Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑкӑнать (тĕпĕ: тӑкӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Грэй Везувий евӗр кӗрлесе вӗрекен пысӑк кастрюль ӑшне тӗсемелӗхех ӳссе ҫитеймен-ха, ҫапах ӑна ыттисенчен ытларах хисеплет; икӗ тарҫӑ кастрюле куҫарнине вӑл ҫав хатӗр хумханса пӑхса тӑрать; ҫавӑн чухне плита ҫине тӗтӗмлӗ кӑпӑк чӳхенсе тӑкӑнать, пӗтӗм кухня хумлӑн-хумлӑн чашлатса хӑпаракан пӑспа тулса ларать.

Грэй не был еще так высок, чтобы взглянуть в самую большую кастрюлю, бурлившую подобно Везувию, но чувствовал к ней особенное почтение; он с трепетом смотрел, как ее ворочают две служанки; на плиту выплескивалась тогда дымная пена, и пар, поднимаясь с зашумевшей плиты, волнами наполнял кухню.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кӑлӑхах тӑкӑнать, юлташсем, хаклӑ юн…

Напрасно, товарищи, льется дорогая кровь…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Террикон тӗлне ҫитсен тӗтӗм пӗлӗчӗ сарӑлса каять, ун ӑшӗнчен хӗм тӑкӑнать.

Над терриконом «бутоны» разворачивались на лету и от пламени были похожи на красные розы, лепестки которых осыпались на землю.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Килте ҫак хута вуласа парсан, Анисим Иванович: — Тӑкӑнать пирӗн вӗри юн. Анчах ҫав Юн калама ҫук чаплӑ хунав парӗ, — терӗ салхуллӑн.

Когда я прочитал дома записку, Анисим Иванович сказал печально: — Льется юная кровь, детей не жалеют. Но даст эта кровь великие всходы…

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чуста чашӑкӗ унӑн пуҫӗ ҫинче, викинг пуҫӗ ҫинчи шлем пек ларать, сӑмси ҫинчен ҫӗрелле хӑмӑр чуста тӑкӑнать.

Миска плотно сидела у него на голове, словно шлем викинга, а с его носа медленно стекало густое тёмное тесто.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Ку уявпа укҫа-тенкӗ тӑкӑнать кӑна! — час-часах мӑкӑртатать Эмиль ашшӗ.

— Этот пир влетит нам в копеечку! — всё приговаривал папа Эмиля.

Вырсарникун, июнӗн вуннӑмӗшӗ, Эмиль Идӑна флагшток ҫине ҫӗкленӗ кун // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Шыва пароход ураписен хӑмисем ҫапни илтӗнет, баржӑсен караванӗ ҫинче матроссем кашкӑрла ӳлеҫҫӗ, таҫта йывӑр мӑлатук тимӗр ҫине ҫапать, кичемлӗн юрӑ тӑсӑлать, — такамӑн чунӗ хуллен кӑна йӑсӑрланать, — ҫав юрӑран чун ҫине кӗл пек хурлӑх ҫуса тӑкӑнать.

Глухо бьют по воде плицы колёс пароходов, надсадно, волками воют матросы на караване барж, где-то бьёт молот по железу, заунывно тянется песня, тихонько тлеет чья-то душа, — от песни на сердце пеплом ложится грусть.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӳрт ҫивитти ҫине ҫумӑр шӑпӑртатса тӑкӑнать, чӳречене те киле-киле ҫапӑнать.

Дождик стучал по крыше и скользил по окнам.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Лӑс-лӑс-лӑс тӑкӑнать этем ӑшӗ-чиккине кун ҫути, лӑс-лӑс-лӑс сӑрӑлтатать ҫӗнелӳпе пӗтӗм анлӑш.

Куҫарса пулӑш

Тӗвӗ // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тӑшман ҫине урӑм-сурӑм вутпа металл тӑкӑнать.

Лавина огня и металла обрушилась на противника.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпӗ ӑна тайӑлтаратӑп та чей каллех ҫӗре тӑкӑнать.

Я нагибаю бутылку, и чай снова льётся на пол.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпир ҫул ҫинче пӳлӗмсенче калаҫнине илтни, хамӑр ҫак ҫӗршывра курса иртнисем — ҫакӑнта пурте пӗр-пӗрне туслӑн кӑмӑлланипе пӗрлешсе кайрӗҫ, ҫакӑнти халӑх хӗрӳлӗхне курсан, куҫсенчен ирӗк-сӗрех куҫҫулӗ тӑкӑнать.

Все, что мы слышали в многочисленных беседах на дорогах и в домах, все, что мы пережили и перечувствовали за время своего пребывания в стране, — все соединилось здесь в такое могучее дружеское признание, что слезы навертывались на глаза при виде такого народного энтузиазма.

Карачири ӑсату каҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӗсен хыҫҫӑн кайса, ывӑлӑмӑрсен юнӗ усӑсӑр тӑкӑнать.

И в погоне за ними бесплодно проливается драгоценная кровь — кровь наших сыновей!

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах унӑн ҫӑмӗ тӑкӑнать.

Только из него волосы вылезают.

Сӑмса тутриллӗ пукане // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Унта чашӑк хыҫӗнче пушӑ вырӑн пур, хупса лартнӑ чух шыв ҫавӑнта тӑкӑнать иккен.

А там, за чашкой, пусто, и когда закрывать, вода туда выливается.

Кулӑшла шкап // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Чугун пӑрахмалли чӳречесенче ҫулӑм ҫаврӑнать кӑна, вӗсен хӗрри урлӑ плошадка ҫине шӗвӗ хурҫӑ тӑкӑнать.

Из завалочных окон через край выливалась на площадку горячая жидкая сталь.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ларкӑҫ ҫинчи ашӑк пӗркеннӗ жидран ҫумӑр чӗреслетсе тӑкӑнать.

Дождь лил ливмя на жида, сидевшего на козлах и накрывшегося рогожкою.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Лашисем пылчӑклӑ, тусанлӑ, сӑмсисенчен пӑс тухать, ҫӑварлӑхӗсенчен кӑпӑк тӑкӑнать.

Лошади были покрыты грязью и пылью, из ноздрей их шел пар, удила были сплошь в пене.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Халӑх чир-чӗре пула тӑкӑнать те вилет.

Наступил и мор.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шурӑ-шурӑ, мӑнӑ-мӑнӑ пӗлӗте авӑртса-алласа тӑнӑн, тӳперен татти-сыпписӗр тӑкӑнать, тӑкӑнать, тӑкӑнать

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех