Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мӑшӑр ут кӳлсе сухаламалли ака пуҫне пӗччен кӳлсен те, халтан кайса ӳкиччен туртать вӑл.

Он, чуть ли не падая с ног, тащит соху, которую обычно тянут две лошади.

Хӗр ҫухалнӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ним ҫук пулсан та хӑй патнелле туртать вӑл.

Никого и ничего у меня тут нет, а все равно тянет.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем киремет карти йӗри-тавра кӗпӗрленсе тӑнӑ, хӑшӗ чӗлӗм туртать, хӑшӗ сӑмах ваклать.

Люди столпились вдоль изгороди, кто-то курит трубку, другие разговаривают.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ача ун урине хыҫалтан пӑявпа ҫаклатать те карт! туртать.

Тогда сынок зацепил его ногу веревкой и как дернет!..

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Килне кайма карчӑкӗнчен хӑрарӗ. Халь ӗнтӗ кантурта ӑйха туртать», — шухӑшларӗ Янтул.

«Наверно, испугался жены — не пошел домой. Сейчас проспится в конторе и пойдет», — решил Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗрмай чӗлӗм туртать.

И без конца смолил трубку.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Темӗн туртать ӑна кунта.

Что-то держит его в этом доме.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сиксех туртать…

все рысцой норовит…

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халь те пулин ыйха туртать.

Да так и уснул.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Урлӑ-пирлӗ саркаланса выртнӑ та туртать кӑна ыйха.

Раскинув руки и ноги, и сладко посапывал!

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шӑтӑкӗ туртать ӑна хӑй еннелле.

И будто притягивает она его к себе словно магнитом.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тутар, Ухтивана ҫаннинчен, кӑрт-кӑрт-кӑрт туртать:

Татарин дергает Ухтивана за рукав.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вилесси ҫинчен шухӑшлать пулин те Ухтивана темскер ҫынсем патнеллех туртать…

Парню уже все было безразлично, свои там или чужие — он тянулся к людям.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Те макӑрать, те сӑмсине туртать Шахрун, темӗскер нӑшӑклатнӑ евӗр илтенет.

Шахрун то ли всхлипывает, то ли шмыгает ушибленным носом и молчит.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Салакайӑк унталла-кунталла пӑхкалать те тилхепине туртать.

Салагаик зло заозирался, дернул вожжи.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуп тӑрантас ҫине хӑпарса ларать те тилхепине туртать.

Поп, усевшись на тарантас, тронул вожжи.

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуп юпине ҫӗклеме тытӑннӑ старике сӑхман ҫухинчен туртать:

Поп дернул за полу кафтана поднявшего было на плечо столб старика:

Салакайӑк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗренке супӑнь улталать те, Хӑй виҫ чӗрӗк ҫеҫ туртать.

Вьется стежка возле Волги, Там мне хочется гулять.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кил вырӑнне пӗр ҫунӑк юпа ҫеҫ тӑрса юлсан та чӗре ҫавӑнталлах туртать.

Даже если вместо дома торчит обгорелый черный столб, душа все равно стремится туда, к дому.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫӗр туртать пулӗ, ватӑлса ҫитрӗм, ҫылӑхӑмсем нумай, — шухӑшласа тӑрать пек вӑл уй варринче пӗччен.

«Земля, видно, меня к себе тянет, — думает она, стоя одна посредь поля — старая стала, да и грехов, поди, за всю-то жизнь накопилось у-ух! сколько».

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.