Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

татӑкне (тĕпĕ: татӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара пир татӑкне краҫҫынпа йӗпетрӗ те Павлушӑн ҫан-ҫурӑмне сӑтӑра-сӑтӑра тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Хальхинче вӑл темӗнле уйрӑмах тутлӑскере туяннӑ, — хӑйӗнпе хӑй калаҫса хӗрарӑм сухари татӑкне кӑларчӗ те тӗпчет.

— На этот раз он купил каких-то особенно вкусных, — сказала женщина сама себе, вынув сухарик и осматривая его.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Гервак хул пуҫҫисене сиктеркелерӗ; хулӑн тымар татӑкне асӑрхасан ӑна — Моргиана кӑтартнипе — кӑштах ҫӗкленнӗ чул айне чикме пуҫларӗ.

Гервак пожала плечами; заметив толстый обломок корня, она подняла его и, по указанию Моргианы, стала просовывать под приподнятый край камня.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл ҫерем татӑкне касса кӑларчӗ, ӑна кирлӗ чухлӗ тайӑлтарчӗ, хӑй тунӑ вашгердӑн ешӗл сийӗ ҫине ҫырантан илсе темиҫе ывӑҫ хӑйӑр пӑрахрӗ.

Он вырезал кусок дерна и, придав ему наклонное положение, бросил на зеленую поверхность самодельного вашгерда несколько пригоршней берегового песка.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Сӑран хутаҫ хупӑлчине вӗҫертрӗ, унран сӑранӑн пӗр татӑкне касса илсе ӑна тарпа тултарчӗ, ластӑк фитильлӗ петарда евӗрскер майлаштарчӗ, фитиле ерипен ҫунмашкӑн ӑвӑспа сӑтӑрчӗ.

Отстегнув крышку кожаной сумки, он вырезал из нее часть кожи и, наполнив отрезок порохом, устроил род петарды с тряпочным фитилем, натертым воском для медленного сгорания.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Енчен те ҫын ман патӑмра хӑнара пулсан, эпӗ унпа ҫӑкӑр татӑкне, шыв сыпкӑмне ҫурмалла пайланӑ тӑк — эпӗ ҫав ҫынран нихӑҫан та елпӗрсе кулмасса пӗлетӗп.

Я знаю, что никогда не буду насмехаться над человеком, если он у меня в гостях и я перед тем делил с ним один кусок и один глоток.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫур сехете яхӑн муталансан вут чӗртрӗ, — сӗм авалхи меслетпе: йывӑҫӑн икӗ татӑкне хыттӑн сӑтӑра-сӑтӑра.

Потрудившись с полчаса, добыл он и огня — способом первобытным, — трением двух кусков дерева.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 350–355 с.

Вӑл ут таканӗн татӑкне кӑтартрӗ те ӑна кӗсйине чиксе хучӗ.

Он показал обломок подковы и спрятал его в карман.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Кравар хут татӑкне илчӗ, хӑйне тимлӗ тинкерекен Хуртэй ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ, унтан вуласа тухрӗ:

Кравар взял бумажку, оглянулся на внимательно смотрящего на него Хуртэя, кивнул ему и прочел следующее:

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Геннади атте шухӑшӗпе кунта таркӑна тивӗҫлипе турӑ асап кӑтартни палӑрсах тӑрать, мӗншӗн тесен ҫав тигр яланхи йӗркене пӑхмасӑр, пӗр татӑкне те ҫимен, салтака ҫурса пӑрахнӑ та хӑй ҫулӗпе малалла кайнӑ.

Случай этот, по мнению отца Геннадия, несомненно доказывал вмешательство провидения, которое достойно покарало беглеца, ибо тигр тот вопреки обыкновению не сожрал ни одного куска, а только разодрал солдата и удалился прочь.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Лена ҫитсӑ татӑкне унтан-кунтан виҫкелерӗ те тӳрех хачӑпа касма тытӑнчӗ.

Лена отмерила на глазок кусок ситца и сразу принялась отрезать ножницами.

Касма пулать // Любовь Фёдорова. Любовь Фёдоров. Ӗмӗр вӗрен. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 32 с. — 6 с.

Пӗр татӑкне хыпаланса шыраса тупрӗ те ӑна Дарле кӑтартрӗ.

Поспешно разыскав одну вырезку, Вильям Угестон показал ее Дарлю.

Чӗмсӗрлӗх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 267–275 с.

Урампа ҫапкаланса ҫӳренӗ чухне Мард пӗррехинче тӑватӑ кӗтеслӗ, саралнӑ пергамент татӑкне курчӗ; вӑл, ахӑртнех, кӗнекерен тухса ӳкнӗ.

Однажды, бродя по улицам, Мард нашел четырехугольный листок пожелтевшего пергамента, выпавший, вероятно, из старой книги.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Ҫав вӑхӑтрах анра-сухрасем пӗр татӑкне кӑна тиреҫҫӗ, ҫавӑнпах пулӑ ӑна пӗтӗмпех туртса ҫурать.

Между тем профаны надевают один кусок, отчего он стаскивается рыбой весь.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Савӑннипе ниҫта кайса кӗрейми кускалакан хӗрарӑмӑн ачашланас, йӑпанас килнине курмӑш пулса, ҫатма ҫинче ӑшӑтнӑ хуплу татӑкне тӗпсакайӗнчен тин ӑсса тухнӑ сивӗ сӑрапа сыпа-сыпа чӑмлакаланӑ май, Калюков юлашки хыпарсене ыйтса пӗлме васкарӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Курносов ҫав тери итлекен ача иккен, алӑри ҫӑкӑр татӑкне те ҫисе пӗтереймерӗ, ӑна йӳҫӗтнӗ хӑярпа пӗрле кӗсйине чикрӗ те, карттуспа пиншакне пӑтаран вӑтӑрса илсе, тухса та вӗҫтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кур-ха эсӗ ӑна, Полкан самантрах кӑлпасси татӑкне кап! хыпрӗ те пӗр-иккӗ чӑмласах ҫӑтса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сутуҫӑ кӗтсе ывӑнчӗ те — хӑй пуррине пусма татӑкне ҫатӑртаттарса ҫурнипе аса илтерчӗ.

Устав ждать, торговец напомнил о себе треском оторванного куска материи.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пашка та ҫавӑн пекех тӑвасшӑнччӗ, анчах, ку ҫӑкӑр татӑкне те ҫисе ячӗ.

Пашка хотел сделать то же самое, но подумал и съел свой кусок.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Старик, ҫисе тӑрансан, хӑй татӑкне пӗчӗк сӗтел сунтӑхне хучӗ.

Старик, пообедав, спрятал свой оставшийся хлеб в столик.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех