Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

текелесе (тĕпĕ: текеле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хушнӑ сана тухса вут татма — тат», — текелесе Яка Илле хуйӑр хуппи пек хыткан аллипе ҫӑмламас кӑ-кӑрне кӑтӑртаттарать.

Вот и коли знай поленья, коль тебе велели», — прислушивается к стуку топора во дворе Илле и шумно скребет заскорузлой, как лубок, пятерней волосатую грудь.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ничава! — текелесе вӑл укҫине каллех хӑй вырӑнне пуҫтарса хурать.

«Ничо! — довольно потирая руки, Илле отнес деньги па прежнее место.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫитӗ ӗнтӗ сана, — текелесе Ивук та ҫенӗке тухрӗ, куҫӗсене аяккалла тартса Савтепи ҫумне пырса тӑчӗ.

— Ничего я не сказал больше, не придумывай, — Ивук робко поднялся и тоже вышел в сени, виновато опустив глаза, приблизился к девушке.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Манӑн ҫулла хатӗрлесе хуниех ҫителӗклӗ-ҫке?» — текелесе вӑл ял еннелле пӑхать те хӑй мӗншӗн курӑк пуҫтарма килнине тинех ӑнланса илет: унӑн пӳртне вут хыпса илнӗ иккен.

Ведь у меня с лета всего припасено вдоволь!» старушка неожиданно взглядывает в сторону деревни, и вдруг до нее доходит, почему она здесь: избенка ее вся охвачена пламенем, а вместе с нею горят и целебные травы…

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Тупнӑ сӗтӗрӗнсе ҫӳремелли вӑхӑт», — текелесе Мултиер ҫурлисене илет те ытти анасем ҫине пӑхать.

— Нашли же времечко для схода, — ворчит Мульдиер, собирая серпы, и не торопится: ждет, когда пойдут мужики с других загонов.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эпӗ-ха… — текелесе ҫын вут ҫывӑхнерех пырса тӑчӗ.

— Я это… — невнятно пробормотал старик, приближаясь к свету.

Вӗчӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кай кунтан, ан тӗкӗн!» — текелесе Паҫа каччӑ аллинчен вӗҫерӗнме хӑтланать, ӗҫ тухманнипе, тулли михӗ пек, ҫӗре шуса анать.

Пусти, пусти же! — пытается вырваться из цепких рук парня Пазя и неловко падает.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Мӗн пулчӗ?» — текелесе ана ҫинчен стараста ывӑлӗ Павӑл йӑраланса тӑчӗ.

Что случилось? — выскочил бог весть откуда взявшийся сын старосты Павел.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Мӗн эсӗ килнӗ-килменех авланассисем ҫинчен… — текелесе Мултиер кулма хӑтланчӗ те сасартӑк ачисене кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

— Ты что это прямо с ходу про женитьбу? — Мульдиер выразительно кивнул на свою ватагу и тут же грозно рявкнул:

Кам айӑплӑ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Нивушлӗ! — текелесе вӑл ҫынсен хушшине кӗрсе кайрӗ те кутӑн чакакан Ивука аллинчен ҫавӑрса тытрӗ, танкӑлтаттарса ӑна пристав умне ҫавӑтса тухрӗ.

— Неужто? — он вошел в толпу и, схватив за руку пятящегося Ивука, подвел к приставу.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Эсӗ мӗн-и? — текелесе Ивук Ухтиван патне йӑпшӑнса пычӗ.

— Ты это? — как ни в чем не бывало, но еще с опаской приблизился Ивук к Ухтивану.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Нда!» — текелесе Салакайӑк черккесене тултарать.

— Нда! — приговаривает поп и снова наполняет рюмки.

«Эпир...» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Э-э, ӑнланатӑп», — текелесе Салакайӑк пӑртак аяккарах куҫса ларать.

— А-а, понимаю, — золотарь, — и Салагаик невольно отодвинулся от гостя.

«Эпир...» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Санпа, — текелесе Чӗкеҫ аллисене саппун веҫӗпе шӑлкаларӗ.

Тебя самого-то не поймешь, — махнула на мужа рукой Чегесь.

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ачи нумай, шӑни нумай», — текелесе Яка Илле лупас айнелле утрӗ.

Детей много, мух того больше», — раздраженно подумал Илле, шагая в сарай.

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Самаях ӳсӗрскер, яшка ҫиме те лармарӗ вӑл, Ухтиван ыйтнисене хирӗҫ те нимӗн каламарӗ, чӑваш йӑлипе: «Хӗртсурт, тавссе, ывӑлӑм, тавссе! Эп паян ятлӑ ҫынсемпе ӗҫнӗ, ан ҫилленӗр», — текелесе ҫенӗке тухрӗ те вырӑн ҫине тӳнче, кӗҫех харлаттарса ҫывӑрса кайрӗ.

Крепко выпивши, он не стал ужинать и на все расспросы Ухтивана бубнил одно: — Тавсси, хертсурт! Тавсси, Ухтиван! Я нынче с именитыми людьми пил-ел, не сердись на меня… — потом замертво свалился в сенях на нары и тут же захрапел.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пуррисем кунта та сухари типӗтме пуҫланӑ», — текелесе вӑл стариксем ҫине пӑхать.

Люди сухари сушить начали, — сказал и хитро поглядел на стариков.

Чӳк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Иййе путеккисем! — текелесе ятлаҫса, ӗшенне ҫын пек, Ухтиван ҫумне каска ҫине лашт! пырса ларчӗ.

— Бесенята окаянные! — наругивая ребят, Мульдиер в изнеможении плюхнулся рядом с Ухтиваном.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Те вӑй патӑр темелле ӗнтӗ… — текелесе Ухтиван та урайне хутланса ларчӗ.

— Бог в помощь, что ли? — смутившись, произнес Ухтиван и тоже склонился к полу.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Э, ҫук, ан калаҫ, — текелесе Мултиер ури ҫине сиксе тӑрать.

— А как же! — Мульдиер так и вскочил с места.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех