Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑхман сăмах пирĕн базăра пур.
сӑхман (тĕпĕ: сӑхман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл вара аллисене тилкепи мӗнӗпех сӑхман ҫанни ӑшне шаларах чикнӗ.

которые он прятал с холодными вожжами под рукава армяка,

VII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Дутлов тарӑхнипе сӑхман аркисене хуплаштарчӗ те ҫынсем хыҫне кайса тӑчӗ.

Дутлов отчаянно запахнул кафтан и стал за других мужиков.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӗсенчен пӗри халӑх ҫине те килмен, унӑн арӑмӗ кӑна халӑх хыҫӗнче хурлӑхлӑн тӑрса епле те пулсан инкек хӑй еннелле ҫаврӑнмӗ-ши, тесе хӑраса кӗтсе тӑнӑ; паллӑ туса хунӑ икӗ ҫынӗнчен тепри, Хӗрлӗ Раман, чухӑн мар пулин те вӑл хӑй ҫине ҫӗтӗк сӑхман ҫакса янӑ, крыльца умне таянса пуҫне усса тӑнӑ.

И один из них даже и не пришел на сходку, только баба его грустно стояла позади всех, смутно ожидая, что как-нибудь колесо перевернется на ее счастье; другой же из двух назначенных, рыжий Роман, в оборванном армяке, хотя и по бедный, стоял прислонившись у крыльца и, наклонив голову.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Кӑмака ҫинчен сӑхман илсе Поликей ҫине пӑхмасӑр ӑна тыттарчӗ.

Сняла кафтан с печи и подала ему, не глядя на него.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Сӑхман кӑна ҫӗлесе параймарӑмӑр ӑна!

Только что кафтан ей не сшили!

Кӑнтӑр шӑнипе Анвӗр ятлӑ йытӑ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Вӑл ҫилленнӗ пек ҫамкине пӗрӗнтерсе лартнӑ та, ҫӗлӗкпе сӑхман ҫинчи юрне силлесе тӑкса, турӑш умнелле ҫавӑрӑнса тӑнӑ, никама та курман пек пулса виҫ хут сӑхсӑхнӑ та турӑша пуҫ тайнӑ, кайран хуҫи еннелле ҫавӑрӑнса малтан ӑна, унтан сӗтел хушшинче ларакансене, унтан тата кӑмака патӗнче тӑракан хӗрарӑмсене пуҫҫапнӑ та: «Праҫник ячӗпе ырӑ сунар!» тесе, сӗтел ҫине пӑхмасӑр, хывӑна пуҫланӑ.

Он нахмурился и, отряхнув шапку и кафтан от снега, стал против образов и, как бы не видя никого, три раза перекрестился и поклонился образам, потом, обернувшись к хозяину-старику, поклонился сперва ему, потом всем бывшим за столом, потом бабам, стоявшим около печки, и, проговоря: «С праздником», стал раздеваться, не глядя на стол.

IV // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Арӑмран — сӑхман валли пустав.

От жены — сукно на поддёвку.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Артамонов картузне пустав сӑхман кӗсйине чиксе хучӗ, мӗскӗннӗн пӗкӗрӗлсе выртакан пӗчӗк кӗлетке ҫине нимӗн ӑнланмасӑр пӑхса сӑхсӑхса илчӗ; хӑраса ӳкнипе, унӑн пуҫӗнче чее мар шухӑш ҫаврӑнма пуҫларӗ.

Артамонов сунул картуз в карман поддёвки, перекрестился, тупо глядя на маленькое жалобно скорченное тело; испуганно билась нехитрая мысль:

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Сарлака хулпуҫҫиллӗ, пысӑк сӑмсаллӑ ҫын урам тӑрӑх, хӑйӗн ҫӗрӗ ҫинче утнӑ пекех, ҫирӗппӗн пусса утать; вӑл паха пуставран ҫӗлетнӗ кӑвак сӑхман, пӑру тирӗнчен ҫӗлетнӗ атӑ тӑхӑннӑ, аллисене кӗсйине чикнӗ, чавсисене аяк ҫумне таччӑн хӗстернӗ.

