Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тачкӑсем ҫине тиесе, ҫеҫенхире хӗҫпӑшал турттартӑмӑр: гайкӑсем, чулсем, черепнца татӑкӗсем.

Между тем в степь на тачках подвозили оружие: гайки, камни, обломки черепицы.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шурӑ пӗлӗт куписем пӗрлешрӗҫ, унта-кунта ҫеҫ, сенкер чӳречесем пек, таса тӳпе татӑкӗсем курӑнчӗҫ.

Белые охапки облаков сгустились, оставив лишь кое-где голубые окна неба.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗҫ ҫакӑнса тӑнӑ вырӑнта татӑлнӑ чӗн татӑкӗсем курӑнаҫҫӗ.

Сбоку, где висела шашка, торчали обрывки ремней.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсене хирӗҫ чулсем, кӑмрӑк катӑкӗсем, тимӗр татӑкӗсем вӑркӑнчӗҫ.

Навстречу полетели камни, обломки породы, куски железа.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫеҫенхирте курӑксем типнӗ ӗнтӗ, армути те хуралсах кайнӑ, унта-кунта ҫеҫ кипке татӑкӗсем пек хура ҫулҫӑллӑ будяксем мӑкӑрӑлса тӑраҫҫӗ те «перекати-поле» текен курӑк чӑмӑрккисем ҫил вӗрнипе кӑлтӑртатса каяҫҫӗ.

В степи уже высохла трава — даже полынь почернела, лишь торчали кое-где высокие будяки с грязными, как тряпки, листьями, да катились под порывами ветра сухие шары перекати-поля.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Рабочисем хӑшӗ тутӑхнӑ тимӗр татӑкӗсем ҫине, хӑшӗ ҫурӑмӗпе сунтал ҫумне тайӑнса ларчӗҫ.

Рабочие примостились кто где: на ржавых болванках, а то и просто на полу, привалившись спиной к наковальне.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл Анисим Иванович умне карҫинккӑна лартрӗ те кӗсйинчен кипке татӑкӗсем пек лутӑрканса пӗтнӗ пӗр тенкӗлӗх укҫасен пачкине туртса кӑларчӗ.

Он поставил перед Анисимом Ивановичем кошелку и вынул из кармана пачку старых рублей, похожих на тряпки.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Шлемсен ванчӑкӗсемпе тӗкӗсем, ҫӗмӗрӗлнӗ питлӗх татӑкӗсем сирпӗнсе ҫеҫ тӑчӗҫ.

Резко прозвучали удары мечей по щитам, по арене полетели перья, осколки шлемов, куски разбитых щитов.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсене хирӗҫ тупӑсем турттарса пынӑ, лашисен ҫилхисем шурӑ мрамор пек, куҫхаршисем питӗ вӑрӑм, ҫамкисем ҫинче, ҫилхи вырӑнне, пӑр татӑкӗсем.

Навстречу им лошади везли пушку, у лошадей гривы были как из белого мрамора, а веки длинные-длинные и вместо чёлки на лбу ледяные сосульки.

Хӗл сивви // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Унӑн мокасинӗсем исленчӗк тир татӑкӗсем евӗр пулса кайнӑ, чӑлхисем темиҫе ҫӗртен шӑта-шӑта ҫӗтӗлсе пӗтнӗ.

От мокасин остались одни лохмотья, сшитые из одеяла носки прохудились насквозь, и ноги у него были стерты до крови.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Сӗтел ҫинче — консерв пушӑ банкисем, фляжкӑсем, ҫӑкӑр татӑкӗсем.

На столе валялись открытые банки консервов, фляжки, корки хлеба.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карапӑн вӑтам башни ҫинче пралук татӑкӗсем хӗлхемленсе ҫӗкленчӗҫ те шалтлатаҫҫӗ.

На средней мачте корабля поднялись и защёлкали искрами отрезки проволок.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӳллӗрех, вӑтам тата тӑрринче ҫӳҫ евӗр ҫинҫе мачтӑран пралук татӑкӗсем ҫӗкленчӗҫ, хӗлхемсем шатӑртатни илтӗнет.

На верхушке средней, более высокой, мачты поднялись, как волосы, отрезки тонких проволок, раздалось потрескиванье искр.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑрман хӗрринче, йывӑҫсен хушшинче, йӗплӗ тетел татӑкӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

На опушке, между деревьями, висели обрывы колючей сети.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӑтасем ҫинче кантра татӑкӗсем анчах ҫакӑнса тӑнӑ.

Только на гвоздях висели обрывки верёвочек.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вал вӗсене илсе пӑхрӗ, — вӗсем Пьеро кӗпин ҫаннисен татӑкӗсем пулчӗҫ.

Он их поднял — это были оторванные рукава от рубашки Пьеро.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шӑшисем сахӑр, чӑкӑт тата колбаса татӑкӗсем илсе пынӑ.

Мыши — сахар, сыр и кусочки колбасы.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн тумтирӗн татӑкӗсем чӑтлӑх ҫумне ҫакланса ҫуркаланса юлчӗҫ, хӑй вӑл тепӗр енне сиксе каҫрӗ те вӑрман патнелле вӗҫтере пачӗ.

Он оставил на колючках клочки штанишек и курточки, перелез на ту сторону и помчался к лесу.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хачӑ, ҫилӗм тата тӗрлӗ тӗслӗ хут татӑкӗсем илчӗ.

Взял ножницы, клей и обрывки цветной бумаги.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вара вӑл алса тулӗсем ӑшне хура тӑхлан татӑкӗсем ҫӗлесе лартрӗ те: «Халӗ ӗнтӗ мӑкшӑ пӗтет!» терӗ Ситанова мухтанса.

Тогда он зашил в рукавицы куски свинца и похвастался Ситанову: — Теперь — конец мордве!

XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.