Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Туртса илес пулсан — патшалӑх хресченсем валли кивҫенле укҫа уйӑрса памалла: унсӑрӑн — юн тӑкса ҫапӑҫмалли те килсе тухӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Сашша сиккипе чупса тухса кайрӗ те нӳхреп ҫине амӑш патне пычӗ: «Каҫарчӗ, каҫарчӗ атте пӗтӗмпех!» — тесе амӑшне ытакласа илчӗ, леш сӗт витрине кӑшт кӑна тӑкса ямарӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Патшалӑх хресченсене ҫӗр илме укҫа уйӑрса памалла, унсӑрӑн юн тӑкса ҫапӑҫма та тивӗ, тет.

Куҫарса пулӑш

Элкей килйышӗ // Ипполит Иванов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 5–14 с.

Вӑл аслӑ ӗмӗт тытӑмӗнче, ӑна ӗненет, уншӑн тар тӑкса ӗҫлет.

Он был во власти великой мечты, верен ей и служил ей.

XV. Ливингстон // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӗнер тавӑрӑнсан, эпӗ ӳсӗрпе сӗлле пылчӑк ҫинех тӑкса янӑ.

Вернувшись вчера, я рассыпал овес спьяна в грязь.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл кухньӑна чупса кӗчӗ те повар патӗнче чӑтӑмсӑррӑн кускалама пикенчӗ, — повар вара васканипе кофе тӑкса ячӗ, сӗт чашки те чутах ӳкетчӗ.

Он вскочил на кухню и стал трястись от нетерпения над головой повара, который, торопясь, пролил кофе и расплескал молоко.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тумтирӗ унӑн хӑйне евӗрлӗ: шап-шурӑ — Хонс ҫине ҫӑнӑх миххи тӑкса тултарнӑ тейӗн.

Костюм его был оригинален: совершенно белый, он производил впечатление, как будто на Хонса вытряхнули мешок муки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Урама тухсан вӑл пичетлемелли «Ундервуд» машина ҫакӑн йышши «Ремингтонран» мӗн енӗпе аванраххи пирки лӑпкӑн та тимлӗн, тӗлсӗррӗн шухӑшласа утрӗ, ҫӗр кӑмрӑкӗпе кирпӗч ванчӑкӗ тӑкса тултарнӑ пушӑ темиҫе вырӑнтан иртсен Ангр ҫулӗн кивӗ чул пусмипе кӗпер ҫине хӑпарчӗ, унтан хула варринелле тӑсӑлакан урамсем патне тухрӗ.

Выйдя на улицу, он очень тихо, бесцельно, сосредоточенно думая о преимуществах пишущей машины Ундервуд перед такой же Ремингтон, пересек несколько пустырей, усыпанных угольным и кирпичным щебнем, и поднялся по старым, каменным лестницам Ангрской дороги на мост, а оттуда прошел к улицам, ведущим в центр города.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сигби кухньӑн уҫӑ алӑкӗ енне ҫаврӑнсан яшкине тӑкса ячӗ, калпакне хыврӗ, тӑхӑнчӗ, каллех хыврӗ.

Сигби, обернувшись на раскрытую дверь кухни, пролил суп, сдернул шапку, надел ее и опять сдернул.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫак самантра боцман ҫӑкӑрпа чыхӑнса пехлетрӗ, матроссенчен тӑваттӑшӗ яшкине палуба ҫине тӑкса ячӗ.

В этот момент боцман подавился куском хлеба, и четверо из матросов пролили суп на палубу.

Супӑнь ешчӗкӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 170–176 с.

Мӑн ҫулран сулахаярах пӑрӑнса тӑсӑлакан вӑрманта шурӑ хурӑнпа симӗс хыр-чӑрӑш кӑна мар, сарӑ та хӗрлӗ ҫулҫӑсене тӑкса пӗтереймен вӗренепе каврӑҫ та, ҫӑкапа юман та илемӗпе самай палӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑрманта та, ҫулҫисене тӑкса, пур йывӑҫ тӗксӗмленсе пӗрпекленнӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тин кӑна ачашшӑн та ҫепӗҫҫӗн калаҫакан Машук кӑмӑлне такамсем пӗтӗмпех улӑштарчӗҫ тейӗн, тӑрст-тӑрст! уткаласа ҫӳрерӗ вӑл кил ӗҫӗсене тунӑ майӑн, мунчаран таврӑннӑ арҫынсене сӑйланӑ чухне те сӗтел ҫине шап! лартрӗ кӑмакаран кӑларнӑ шаркку чӳлмекне, шапӑр! тӑкса пачӗ йывӑҫ кашӑксене.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Урам варринчи пӗве, ҫырма хӗрринчи тимӗрҫӗ лаҫҫисем, юнашарах тата ампар пулас (самай пысӑкскер, пӗлтӗр кӑна ҫукчӗ-ха вӑл), ҫулҫӑ тӑкса ҫаралнӑ йӑмрасем — пурте-пурте куҫа курӑнман темле асамлӑ вӑйпа хӑйсем патне туртаҫҫӗ, мӗншӗн тарса ҫӳрен-ха эс, Антун, мӑшӑру ҫук-и сан, аҫу-аннӳ ҫук-и, эпир ҫук-и тесе чӗнеҫҫӗ пек.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эппин, янтта мар, хӑй тар тӑкса тунӑ ырлӑх-пурлӑха шаннӑ темелле.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Председателе хӗнесе тӑкса, чирлӗ ҫын туса хӑварчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хура пӗлӗтсем ҫеҫен хир тарах шапӑртаттарса ҫумӑр тӑкса, Дон хыҫнелле сӗтӗрӗнеҫҫӗ.

Туча, волоча по степи ливень, уползала за Дон.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Шултра тумламсем ӳкнинчен пуҫласа витререн тӑкса яракан вӑйлӑ ҫумӑр пек, вӑйлӑн алӑ ҫупса, кӑмӑлласа йышӑнчӗ ку сӑмахсене халӑх…

Как ливень, что посылает вначале отдельные крупные капли и низвергается вслед шумным потоком, так захлопала и одобрительно зашумела толпа…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӑйӗн хӗрӳлӗхне пула, йывӑрлӑхсем умӗнче пуҫне тайманнине пула, шухӑшӗсене уҫҫӑн ӑнланмалла каланипе тата ҫак сехетсенче рабочисем Питӗрти пур заводсенче те троцкистсемпе «сулахайрисене» трибунӑсем ҫинчен хӑямат тӗпнелле хӑвала-хӑвала антарса: «Эпир — Лениншӑн, миршӗн!» — тесе кӑшкӑрма тытӑннине пула, — вӑл оппозицине ҫӗмӗрсе тӑкса ҫӗнтерме пултарчех.

Страстностью, непреклонностью обнаженной логикой и тем, что в эти часы на всех питерских заводах рабочие начали, гоня к черту с трибун троцкистов и «левых», кричать: «Мы — за Ленина, за мир!» — ему удалось сломить оппозицию.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сиротка аллине пулеметӑн пӗр хӑлӑпӗнчен тытрӗ, теприне хулпуҫҫипе хӗстерчӗ те, пулемет ҫумӑр ҫунӑ пек пуля тӑкса чӗтреме тытӑнчӗ.

Сиротка взялся рукой за одну ручку пулемета, другую прижал плечом, и пулемет задрожал, изрыгая ливень пуль.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.