Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарӑхнӑ (тĕпĕ: тарӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче те акӑ ятлаҫмасть, Эмиле тарӑхнӑ май ҫӗлен пек чашлатса тӑрать.

Но стоял и шипел он, как змея, довольно долго и всё думал об Эмиле.

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Аккерманпа Бендеры крепоҫӗсем вырӑссен аллине куҫнипе хытӑ тарӑхнӑ султан гарнизона малтанах ҫапла пӗлтернӗ: «Измаила парас пулсан, чӗрӗ юлнисене пурне те вӗлерттерме хушатӑн», тенӗ.

Султан, обозленный капитуляцией крепостей Аккерман и Бендеры, повелел предупредить гарнизон, что, если сдадут Измаил, он казнит всех оставшихся в живых.

II сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Йӑлтах ӑҫтиҫук ӗҫкӗ тӑвать ҫакна!.. — тарӑхнӑ хӑй тӗллӗн Курганов.

А все это пьянство проклятое!.. — негодовал на себя Курганов.

VII // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Тӗтӗм кӗнипе вӗсен куҫӗсем хӗсӗнчӗҫ, тахӑшӗ тарӑхнӑ сасӑпа ҫухӑрчӗ:

Щурились глаза, разъедаемые дымом, и кто-то возбуждённо, визгливо кричал:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Упӑшкисемшӗн ку — тарӑхмалла япала, вӗсен вырӑнӗнче пулсан эпӗ хам та тарӑхнӑ пулӑттӑм.

— Для мужьёв обидно это, я сам бы обижался на ихом месте.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл хӑйӗн командине кала-кала пынӑ, ҫынсем ерипен йӑраланнине кура питех те тарӑхнӑ.

Он, покрикивая, торопил свою команду и очень огорчался, что они так медленно двигаются.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Каллех ачан хӗрелсе кайнӑ, тарӑхнӑ сӑнлӑ питне курчӗ, унтан тата тепӗр хут печӗ те малалла чупрӗ.

Он опять увидел злое, раскрасневшееся лицо мальчишки, еще раз выстрелил и побежал снова.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ленька хытӑ тарӑхнӑ пирки, нимӗн хӑрамасӑр, пульӑсене хирӗҫех чупрӗ, текех ӗнтӗ пӗрре те выртмарӗ.

А Ленька в ярости бежал навстречу пулям и не падал больше на землю.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Сӑнӗ унӑн халӗ ҫитӗнсе ҫитнӗ ҫыннӑнни пекрех ҫирӗп сӑн-питлӗ, тутисем темскер пӑшӑлтатаҫҫӗ, куҫхаршисем тарӑхнӑ чухнехи пек ҫӳлелле авӑнса тӑраҫҫӗ.

Лицо его было сосредоточенным, губы беззвучно что-то шептали, брови нахмурились.

XVII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Куҫӗсем унӑн, хӗсӗнсе, тӗксӗмленсе кайрӗҫ; тарӑхнӑ чухне унӑн куҫӗсем яланах ҫавӑн пек пулаҫҫӗ.

Глаза его сузились, потемнели, как всегда, когда он становился злым.

XVI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Юратакан апата тӑраничченех ҫинӗ хыҫҫӑн, Аркадий Павлыч хӑйне валли пӗр черкке хӗрлӗ эрех тултарса ӑна тути патне илсе пычӗ те, сасартӑк, тарӑхнӑ пек пулса, сӑн-питне улӑштарчӗ.

Позавтракавши плотно и с видимым удовольствием, Аркадий Павлыч налил себе рюмку красного вина, поднес ее к губам и вдруг нахмурился.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Вӑл прешкери лашан кутлӑхне ҫав тери тарӑхнӑ пек тӳрлетрӗ те, лешӗ вара кӑшт ҫеҫ тӳнсе каймарӗ, анчах та ура ҫинче тытӑнса тӑчӗ, тулхӑрса, чӗтренсе илчӗ те малти урине чӗркуҫҫирен аяларахра шӑлӗпе лӑпкӑн хыҫма пуҫларӗ.

И с таким негодованием поправил вдруг шлею на пристяжной, что та совсем покачнулась было набок, однако устояла, фыркнула, встряхнулась и преспокойно начала чесать себе зубом ниже колена передней ноги.

Илемлӗ Хӗҫри Касьян // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 92–112 с.

Тарӑхнӑ арҫынсем уйрӑм тӑраҫҫӗ, пӗр-пӗринпе шӑппӑн калаҫаҫҫӗ.

Хмурые мужики стояли отдельно, негромко переговариваясь.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Васкаса каякан салтаксене хӑйӗн тарӑхнӑ куҫӗсемпе ӑсатса, вӗсен ирсӗр ӗҫӗсем ҫинчен Ленька пӗтӗмпех тепӗр хут аса илчӗ.

Ленька вспомнил это, провожая ненавидящими глазами торопливо идущих солдат.

XV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ачасем ҫакна ҫеҫ курчӗҫ: пурин те пит-куҫӗсем питӗ тарӑхнӑ тӗслӗ.

Кругом мальчики видели взволнованные, расстроенные лица.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Хытӑ тарӑхнӑ пирки унӑн пичӗ те хӗрелсе кайрӗ.

Рассердилась так, что лицо ее покраснело.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ку сӑмахсем сигнал вырӑнне пулса тӑчӗҫ, жидсене аллисенчен ярса тытрӗҫ те хумсем ҫинелле ывӑтма пикенчӗҫ, пур енчен те сехӗрленсе кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ; анчах тарӑхнӑ запорожецсем, жидсен пушмакпа чӑлха тӑхӑннӑ урисем сывлӑшра чармакланнине курса, кулса кӑна тӑчӗҫ.

Эти слова были сигналом. Жидов расхватали по рукам и начали швырять в волны. Жалобный крик раздался со всех сторон, но суровые запорожцы только смеялись, видя, как жидовские ноги в башмаках и чулках болтались на воздухе.

IV // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Тен, вӑл кефирпа помидор сӗткенӗ мар, какайпа сӑра туяннӑ пулсан, сахалрах тарӑхнӑ пулӑттӑм эпӗ.

Может быть, если бы он покупал не кефир, а мясо, не томатный сок, а пиво, я злилась бы меньше.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Чӑтма ҫук тарӑхнӑ вӑл ӑна, ӑшӗ ҫурӑлас пек тулса ҫитнӗ.

Он ужасно злился на нее, до глубины души.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Вӑл хӑйӗн пӳрчӗ патнелле васканӑ, йывӑр баржа чӑрмантарнӑшӑн вӑл питех те тарӑхнӑ.

Он спешил скорее к своему дому и очень сердился, что тяжёлая баржа задерживает ход.

Шыв илни // М. Тимофеева. Житков Б.С. Пулӑшу килет: калавсем; вырӑсларан М. Тимофеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 28 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех