Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Юлашки тӑприне ҫынсем яла таврӑннӑ чух ҫул хӗррине анасем ҫине тӑкса хӑвараҫҫӗ.

Оставшуюся землю по возвращении в деревни люди высыпают на обочину.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ялан, ҫумӑр ҫумасан, Шыв сапаҫҫӗ тӑприне.

Куҫарса пулӑш

Тӑватӑ вилӗ // Константин Иванов. Константин Иванов. Нарспи: поэма. — Чебоксары: Чувашское книжное издательство, 2000. — 165 с.

Чӑнах та, халлӗхе ҫырма тӗпӗпе хӑпаракан купа улӑп тӑприне аса илтерет.

Куҫарса пулӑш

XXXII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Хусана ярас пулсан Шупашкара кӗрсе тухатӑн, аҫупа аннӳ вил тӑприне кӑштах йӗркелетӗн.

Куҫарса пулӑш

2. Йывӑр ҫулталӑк // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Тӑван ял хирне, тӑван ял тӑприне выртӑттӑм та чуптӑвӑттӑм, ӗмӗр пӑрахмӑп тесе, сирӗн умра намӑс курмӑп тесе, сирӗнтен уйрӑлмӑп тесе…

Лёг бы на луга родной деревни, на землю родную, поцеловал бы, пообещал бы, что во веки веков не брошу, не постыжусь перед вами…

Тӑван ҫӗршыв, тӑван чӗлхе // София Петрова. http://gazeta1931.ru/gazeta/9966-informa ... arap-pyrat

Унӑн сӗнӗвӗ манӑн урӑхла май ҫуккилӗх тӑприне ӳкрӗ те…

Его предложение попало на мою безвыходность.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫурҫӗр Ҫырма масарӗ ҫинче, вил тӑприне хускалмасӑр ыталаса, ирпе виҫӗ сехетре ҫапла выртрӗ чипер хӗр Суринэ.

Так, неподвижно обнимая могилу, распростерлась девушка Суринэ в третьем часу утра, на кладбище Северного Ручья.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Суринэ чунӗнче пӗр шухӑш тӳрех, ҫирӗппӗн тымарланчӗ: унӑн вырӑнӗ — Пьер выртнӑ ҫӗрте; Пьерӑн вил тӑприне пӑхса тӗсемелле те вилмелле.

Одна мысль, бесповоротно и сразу, вошла в душу Суринэ: ее место там, где лежит он; взглянуть на его могилу и умереть.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Мирун хушшинчи пӗвене чавса ҫӗнетнӗ чухне тӑприне Варринчи пӗвен сылтӑм ҫыранне самаях купаларӑмӑр.

При обновлении плотины в окрестности Мирона, большой объем вынутого грунта отложили на правом берегу Срединного пруда.

Илтни, хам пӗлни... // Ӑсан Уҫӑпӗ. Алексеев, О. А. Савнӑ енӗм, тӑван ялӑм — Санькасси. — Кӳкеҫ: издательство ҫурчӗ, 1999. — 26 с.

— Йӑмӑкӑм, сана вӗлерекенсем те тӗп пулччӑр, ырӑ ан курччӑр, пуҫӗсене пултӑр, — вил тӑприне шӑтӑкри йӑмӑкӗн тупӑкӗ ҫине пӑрахнӑ май пӑшӑлтатрӗ Аня.

— Сестренка, да погибнут и твои убийцы, пусть не увидят добра, пусть им будет на погибель, — зашептала Аня, бросая могильную землю на гроб сестры в яме.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Иван Гора, хӑйне валли пӗчӗк окоп чавса пӗтерсе, купаласа хунӑ тӑприне ҫиелтен кӗреҫипе ҫапса якаткаларӗ те, хӑйпе юнашар, икӗ утӑмра ҫеҫ чакаланакан Агриппинӑна: — Хамӑрӑн личнӑй интереса иккӗмӗш вырӑна хӑвармалла пyлать, е ӗҫе тытӑнма та кирлӗ мар… Ҫапла ҫав, Гапа, — тесе хурать.