Широкоплечий, носатый человек шагал вдоль улицы твёрдо, как по своей земле; одет в синюю поддёвку добротного сукна, в хорошие юфтовые сапоги, руки сунул в карманы, локти плотно прижал к бокам.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Нимне те пӗлсе илме пултарайман пек пӑхса тӑнӑ вӑл, йывӑҫсем хушшинче тӗссӗрленсе кайнӑ сӑхман тӑхӑннӑ тата хулпуҫҫи хыҫне вӑрӑм пӑшал ҫакнӑ пит пысӑк ҫын курӑнса кайичченех пӑхса тӑнӑ.

С выражением беспомощного недоумения стояла она до тех пор, пока наконец между деревьями не показался огромный человек в выцветшем кафтане и с длинным ружьем за плечами.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Альпагаран ҫӗлетнӗ шӗлпӗртерех сӑхман, хура атласран ҫӗлетнӗ жилет тата нанковӑй брюки тӑхӑннӑ.

На нем свободного покроя кафтан из альпага, жилет из черного атласа и нанковые брюки.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑй ҫӗнӗ сӑхман, ҫӳллӗ ҫӗлӗк тӑхӑннӑ.

В новом кафтане и в высокой шапке.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Коньяков усламҫӑ, плис шӑлавар, кӑвак сӑхман тӑхӑннӑскер, хӑйне такам кӳрентернӗ пӗчӗк ача пек тытса, сухалне шӑлкаласа тӑрать, «Вӗсем чӑнах айӑплӑ, турӑ курать», — тесе ӗсӗклесех макӑрать вӑл.

Барышник Коньяков в плисовых шароварах и синем кафтане с видом обиженного дитяти поглаживал бороду. «Господь видит, что виновны», — всхлипывал он.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вара вӗсем ҫӗтӗк сӑхман тӑхӑннӑ, ҫӑпата сырнӑ ҫын ҫинчен, вӑл Германия ҫарӗсем е гетманӑн гайдамакӗсем йышӑннӑ пур хуласем тӑрӑх та ҫӳрени ҫинчен каласа панӑ.

И они рассказывали о человеке в рваном крестьянском зипуне и лаптях, который ходит по всем городам и селам, занятым германскими войсками или гетманскими гайдамаками.

Щорс ӑҫта? // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Нумайӑшӗ сӑхман е шинель арки айӗнче пӑшал пытарса пынӑ.

Многие бережно несли под полами свиток и шинелей оружие.

Щорс ӑҫта? // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ҫийӗнче сӑхман, уринче ҫӗтӗк ҫӑпата, пуҫне татӑк хӑлхаллӑ ҫӗлӗк тӑхӑнса янӑ.

Одет в сохман, на ногах дырявые лапти, на голове шапка с оторванными ушами.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей сӑхман та ҫакмарӗ.

Савандей был в рубахе.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхи сулхӑн ҫанҫурӑмне ан ҫӳҫентертӗр тесе, ҫине вӑл ҫӑмӑл сӑхман уртса ячӗ.

Чтобы не простудиться по ночной прохладе, дед накинул легкий кафтан.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӗпел тӗттӗмӗнче вӑл хӑвӑрт-хӑвӑрт урине сырчӗ, кушак тирӗнчен ҫӗлетне хӑлхаллӑ ҫӗлӗкне тӑхӑнчӗ, ҫине сӑхман уртрӗ, Тимрука хирӗҫ алӑкран тухса кайрӗ.

В темноте нащупал лапти, быстро обулся, набросил кошачий малахай, сохман и метнулся в дверь навстречу входившему Тимруку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫумӑр кашласа ҫывхарнине чухласан, Шерккей калле пӳртне чупса кӗчӗ, ҫӑм шлепкине пусарах лартрӗ, пӗвӗ ҫине сӑхман уртрӗ, каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑр, ҫарранах хирелле чупрӗ.

Однако когда упали первые капли дождя, Шерккей забежал в дом, судорожно натянул на голову войлочную шляпу, накинул сохман и, не оглядываясь, босиком, помчался в поле.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех