Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

талпиҫен сăмах пирĕн базăра пур.
талпиҫен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй самаях ырханланнӑ, куҫӗсем ватӑлнӑ хупах пек тӗксӗмленнӗ, ӳт-тирӗ ҫумне пылчӑк таткисем, пӗлтӗрхи куршанкӑ, талпиҫен йӗпписем ҫыпӑҫса тулнӑ.

Куҫарса пулӑш

Туйӑмлӑ кушак // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 217–222 с.

Ӳссе ҫитме ӗлкӗреймен ҫамрӑк армутин, кукшапуҫпа талпиҫен курӑкӗсен ачаш шӑрши тата таврара тӑракан пӗр сас-чӗвӗсӗр шӑплӑх Ваня юлташа хӑй темӗнле урӑх тӗнчене килсе лекнӗ пекех туйӑнтарчӗ.

Запах молодой полыни, одуванчиков и чертополоха, таких нежных, пока они еще не подросли, и умиротворяющая тишина вокруг показались ему каким-то другим миром.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унпа юнашар шӑнӑр курӑкӗ ҫулҫӑ сарнӑ, талпиҫен пуҫне кӑларать.

Куҫарса пулӑш

11. Тата тепӗр тупа // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Чӑнкӑ хысак ҫийӗнче тахҫан ӗлӗк пахча йӗри-тавра тытнӑ карта юлашки курӑнать: ҫывӑхрах сарлака ҫулҫӑллӑ хупах ӳсет, ун хушшипе мӑян аври, талпиҫен тата пуринчен ҫӳллӗ ӳссе кайнӑ хӗвелҫаврӑнӑш курӑнать.

На вершине обрыва видны были остатки плетня, отличавшие когда-то бывший огород; перед ним — широкие листы лопуха; из-за него торчала лебеда, дикий колючий бодяк и подсолнечник, подымавший выше всех их свою голову.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ун ҫине, хаяррӑн ҫӗкленӗ кӑвак куҫхарши айӗнчен, карчӑкӗн талпиҫен пек чикекен куҫӗсем пӑхаҫҫӗ.

На него из-под гневно сдвинутых седых бровей глядели колючие, как иглы чертополоха, глаза его старухи.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ӑна тӗрлӗрен хытхура та талпиҫен, вӗтӗ йывӑҫ тӗмисем тата тӗрлӗрен чей чечекӗсем пусса илнӗ.

На ней серели осоты, стояли татарники и виднелись светлосиреневые цветочки цикория или питрова батига.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӑвар пек хӗрлӗ пуҫлӑ симӗс талпиҫен, сарлака ҫулҫӑллӑ хупах, ҫинҫе туналлӑ вӑрӑм пукра, ытти курӑк хушшинче уйрӑмах палӑрса ҫилпе хумханса лараҫҫӗ, вӗсем курӑкпа витӗннӗ масар чулӗ ҫийӗн пӑшӑлтатнине Петр лайӑхах илтет.

Зеленые листья репейника с пламенно-розовыми головками цветов, широкий лопух, высокий куколь на тонких стеблях выделялись из травы и тихо качались от ветра, и Петру был слышен их смутный шепот над заросшею могилой.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хумлӑн-хумлӑн явӑнса чупать вара ҫил хӳтерсе пыракан вут-ҫулӑм, выҫкӑннӑн тӗшӗрет типӗ ыраш курӑкне, ҫӳллӗ ӳснӗ талпиҫен тунисем тӑрах ывтӑнса хӑпарать, хӑмӑр сапарпи (хура армути) тӑррисем тӑрах шуса ҫӳрет, лапам вырӑнсенче ҫӑтӑртатса упаленет…

Потоками струится подгоняемый ветром огонь, жадно пожирает он сухой аржанец, взлетает по высоким будыльям татарника, скользит по бурым верхушкам чернобыла, стелется по низинам…

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑкӑрсем лайӑх утаҫҫӗ, вӗсен чӗрнисем хускатнӑ тӑварсӑр тусан ҫуллахи ҫул ҫинчен паш! та паш! мӑкӑрланса ҫӗкленет те ҫул хӗрринчи талпиҫен тӗмӗсем ҫине вӗҫсе кайса ларать.

Быки шли охотно, и взбитая копытами пресная пыль на летнике подымалась и оседала на кустах придорожного татарника.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Талпиҫен пекех йӗплӗ, ниҫтан пырса ан тӗкӗн.

Весь на кочках, и ни одну нельзя тронуть.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑвакрах та тутӑхнӑрах тӗслӗ курӑк ҫинче тӑм тивнипе хуралса кайнӑ талпиҫен тӗмипе тӑкӑнма пуҫланӑ лӳчӗркенчӗк сырлан лаптӑкӗ курӑнать.

На их серовато-ржавом фоне выделялись кусты почерневшего от заморозков чертополоха.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ку таврара ирӗлсе шӑннӑ юр ҫинче йӗр ҫукки, йӗпенсе пӑрланнӑ хаҫат татӑкӗсем выртни, ҫаралнӑ талпиҫен тунисем моряк кунта пайтах выртнине пӗлтереҫҫӗ.

По отсутствию следов на талом и уже опять смерзшемся снегу вокруг, по обрывкам намокшей и заледеневшей газетной бумаги, по ощипанным стеблям татарника видно было, что моряк лежит здесь уже давно.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Ну, ҫав тери ҫыпҫӑнчӗ, йыт хӳри ҫумне талпиҫен ҫыпҫӑннӑ пек — туртса уйӑраймӑн!

— Ну до того пристал, прямо как татарник к собачьему хвосту, — не отцепишь!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫавӑнтах вӑл, таптаса лапчӑтнӑ, папанӗсене лӳчӗркенӗ талпиҫен тӗмӗсене асӑрхарӗ те, ҫывӑхарах пырса, халӗ ҫеҫ ишӗлсе аннӑ вырӑн курчӗ; ку пиҫен хупласа илнӗ шурф пулнӑ, ӑна Кивӗ Карантин ачисем мурла вырӑн тенӗ.

Но тут он заметил помятые кусты татарника с обломанными и оборванными бутонами и, подойдя поближе, обнаружил свежий провал у входа в один из самых заросших шурфов, считавшийся среди мальчиков Старого Карантина заклятым.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑрлӑхӗ шӑтса тухатчӗ ӗнтӗ, анчах тулӑпа юнашарах унта шурут та, талпиҫен те, сӗтлӗ курӑк та тата тӗрлӗ ытти хӑяматла ҫумкурӑкӗ те тапса тухатчӗ.

А оно и выходит рядом с пашеничкой и пырей, и осот, и овсюг, и молочай, и всякая другая сволочная трава.

38-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хӑмӑр тӗслӗ талпиҫен тӑпкисем кичеммӗн ҫӗр ҫумнелле усӑннӑ, тӗмеске аяккисем тӑрӑх, чӑн тӳпинчен пуҫласа аяла ҫитичченех, сап-сарӑ мамӑклӑ кӑлкан тӗмӗсем сарӑмӑн-сарӑмӑн сарӑлса выртнӑ.

Угрюмо никнут к земле бурые космы татарника, по скатам, от самой вершины до подошвы, стелются пучки желтого пушистого ковыля.

34-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Унта пирӗн курӑк мар, ҫара хыт хура та тӗрлӗ талпиҫен, ҫавӑнпа ӑна силослӑх ҫулма йышӑнтӑмӑр».

«У нас там не трава, а гольный бурьян и прочий чертополох, вот и порешили его скосить на силос».

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех