Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытать (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тивӗҫлӗ канура тесе килте алӑ усса лармасть, выльӑх-чӗрлӗх пӑхать, кайӑк-кӗшӗк тытать, пахча ҫимӗҫ ҫитӗнтерет.

Куҫарса пулӑш

Хастар, ӗҫчен, тӑрӑшуллӑ Валентина // А.Ефремова. http://kasalen.ru/2022/09/09/%d1%85%d0%b ... %bd%d0%b0/

«Эпӗ хам та куратӑп, мучи, — вӑл ӳсӗрме хӑтланса кӑкӑрне тытать те ӳсӗрмесӗрех ирттерсе ярать.

— Вижу я, дед, все вижу… — наконец говорит он, но кашель снова забил его, он схватился за грудь, и приступ отошел.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл — чирлӗ: тӑтӑшах кхӗм! кхӗм! туса ӳсӗркелесе илет, аллипе кӑкӑрне тытать.

Он болен, беспрерывно кашляет, мучительно хватаясь за грудь.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лешӗ аллисене вӗҫертсе ҫӗре авӑнса анать, ахлатса сӑмсине ярса тытать.

Тот отпустил руки и, охая, повалился на землю, из носу брызнула кровь.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хирӗҫ «ҫапма тӑнӑ Ухтиванӑн аллине хыҫалтан Шахрун пӑчӑртаса тытать.

Ухтиван замахнулся было для ответного удара, но стоявший сзади Шахрун поймал его руку, завернул за спину.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ивук кулма хӑтланать те ыратнипе питне сулахай аллипе тытать.

Ивук пытается изобразить улыбку, но тут же хватается за левую щеку: больно.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Амӑшӗ тӗпелле кайма тытӑнсан Мариҫ ӑна аллинчен тытать те, эпӗ сана урӑх нихҫан та кураймӑп тенӗ пек, шывланса кайнӑ куҫӗсемпе пӑхать, пӑхать.

Старушка засеменила было в чулан, но Марись, поймав ее за руку, не отрываясь, глядела на мать мокрыми от слез глазами, будто говоря: вот и все, больше я тебя не увижу, дай в последний раз нагляжусь.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мариҫ сасартӑк тӑрса ларать те хӑй ҫинчи кӗреке сирсе ывӑтать, шыва путакан ҫын пек, амӑшӗн аллинчен ҫатӑрласа тытать.

Марись вдруг вскакивает, сбрасывает с себя шубу и, словно утопающий человек, тянет к матери руки.

Мариҫ вилӗмӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах Шахрун тытма тесе аллине тӑссанах вӑл, кушак пек, чӗрӗ туратран чап! ҫавӑрса тытать те вӑрмана сикет, тӗме тӑрринелле тапаҫланса хӑпарса каять.

Но едва Шахрун протянул руку, чтоб схватить его, тот, словно кошка, уцепившись за ветку, делает скачок в глубь леса и начинает карабкаться на взгорок.

Ҫурҫӗр иртсен // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗр вӑйран кайса кӑмака сакки ҫине ларать, хӑрах аллипе чӗре тӗлне тытать.

Девушка обессиленно опустилась на приступок печи, прижав рукой бешено колотящееся сердце.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Килӗнче мӗнле — кунта та хӑйне ҫавӑн пекех тытать.

Словом, какова дома, такова и здесь.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Теруш пичче кашни пуп кушаккиех пулӑ тытать тесе тавлашать», — кулкаласа сас пачӗ Якрав ҫенӗк патӗнчен.

— Теруш говорит, что все поповские кошки рыбу сами ловят, — смеясь, вышел из сеней Якрав.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй мӗн тӑвас тенине туса пӗтерсен тин Якур сасартӑках лӑпланса ыратакан шӑлне ҫавӑрса тытать.

Сделав это, Ягур тут же успокаивается и, схватившись за щеку — надо понимать, зуб болит! — идет к нарам.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл пур япалине те хӗссе тытать.

Все-то она прижимает, на всем экономит.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӳрчӗ тахҫанах пусӑрӑнса ҫитнӗ пулас, пысӑк пулсан та ӑшша лайӑх тытать.

Изба его осела от времени, но тепло в ней еще держится.

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑйне пуҫӗнчен атӑпа тӗксе ӳкерсен тин Савтепи калаҫма чарӑнса ыратакан вырӑна тытать.

Савдеби остановилась только тогда, когда ощутила боль на виске — Ивук ткнул ее сапогом, потирла ушибленное место.

Шыв хӗрринче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яка Илле ал айне лекнӗ икӗ ачана, Павӑлпа Хӗлипе, хӑлхисенчен чап ҫавӑрса тытать те юпа ҫумӗнче ларакан ухмах патне ҫавӑтса пырать.

И тут Щеголь ухватил попавшихся под руку Павла И Хелипа за уши и потащил к сидевшему возле столба нищему.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӗлип Паҫана тытать.

Хелир обхватил за талию Пазю.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван аллине тӑсса Мултиере тытать те хӑй патнелле туртать.

Ухтиван протягивает руки и, нащупав в темноте плечи Мульдиера, порывисто притягивает его к себе.

Кам айӑплӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ки… ки…» — тесе тем калама тӑрать те вӑл сасси тухманнипе ик аллипе те пырне тытать.

— Му… му… — мычит он, пытаясь что-то сказать, но голос не идет, и он хватает себя за горло обеими руками, массирует его.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех