Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑватуран (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пылчӑк тӑрӑх леш енчен анаталла купарчапа шуса антӑн, ҫунашкапа ярӑннӑ пек, хамӑр ял енне хӑпарма тытӑнсан, ҫур сехет тӑватуран упалентӗн.

Куҫарса пулӑш

XXX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— Асатте! — тесе хурлӑхлӑн йынӑшса ячӗ те вӑл, чӗркуҫленсе ларчӗ, унтан аслашшӗ патне тӑватуран упаленсе пычӗ.

— Дедушка! — застонала она и на коленях подползла к нему.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫакна вӑл хӑй те ӑнланчӗ, ҫапах та ҫухалса каймарӗ, Ильсеяра хӑрушсӑртарах вырӑна куҫарса вырттарас тесе пӗшкӗнчӗ, анчах каялла ура ҫине тӑма пултараймарӗ вара, аллисемпе тӗреленсе, пӗр секунда яхӑн тӑватуран тытӑнса тӑчӗ те ҫӗр ҫине йӑванса кайрӗ.

Он и сам понимал это, но все еще не сдавался, нагнулся, чтобы перетащить Ильсеяр в более безопасное место, а подняться уже не смог; опершись руками, продержался какую-то долю секунды и повалился на землю.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Лава тӑрӑх тӑватуран упаленсе пынӑ чух вӑл каллех ҫарти ҫав аякка юлнӑ куна тепӗр хут аса илчӗ.

И, уже пробираясь на четвереньках по лаве, он снова вспомнил события того далекого армейского дня.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хӑвӑрах курӑр ак: атте ҫемйинче эпир тӑватӑ ывӑл пулнӑ: ун чухне эп ухмах пулнӑ-ха, мӗнпурри те вунпӗрте ҫеҫ… ҫук, апла мар, вунпӗрте мар: хальхи пек астӑватӑп-ха, пӗррехинче эп тӑватуран упаленсе йытӑлла вӗрме пуҫларӑм та, атте ман ҫине кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Вот извольте видеть: нас всех у отца было четверо, я тогда был еще дурень, всего мне было лет одиннадцать; так нет же, не одиннадцать: я помню как теперь, когда раз побежал было на четвереньках и стал лаять по-собачьи, батько закричал на меня, покачав головою:

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех