Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫапла вара, пӗри штурвал патӗнче тӑнӑ чухне иккӗшӗ — карап сӑмсинче хуралта.Таким образом, каждый раз один стоял у штурвала, а двое других несли вахту на носу.
Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Халл капитан, урисене тӗреклӗн, сарлакан пусса, кимӗ сӑмсинче тӑчӗ, аллине гарпун тытрӗ.Капитан Халл стоял на носу, расставив ноги для устойчивости, и держал в руке гарпун.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Халл капитан кимӗ сӑмсинче тӑрать.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вельбот сӑмсинче халӗ пӗр пушӑ вырӑн ҫеҫ — ӑна Халл капитан йышӑнмалла.Теперь осталось лишь одно свободное место на носу вельбота — его должен был занять капитан Халл.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
«Вальдек» сӑмсинче пысӑк шӑтӑк хуралса тӑрать — ку вӑл пӑрахута путмаллах ҫапнин йӗрӗ.На носу «Вальдека» зияла широкая пробоина — след рокового столкновения.
Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вӗсенчен иккӗшӗ — бортсенче, тепри — буксир сӑмсинче.
2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Вӑл «Мурман» сӑмсинче ларать.
1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Хирӗҫ килекен сывлӑш хумӗ читлӗхӗн тимӗр сӑмсинче чӗпӗттерсе шӑхӑрать, шалах кӗрсе каять, вӗтӗ-вӗтӗ ҫумӑр пӗрчисемпе пӗрӗхет.
3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Вӑрманта вара, сӑрт сӑмсинче, куҫа курӑнман вӑрттӑн кайӑк ачаш ҫунаттипе пӑрлатса вӗҫнӗ майлах лӑпкӑ ҫил вӑркӑшса юхать.А в лесу, на вершине холма, наплывает ветерок, тихий, как от крыльев пролетающей невидимой птицы.
IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Кимӗ сӑмсинче икӗ карчӑк ҫурма сасӑпа кӗлӗ мӑкӑртатаҫҫӗ, четкине турткалаҫҫӗ.На палубе две старушки тихо бормотали, поминая имя Будды и перебирая четки.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Нихӑҫан иртсе пӗтмен сунас е сӑмсинче полип пур пекех нӑрлатать вӑл: «Пан панне греп хӗрӗ».Она говорит так, как будто бы у нее хронический насморк или полип в носу: «боя бать гречадка«».
IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Пӑрахут сӑмсинче шавлани илтӗнчӗ, матрос бортран ывӑтса панӑ вӗрене меллен кӑна тытса илчӗ.Забурлила под кормой вода, и матрос ловко поймал брошенный ему с борта канат.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
- 1
- 2