Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑранман (тĕпĕ: тӑран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ах, эсӗ, тӑранман вӑрҫӑ, мӗн чухлӗ ҫынна вӗлертӗн.

Куҫарса пулӑш

Чӑтӑмлӑхӑн та вӗҫӗ пур // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Мӗнле тӑранман ҫын эсӗ!

Куҫарса пулӑш

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Кам каларӗ ҫӑхан, тӑранман пыр тесе?! — терӗ Шӗшлӗ пирӗн ҫинелле тискеррӗн пӑхса, — анана ытлашши касса илнӗ тесе суда парӑр!

Куҫарса пулӑш

Пусӑра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Тӑранман пыр! — терӗ тахӑшӗ.

Куҫарса пулӑш

Пусӑра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Иртнӗ ҫул та манран тир ытлашши илтӗн, тӑранман хырӑм!

Куҫарса пулӑш

14. Урасмет хӗр ҫураҫать // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Вӑл ҫывӑрса тӑранман тӑк — уншӑн хӑйӗншӗнех япӑх.

— Тем хуже для него, если он не выспался.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Эсир мӗн, Совет влаҫӗ ҫав тӑсмак алӑллӑ тӑранман хырӑмсене ӗмӗр тӳссе пурӑнӗ тетӗр-им?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл тӗве хӑвӑрт ҫиме пултарайманнине питӗ лайӑх пӗлсе тӑнӑ вӗт-ха, ҫавӑнпа тӑранман ӗнтӗ вӑл, анчах унӑн тӗве пирки шухӑшласси асра та пулман.

Отлично знал ведь, что верблюд ест очень медленно и, конечно, еще не наелся досыта, но до верблюда ли ему было?

Шакалпа тӗве ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Хӑйне валли мул пухас тесе, чӗрри-вилли мӗнне пӑхмасӑрах ҫарататчӗ, тӑранман хырӑм!

Драл, драл, хапун, и с живого и с мёртвого, богатство своё составляючи!

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫывӑрса тӑранман Хоу аран-аран пуҫне ҫӗкленӗ те вӑрҫма тапратнӑ.

Невыспавшийся Хоу с трудом поднял голову и злобно выругался:

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Любовь ӑна, куҫхаршисене шӑмарса, ун еннелле чӗвӗнсе, тӑранман тимлӗхпе йӑлтӑртатакан куҫӗсене тинкертсе итленӗ, вӑл мӗн панине пурне те йышӑнса, вӗсене чунӗ ӑшне пуҫтарса хума хатӗр пулнӑ.

А Любовь, нахмурив брови и вытянувшись по направлению к нему, слушала речь его с жадным вниманием в глазах, готовая всё принять и впитать в душу свою.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах унӑн пӗр ҫитменлӗх пулнӑ: вӑл ҫав тери ҫывӑрма юратнӑ, ыйхӑран нихҫан та тӑранман.

Но у него был один недостаток: уж очень он любил поспать и никакого сна ему не хватало.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ку ӗҫ проскрипцисен вӑхӑтӗнче, хаярлӑхпа тӑранман Сулла.

То было время проскрипций, когда ненасытная жестокость Суллы утопила Рим в крови.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тӑранман пулсан, лар! — тенине илтрӗм эпӗ тулалла тухнӑ чух.

Не кончил, так сиди! — услышал я выходя.

23 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫав шухӑшсем вырӑнне, темле ҫаврашка тӑрӑх шуса, хӑй ярмаркӑра чарусӑр ӗҫсе ашкӑннӑ картинсем тухса тӑнӑ; урса кайнӑ пек ҫынсем, ӳсӗр, нихҫан та тӑранман куҫӗсене ҫӑткӑнла чарса пӑрахса унталла та кунталла ыткӑннӑ, укҫисене ҫунтарнӑ, нимӗн хӗрхенмесӗр, шӑмшакӗсем аскӑн шухӑшпа йӗркерен тухса кайнипе иртӗнсе ашкӑннӑ, хура вырӑнта куҫсене йӑмӑхтармалла шап-шуррӑн курӑнса, намӑса пӗлмесӗр ҫаппа-ҫарамас выртакан пысӑк хӗрарӑм патнелле туртӑннӑ…

На место этих дум вставали и двигались по какому-то кругу картины буйных кутежей на ярмарке; метались неистовые люди, жадно выкатив пьяные, но никогда не сытые глаза, жгли деньги и, ничего не жалея, безумствовали всячески в лютом озлоблении плоти, стремясь к большой, ослепительно белой на чёрном, бесстыдно обнажённой женщине…

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ачасен хырӑм тӑранман: вӗсен пичӗсем саралса кайнӑ, куҫӗсем путса кӗнӗ, тутисем йӗри-тавра тарӑн пӗркеленчӗксем палӑрма пуҫланӑ.

Голод начинает одолевать ребят: щеки у них пожелтели, глаза ввалились, около губ обозначились глубокие складки.

53 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кун каҫиччен ҫӳресе тӑранман пӑрусем, мӗнпур кукӑр-макӑрсене кӗре-кӗре тухса, урам тӑрӑх сӗтӗрӗнсе ҫӳреҫҫӗ.

По улице бродили, лениво заглядывая во все закоулки, не нагулявшиеся за день телята.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тухтӑр тӳсмелле мар ывӑннӑ, вӑл ҫывӑрса тӑранман пулнӑ, ҫавӑнпа та спирт унӑн шӑмми-шакки тӑрӑх тутлӑ-ӑшӑ пек юхса саланчӗ, пуҫне пырса ҫапрӗ.

Врач смертельно устал, и рюмка спирта сразу опьянила его.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пӗтӗмпех уҫӑлса тӑрать пек вӑл: уҫӑлса тӑраҫҫӗ тӑранма пӗлмен, ҫутӑ та тискер куҫсем; тутисемпе сӑмса шӑтӑкӗсем те уҫӑлса тӑраҫҫӗ, тӑранман пек сывлаҫҫӗ; пӑхасса вӑл тӳрех хӑй умнелле пӑхать, хӑй куракан япаласене пурне те — ҫӗре, тӳпене, хӗвеле, сывлӑша та — хӑй аллине ҫавӑрса илесшӗн пулнӑн туйӑнать; пӗр япалашӑн ҫеҫ хурланать вӑл: хӑрушлӑхсем сахал — пурне те ҫӗнтерӗччӗ вӑл вӗсене!

Все оно словно раскрыто: раскрыты глаза, алчные, светлые, дикие; губы ноздри раскрыты тоже и дышат жадно; глядит она прямо, в упор перед собою, и, кажется, всем, что она видит, землею, небом, солнцем и самим воздухом хочет завладеть эта душа, и об одном только она и жалеет: опасностей мало — все бы их одолела!

XLII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Ҫак кӑвак та тӑранман куҫсем, питҫӑмарти ҫинчи ҫак путӑксем, ҫак ҫӗлен евӗр ҫивӗтсем — чӑнах та ҫаксем пурте ун ҫумне ҫыпҫӑнса ларнӑ пек-ши, вӑйӗ ҫук-ши унӑн ҫаксене пурне те хӑй ҫинчен силлесе тӑкма, аяккалла ывӑтса яма!

Эти серые хищные глаза, эти ямочки на щеках, эти змеевидные косы — да неужели же это все словно прилипло к нему, и он стряхнуть, отбросить прочь все это не в силах, не может?

XXXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех