Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тыт сăмах пирĕн базăра пур.
тыт (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл тӳрех Сенька патнелле чупса кайрӗ те: «Тыт ӑна, тыт!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Он побежал прямо на Сеньку и закричал: «Лови его, держи!»

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Надежда Ивановна пӳскене тытрӗ те мана, кӑшкӑрса: — Ну, тыт! — терӗ.

А Надежда Ивановна поймала мячик и крикнула мне: — Ну, лови!

Эпир челюскинла выляни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Иккӗмӗш — вӑйлӑ, чӗнӳллӗ сигнал: «Кӗреҫе тыт, пуртӑ тыт! Килхушшинче мотор Кӗрлет! Вӗренӳпе ӗҫ кунӗ пуҫланчӗ-ӗ!».

Второй, настойчивый, призывный, — на работу: «За лопату, за топор! Во дворе гудит мотор! День ученья и труда на-чал-ся!»

39 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Тӳрех хӗрлӗ бакен патне тыт! — терӗ вӑл, кайра руль тытса ларакан Ильсеяра.

— Держи прямо на красный бакен! — сказал он Ильсеяр, сидевшей с гребком на корме.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Акӑ — ме, тыт пӗр тенкӗлӗхне, кайран татах илӗн, — тыт!

Вот — на, возьми себе целковый, потом ещё получишь, — бери!

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Пулӑ тытма юрататӑн — пулӑ тыт, сунар ӗҫӗпе йӑпанатӑн — пӑшал ҫак та сунара кай, вӗренес килет — тархасшӑн вӗрен.

Рыболов — уди, охотой балуешься — ружьишко на плечи и на охоту, а учиться тянет — учись, пожалуйста.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Эпӗ хамӑн турилккене ывӑтса ярсанах, эсӗ те хӑвӑнне ывӑт, манӑнне ярса тыт, эпӗ те санӑнне ярса тытӑп.

Как только я брошу свою тарелку, ты сейчас же бросай свою мне, а мою лови, а я твою буду ловить.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Кувалда тыт та, хампа пӗрле ӗҫлеме тытӑн.

— Бери-ка кувалду да становись вместе со мной.

Иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вӑл пырса тытнӑ вилен кӑкӑрне амантнӑ-мӗн, пуҫӗ шыҫӑнса ҫав тери пысӑкланса кайнӑ, сӑн-пичӗ хуралса ларнӑ, куҫӗсем таврӑнса тухнӑ, — ҫурӑмӗнчен, аялтан тыт, Морозка, вӗҫерӗнсе ан кайтӑр тата.

С огромной раздувшейся головой, почернелым глянцевитым лицом и вывернутыми зрачками, — под спину берись, Морозка, а то как бы не перервался.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Иккӗмӗш, йӗкӗт питӗ хастар пулнишӗн ӑна тип мунча та, тен, кӗртӗҫ, бюрократ-ҫӑткӑна тыт та кутӑн чакар, капӑр френч ҫухинчен ярса тыт эс!

А во-вторых, если парню влетит за то, что держался храбрый, умерь бюрократовский аппетит, под френчем выищи жабры.

Бюрократпа рабкор ҫинчен // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 146–148 с.

Тыт, Марьюшка, ывӑлунтан! — хаваслӑн кӑшкӑрать Михеич, ҫыру тытнӑ аллипе хӑлаҫланса.

— Получай, Марьюшка, от сына! — весело кричал Михеич, размахивая письмом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем ӑна: «Тыт!.. Тыт!..» — тесе хӑвалама пуҫларӗҫ.

Ребята с криком: «Держи!.. Держи его!..» — бросались вдогонку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Тыт, Майине, тыт, лӗпӗшсем те тыттайасшӑн май хӑйсене, лӗпӗшсем те пуйӑнас килет тесе макӑйаҫҫӗ.

Лови их, Майине, лови, только они так не хотят, чтобы их поймали!

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Ав, татах та тепйе, тыт, Майине, тыт!

И еще одна — лови, Майине, лови!

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Кирка тыт та ӗҫе тытӑн, улпутланса ҫӳреме ҫитӗ ӗнтӗ!

Возьми кирку, становись в ряд, нечего барина корчить!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Эй, хураҫка, тыт ӑна, тыт!

— Эй, пес, возьми ее, возьми!

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗр-ик кун шыв тӑнӑ пирки вӗсем выҫӑхнӑ та питӗ кунӗленсе кайнӑ, кӑмӑлу пулсан, алӑ вӗҫҫӗнех пыр та тыт; анчах ҫӗленсемпе тимӗр шапасене, паллах, тытма ҫук, — вӗсем тӳрех шыва сикеҫҫӗ.

А после того как вода постояла день-другой, они от голода сделались такие смирные, что подъезжай и прямо хоть руками их бери, кому хочется; только, конечно, не змеи и не черепахи — эти соскакивали в воду.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эсӗ ырӑ тунӑшӑн эпӗ сана акӑ мӗн каласа парам: эсӗ, ҫӑмӑлттай мар, лайӑх ҫын тӗлне пултӑн-тӑк, унран ҫирӗпрех тыт; вилӗмрен те ҫирӗп тыт.

А я тебе, за твою доброту, вот что скажу: попался тебе человек хороший, не ветреник, ты уже держись одного; крепче смерти держись.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ме-ха тыт, — терӗ вӑл, Павкӑна алшӑлли парса, — пӗр вӗҫне шӑлусемпе ҫырт, тепӗрне аллуна туртӑнтарса тыт.

Вот бери-ка, — подала она Павке полотенце, — бери один конец в зубы, а другой натяни ребром.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— О, эпӗ мӑйракаллӑ пуласшӑн мар! тыт ӑна, Гофман тусӑм, ҫухинчен, манӑн тытас килмест, — ҫухӑрашрӗ вӑл, аллисемпе вӑйлӑн сулкаланса; ку вӑхӑтра унӑн пичӗ хӑй тӑхӑннӑ хӗрлӗ жилет пекех пулса кайрӗ.

— О, я не хочу иметь роги! бери его, мой друг Гофман, за воротник, я не хочу, — продолжал он, сильно размахивая руками, причем лицо его было похоже на красное сукно его жилета.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех