Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Мӗн пур япала шывшӑн антӑхать, нӳр ыйтать, ҫурӑлса куштӑрканӑ ҫӗр те, вӗри кӗл пек хӑйӑр та, шурӑхнӑ ҫулҫӑсем те пурте: «Су!.. Су!.. тесе сӗрлеҫҫӗ» «Су» тени вара туркменле «шыв» тени пулать.

Все вокруг жаждало воды, все молило о влаге — и сухая, потрескавшаяся земля, и пески, горячие, как зола, и испепеленные листья, — все шелестело: «Су!.. Су!..» А «су» по-туркменски — это вода.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950