑн, кам та пулин ӑнсӑртран граф пыршине ҫӗҫӗ чиксе ан ларттӑр, тесе тӑрӑшатӑн

Брата, может, вешают сейчас, а ты, как собака, охраняешь их, чтобы кто случайно не сунул ножа в графские кишки…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Эсӗ, Мери, яланах ҫапла хута кӗме тӑрӑшатӑн, ӑна никам та кӳрентерме шутламасть.

— Вот ты всегда так, Мэри, — заступаешься за всех, когда их никто еще и не думал обижать.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кун пеккине кайран та эпӗ темиҫе хут асӑрханӑ: ӑҫта та пулин хӑнара е ҫын пытарнӑ ҫӗрте, е ҫывӑрса кайма тӑрӑшатӑн та ниепле те ҫывӑрса каяймастӑн — пӗр сӑмахпа каласан, хыҫкаланса илме май ҫук чухне пур тӗлте те пӗр харӑсах кӗҫӗтме тытӑнать.

Я это сколько раз потом замечал: если ты где-нибудь в гостях, или на похоронах, или хочешь заснуть и никак не можешь — вообще когда никак нельзя чесаться, — у тебя непременно зачешется во всех местах разом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ахаль те ӗнтӗ ӗҫе тӗплӗ тӑвас тесе, никам ан ҫулӑхтӑр тесе тӑрӑшатӑн, пур енне те чупкаласа ҫӳретӗн, ҫапах та кама та пулсан мӗн те пулин вӑхӑтра пырса параймарӑн-тӑк, хӑлха чикки лекет-лекетех…

Уж так стараешься, чтобы делать как следует, чтобы никто придраться не мог, кидаешься во все концы, но все равно кому-нибудь не донесли вовремя — и по шее…

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чарма хӑтланатӑн, хуплама тӑрӑшатӑн — вӑл пӗрех ыратать, ӗсӗклет, макӑрать…

Говоришь ему: остановись, замолкни, ан нет, оно все равно болит, ноет, плачет…

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Мӗншӗн эсӗ урӑхла курӑнма тӑрӑшатӑн?

— И к чему ты притворяешься?

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эсӗ пур, хӑвна мӗне вӗрентнине манасшӑн мар тӑрӑшатӑн, унта, пӑхатӑн та, — ку пӗтӗмпех суя иккен, йӗркеллӗ ҫынсем ун пек пули-пулмипе текех ӗҫлемеҫҫӗ, сана кая тӑрса юлнӑ калпак, теҫҫӗ.

Ты стараешься не забыть того, чему тебя учили, а там — хвать! — оказывается, что все это вздор, и тебе говорят, что путные люди этакими пустяками больше не занимаются и что ты, мол, отсталый колпак.

VI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех