Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хусан архиепископӗ Владимир та ҫав юррах юрланӑ: ӗненекенсене пуҫлӑхсен сӑмахне итлеме, вӗсене пӑхӑнса пурӑнма ӳкӗтленӗ.

Ту же песню пел и казанский архиепископ Владимир: верующие не должны ослушаться приказов вышестоящего начальства.

Пӑлхав тапранни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Этем йӗп мар-ҫке вӑл, — паҫӑрхи сӑмахне тепӗр хут каларӗ Ухтиван.

— Но ведь человек не иголка! — повторил Ухтиван уже не раз сказанные слова.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халӑх сӑмахне эс мана шӑлса тӑрӑн.

И ты мне будешь доносить народное слово.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахне калас мар, калас мар тесе тӑнӑ ҫӗртенех Ухтиван хӑй те сиссе юлмарӗ — печӗ ячӗ ҫапла: — Амма шырамалла сан мана? — терӗ.

Ухтиван сдерживал себя изо всех сил, чтобы не произнести горьких слов, готовых сорваться с языка, и все-таки не утерпел: — А зачем тебе меня искать?

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хуҫасем ашкӑннине пӑхса лариччен… ҫапӑҫса пуҫа хурам, — тесшӗнччӗ те вӑл, юлашки сӑмахне каламарӗ.

Чем сидеть и глазеть, как резвятся богатеи… («Лучше сложить голову в драке…» — хотел было сказать Ухтиван, но не произнес последних слов.)

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ман куҫ йывӑр иккен-ха», — кӗвӗҫсе аса илчӗ Янтул карчӑкӑн ирхинехи сӑмахне.

«А у меня, видишь ли, глаз тяжелый», — с ухмылкой вспомнил вдруг Яндул ее слова, сказанные утром…

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахне вӑл кулнӑ май аран-аран калать.

Слова она, смеясь, произносит медленно.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахне, тен, пӗрремӗш хут ҫеҫ те мар калать-и.

Он, видимо, уже неоднократно повторял одно и то же:

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун сӑмахне итлен…

Слово его слушаешь…

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахне пӗр-ик хут та асӑнчӗ.

Но раза два поминал об этом.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахне Михапар ахаль ҫеҫ каларӗ пулсан та Янтул ӑна хӑй ҫине илчӗ.

Михабар наверняка сказал это ради красного словца, а Яндул принял все за истину.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗлчӗ те сӑмахне каялла тума ӑна аван мар пек туйӑнчӗ.

Понял, но взять обратно свое обещание не посмел — негоже перед Богом.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑлхи лавҫӑ сӑмахне итлет, чӗлхи йӑлтах урӑх сӑмахсем калать.

И сам не поймет, что с ним творится: то ли ждет чего, то ли чего-то опасается.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗрлешӗттӗмӗр ҫав! — хӑйӗн сӑмахне хӑй ҫирӗплетрӗ Янтул.

— Да-да, сошлись бы, — подтвердил свои слова Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Калаҫнӑ май вӑл хӑйӗнчен хӑй йӗрӗнсе тӑрать: мӗнле вӗтӗртеттерет, тӑкать сӑмахне тет, хӑйшӗн ҫын умӗнче вӑтанать.

И сознает, насколько противен сам себе: ишь, трепещет, заискивает, сыплет слово за словом…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ильмук пичи? — тесшӗнччӗ те вӑл яланхи пек, юлашки икӗ сӑмахне каламарӗ.

хотела сказать по привычке «дядя Ильмук», но промолчала.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Мана эс сӑмахне ҫеҫ вӗрент, ыттине эп хамах пӗлетӗп.

— Ты меня только обучи словам, остальное я сам знаю.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кунта тармасть, — шантарчӗ старик пӗрремӗш сӑмахне хӑй сисмесӗрех пусӑмласа.

— Нет, отсюда не убежит, — заверил старик.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Анчах вӑл хӑй сӑмахне хӑй ӗненмест.

Хотя никак не хочет верить своим догадкам.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй парӑнасси-сутӑнассисем ҫинчен каламан пулсан та Михайлов сӑмахне хирӗҫ Янтул нимӗн те шарламарӗ.

Яндул ничего не ответил на слова Михайлова, хотя он и не говорил о своих предательствах.

Хупахри тытӑҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.