Окончив рыть окопчик, пошлепав лопатой по выкинутой земле, Иван Гора сказал Агриппине, ковырявшей шанцевым инструментом в двух шагах от него: — Личный интерес приходится отодвигать на второй план, или уж ты не берись за гуж… Так-то, Гапа.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вилтӑпри хӗррисене те тикӗслесе, тирпейлесе пӗтерчӗҫ, хумалли тӑприне хурса, муклашка-катрама сӗвентере-сӗвентере, тӑррине кулала-купала тухрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви арӑмӗн ури вӗҫне тимӗр хӗрес лартать, ан тӳнтӗр тесе, тавралли тӑприне таптать, хытарать.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тупӑк шӑтӑк тӗлне тӑнк! перӗнсен, Матви ӑна кирлӗ майлӑ меллештерсе вырнаҫтарчӗ, хӑпарсан, ывӑҫ тӑприне те хӑех пуҫласа пӑрахрӗ.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кунта тӑшман ал-хапӑлах килсе тухса пирӗн тӑвансен тӑприне мӑшкӑл тӑваяс ҫук.

Чтобы немцы не нашли могилы и не осквернили её.

Присяга // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Катюшӑн вил тӑприне, вил тӑпри ҫинчи хӗресе пӑрахса хӑварнӑ.

Покинута могила Кати, крест над могилой.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Виҫӗ хутчен шӑппӑн: «крекс, фекс, пекс», терӗ те, хӑйӗн тӑватӑ ылтӑн укҫине шӑтӑка хучӗ, тӑприне витрӗ, кӗсъинчен пӗр чӗпкӗм тӑвар кӑларчӗ те шӑтӑк ҫине сапрӗ.

Сказал три раза шёпотом: «Крекс, фекс, пекс», положил в ямку четыре золотые монеты, засыпал, из кармана вынул щепотку соли, посыпал сверху.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Лавкара урайне ҫӗнӗрен сармалла пулсан, манӑн пӗтӗм лавка лаптӑкӑшӗнчен тӑприне пӗр аршӑн тарӑнӑш алтса кӑлармаллаччӗ; босяксем ҫав ӗҫшӗн пӗр тенкӗ илетчӗҫ, эпӗ ним чул та илместӗн, анчах ҫав ӗҫпе аппаланса тӑнипе эпӗ платниксене астума ӗлкӗрейместӗп, вӗсем алӑксен ҫӑрийӗсене, хӑлӑпӗсене кӑлара-кӑлара илетчӗҫ, тӗрлӗ вак-тӗвек япаласене вӑрлатчӗҫ.

Если в лавке перестилали пол — я должен был выбрать со всей ее площади землю на аршин в глубину; босяки брали за эту работу рубль, я не получал ничего, но, занятый этой работой, я не успевал следить за плотниками, а они отвинчивали дверные замки, ручки, воровали разную мелочь.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Сӑтӑрӑлнӑ ӑшлӑ, сарӑхса кайнӑ ҫак нанка ряса, ҫак кӗнекесен тыткаланӑран якалнӑ хура сӑран хупписем, пӑхӑр тӳмесемпе ҫаклатса хунӑскерсем, тӑприне тимлен шӑварнӑ тата ҫулҫисене ҫуса тасатнӑ ҫак тӗксӗм симӗс чечексем, уйрӑмах маятник пӗр тикӗссӗн шаккаса тӑни — мана ҫӗнӗ, халиччен эпӗ пӗлмен пурнӑҫ ҫинчен, пӗччен пурӑнни, кӗлтунисем, тӳлек те лӑпкӑ телей ҫинчен каларӗҫ…

Эта нанковая пожелтевшая ряса с протертой подкладкой, эти истертые кожаные черные переплеты книг с медными застежками, эти мутно-зеленые цветы с тщательно политой землей и обмытыми листьями, а особенно этот однообразно прерывистый звук маятника — говорили мне внятно про какую-то новую, доселе бывшую мне неизвестной, жизнь, про жизнь уединения, молитвы, тихого, спокойного счастия…

VII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ат, пуҫҫапатӑп хайхи эпӗ икӗ турра: тимӗр тӑприне тата илемлӗхе.

Вот я и должен молиться двум богиням: руде и красоте.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.