Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Турткаланма пултараймарӗ вара мучи, вӑкӑрӗсене акапуҫне кӳлсе ҫеҫенхире тухрӗ те, ҫӗре суха тимӗррипе шӑйӑрттарса тӑранма пӗлми хура хырӑма шултра та йывӑр вӑрлӑх акса хӑварчӗ.

Не мог противиться, запрягал быков в плуг, ехал, полосовал степь сталью, обсеменял ненасытную черноземную утробу ядреной пшеницей-гиркой.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Аксинья, пуҫне пӗшкӗртсе, картлӑ кӗвенте тимӗррипе витре хӑлӑпне ҫаклатасшӑн пулчӗ, ниепле те ҫаклатаймарӗ.

Аксинья, угнув голову, крючком коромысла цепляла ведерную дужку, никак не могла зацепить.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫирӗп шӑнӑрсемпе карӑнса туртӑннӑ кӗре хул-ҫурӑмлӑскер, вӑл ҫӑмӑл та ҫивӗч шӑм-шаклӑ; унран, хура тӑпраллӑ ҫереме суха тимӗррипе ҫавӑрса пӑрахнӑ хыҫҫӑнхи пек, ҫирӗп сывлӑхпа тапса тӑракан чӗрӗ вӑй шӑрши ҫапать.

Весь скрученный из тугих мускулов на широком костяке, был он легок и скуп в движениях, терпким запахом здоровья и силы веяло от него, — так пахнет поднятый лемехами чернозем в логу.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.