Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тултарса (тĕпĕ: тултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Зитнер сӑмахӗсем «Астрӑна» мӗлкесемпе тултарса лартрӗҫ.

Слова Зитнера наполнили «Астру» призраками.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Шыв тапса тухасран, ҫула тултарса лартасран сехӗрленсе сӗм ҫӗрлечченех ӗҫлерӗҫ.

И до позднего вечера работа протекала под страхом воды, могущей залить ход.

ХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӗрен кӑкарнӑ пысӑках мар ешчӗке акшар тултарса Галеранпа Стомадор ӑна сарайне турттараҫҫӗ.

Привязав веревку к небольшому ящику, Галеран и Стомадор вытаскивали его время от времени полный извести и относили в сарай.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Галеран тата лавккан пӗчӗк картишне тултарса лартнӑ ешчӗксемпе пичкесен, сарай калӑпӑшне виҫесшӗнччӗ.

Галеран хотел еще измерить емкость сарая, пустых ящиков и бочек, загромождавших маленький двор лавки.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ку хушша мӗн ҫӳле ҫитичченех пушӑ пичкесемпе тултарса лартнӑ.

Этот закоулок был почти доверху завален пустыми бочонками.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл Давенант Фирса арпаштарнӑ тата пуйтарнӑ самантра кӗсйисене мӗн чухлӗ кӗрет ҫавӑн чухлӗ сигара тултарса, паллах, питех те ӑслӑ турӗ.

Он благоразумно захватил столько сигар, сколько успел набить в карманы, пока Давенант путал и обогащал Фирса.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Апат хыҫҫӑн унӑн арӑмӗ, ҫӳллӗ те илемлӗ хӗрарӑм, тӗрлесе илемлетнӗ тӑм кружкӑпа килти кваса тултарса пачӗ те куккана ҫапла каларӗ:

Когда жена его, высокая красивая баба, подала после обеда узорную глиняную кружку домашнего кваса, он сказал ей:

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мана грузчиксем пӗр картус тултарса пачӗҫ, мӗншӗн тесен ҫӗнӗ листовка е хаҫат тухсанах, эпӗ яланах чи малтан вӗсене парса яратӑп.

Мне грузчики полный картуз насыпали, потому что как новая листовка или газета, так я им всегда первым.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫав папка ӑшне хаҫатсем тултарса вӑл шкулсем тӑрӑх митингсене, пухусене ҫӳрет.

С этой папкой, набитой газетами, он носился по училищным митингам и собраниям.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл хӑйӗн кӗленчисем хушшинче шыракаласа пӗр пӗчӗкҫӗ савӑт спирт тупса салтака тултарса пачӗ.

Порывшись в своих склянках, она достала пузырек со спиртом и налила солдату.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Шапасем» тесе эпир хутран тунӑ трубасен ӑшне бертолет тӑварӗпе тӳсе ватнӑ кӑмрӑк хутӑшӗ тултарса, хуҫлатса кантӑрапа хытӑ авраса ҫыхнӑ меслете калаттӑмӑр.

«Лягушками» назывались бумажные трубочки, сложенные в несколько раз, туго перетянутые бечевой и начиненные смесью бертолетовой соли с толченым углем.

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эсир ман патӑмра вӗренсе пӗлнине ҫӳп-ҫап ещӗкӗнчи пек тултарса усрама мар, пурӑнӑҫра усӑ курма пӗлмешкӗн вӗренетӗр.

Вы учитесь у меня для того, чтобы уметь на практике применять полученные знания, а не держать их в голове, как в мусорном ящике.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Эсир чӑннипе тӗрӗс пулнӑран шӑнах та тӗрӗс каламастӑр, — чӗлӗмне тултарса хирӗҫлерӗ Галеран.

— Вы не правы именно потому, что правы буквально, — возразил Галеран, набивая трубку.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Шурӑ вӑкӑр ҫинчен хывнӑ юмах, — ассӑн сывласа эхлетрӗ те Дрибб — старике эрех тултарса пачӗ.

— Сказка про белого бычка, — вздохнул Дрибб и налил старику водки.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Ура айӗнче кумса ҫӳрекен темӗн чухлӗ чӑх-чӗп фортӑн мӗн пур кӗтесне хӑйсен кӑлӑклавӗпе тултарса лартнӑ.

Огромное количество кур, снующих под ногами, наполняло своим клохтаньем все углы форта.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 321–325 с.

Курайман кирек мӗнле пулӑм та ӑна хаяр чӗмсӗрлӗхпе тултарса лартать.

Всякое ненавистное явление наполняло ее строгим молчанием.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Хӑйне тултарса лартнӑ шухӑшсем хӑвӑрттӑн вӗлтлетнӗрен, хӑрушла пӑлханнӑран ҫак самантсем мӗнле вӗҫсе иртнине тӗплӗн ас туса та юлаймарӗ, хӑш самантра пӗччен юлнине те сисеймерӗ.

В быстром мелькании мыслей, наполнявших его, и в страшном возбуждении своем он никак не мог припомнить подробностей этих минут и установить, когда наконец он остался один.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Шывӑн ҫемҫе тӗпӗ, ачашшӑн сӗртӗнекен, ҫӑмӑллӑн уҫӑлса ҫул паракан ӳсен-тӑран, юхӑм шампӑртатни, ҫил шавӗ, ҫыран хӗрринчи чечексен техӗмӗ, ӑнтӑлса таҫта васкакан пулӑсен кӑмӑллӑ калаҫӑвӗ тата ытти нумай-нумай сасӑ, халиччен илтменскерсем, Йӑр-йӑр чӗрине тӗпчемен-курман ытараймилӗхпе тултарса лартрӗҫ.

Мягкое дно, гибкие, послушные толчкам водяные растения, плеск струи, шум ветра, запах береговых цветов, бодрые голоса стремительных рыб и еще множество разных звуков, никогда не слыханных, наполнили сердце Струи неизведанным восхищением.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Ҫак пӳрте вӑл хӑй пӗчченех тултарса хурать».

Он один наполняет этот большой дом».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫавӑн чухне манран вӑйлӑрах темӗскер чунӑма чӗтревпе тата салху шӑплӑхпа тултарса лартрӗ.

Тогда нечто сильнее меня наполнило мою душу трепетом и грустным безмолвием.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех