Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суркаласа (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Анра сурӑх, — ихӗрешет таксист, чӳрече витӗр суркаласа.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑтмах ҫынни милицие ма васкать? // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Ҫав лӑпӑр-лапӑрсене суркаласа пӑрахса, Ула Тимӗр ура ҫине тӑчӗ, ҫамки ҫинчи тарне пиншак ҫаннипе шӑлса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫитсен, малтанах васкамасӑр чӗркуҫленчӗ, унтан хырӑмӗ ҫине аллисемпе тӗрӗнкелесе выртрӗ те лӗм, ҫурма пӑтранчӑк шыва шӑлӗ витӗр сӑрхӑнтарса, ҫӑвара лекекен ҫӗрӗк курӑк-марӑк тымарӗсене, планктонсене суркаласа пӑрахса, пӗр-ик сыпкӑм лӑнкӑрт-лӑнкӑрт ланкӑртаттарчӗ, кӑхлатса илчӗ, вара ӑшне кантараймасӑрах ури ҫине тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ӳсӗркелесе тата суркаласа Чубук урисем ҫине тӑчӗ.

Откашливаясь и отплевываясь, Чубук поднялся с травы.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Илюха тенкел ҫинче хӗвелҫаврӑнӑш хупписене мӑнкӑмӑллӑн суркаласа ларать.

Илюха сидел на лавочке и грыз семечки, далеко отплевывая шелуху.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл ахлатса суркаласа илчӗ те: — Вӗсем инҫетех тарса кайма пултарайман. Вӗсем ӑҫта та пулин ҫакӑнтах, вӑрманта пулмалла, — терӗ.

Охая и отплёвываясь, он говорил: — Они далеко не могли убежать. Они где-нибудь здесь, в лесу.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫитсен тепӗр кунӗ мазурсенчен тахӑшӗ сӑхсӑхрӗ те, аллисем ҫине суркаласа, пуртӑ ярса тытрӗ, вара ахлатрӗ те — сулса ячӗ…

И вот на другой день после приезда кое-кто из Мазуров перекрестился, поплевал на ладони, схватился за топор, крякнул — да как махнет…

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Катер вырӑнтан хускалчӗ, хума ҫурса, хӑй айне лӳчӗркесе чикрӗ те, вӗри шыва суркаласа, лӑпланнӑ ҫырмана пырса кӗчӗ.

Катер сорвался с места, разрезал, смял волну и, поплевывая горячей водой, вошел в притихшую реку.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Пӗррехинче, мастерскойӗнче ӗҫленӗ хыҫҫӑн, вӑл аллисем ҫине суркаласа вӗсене йӗмӗ ҫумне сӑтӑркаланӑ та столовӑя чупса кайнӑ.

Как-то после мастерской, поплевав на руки и обтерев их о штаны, он побежал в столовую.

54 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Сан таврашӑнта ҫынсем сакӑрвун ачана лапра ӑшӗнчен кӑларчӗҫ, вӗсем валли этемле пурнӑҫ туса парасшӑн, анчах эсӗ ун ҫине аякран пӑхса, суркаласа, кулкаласа тӑратӑн.

Вокруг тебя люди из грязи подняли восемьдесят ребят, стараются создать им человеческую жизнь, а ты поглядываешь со стороны, поплевываешь, посмеиваешься.

22 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Городовой чӗлӗмне паклаттарса ларать, стена ҫинелле суркаласа илсе, ҫапла калаҫать:

Городовой курил, плевал в стену и спокойно говорил:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Ача хӑйӗн вӑлти патне хыпаланса кӗрсе кайрӗ, пиҫиххи айӗнчен шӑрпӑк коробки илчӗ, ун ӑшӗнчен ӑман кӑларса вӑлти ҫине тирсе лартрӗ те, ун ҫине суркаласа, вӑлтине шыва ывӑтрӗ.

Мальчик торопливо вернулся к своей удочке, достал из-за пояса спичечную коробку, вытащил оттуда червяка и насадил его на крючок, поплевав на червяка, он забросил удочку по течению.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Йӗпеннӗ пуҫне силлекелесе илсе, ун-кун суркаласа илчӗ те вӑрӑм хӑлаҫсемпе леш еннелле ишсе кайрӗ.

И, отряхивая слипшиеся волосы, отплевываясь и отфыркиваясь, длинными саженками он поплыл на другой берег.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Эпӗ ҫӑвара кӗнӗ шыва суркаласа ҫиеле тухрӑм та алӑсене сулкаласа илтӗм, ҫав вӑхӑтрах Брутик ман пуҫ ҫине хӑпара пуҫланине сисрӗм.

Фыркая и отплевываясь, я вынырнул на поверхность, взмахнул руками и тотчас же почувствовал, как Брутик с отчаянным визгом лезет мне на голову.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Полковник ҫул тӑршшӗпе Певска ҫитичченех пӑравус пек хашлатса, «Гиммлер йӗрӗнчӗкӗ!» тесе вӑрҫса, суркаласа пычӗ.

Всю дорогу до Певска полковник пыхтел, как паровоз, и сплевывал: «Сволочь гиммлеровская!»

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Григорий, Капарин ҫине пӑхмасӑр, капланса килекен сурчӑкне чӑрт! та чӑрт! суркаласа, хӑйсем пурӑнакан хӳшӗ еннелле васкамасӑр утса кайрӗ.

Не взглянув на Капарина, время от времени сплевывая обильно набегавшую слюну, Григорий медленно пошел к стоянке.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий пуҫне каҫӑртса ишет, суркаласа пырать.

Григорий, задирая голову, плывет, отплевывается.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Тем пама хатӗр, ҫакӑнта укҫа пытарнӑ вырӑн пулмасан!» чавма тытӑнас тесе, ывӑҫ тупанӗсем ҫине суркаласа та пӑхрӗ, анчах хӑйпе пӗрле саступ та, кӗреҫе те ҫуккине тавҫӑрса илчӗ.

— Я ставлю бог знает что, если не клад! — и уже поплевал было в руки, чтобы копать, да спохватился, что нет при нем ни заступа, ни лопаты.

Тухатнӑ вырӑн // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ачасем антӑхсах кайрӗҫ, анчах пӗрӗхкелесе, суркаласа, тискеррӗн кӑшкӑрашса хӑйсене хӑйсем хавхалантараҫҫӗ, пӗр-пӗрин умӗнче, Хура тинӗс хӗрринчи ачасем пӗлекен тӗрлӗ фокуссем туса мухтанаҫҫӗ.

У них захватило дух, но, фыркая, отплевываясь, сами себя подбадривая зверскими выкриками, они старались перефорсить друг друга всякими фокусами, которые хорошо знают все черноморские мальчишки.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пулӑҫ каялла чӑмса тухнӑ та, суркаласа пуҫпӳрнисемпе хӑлхисене, алӑ тупанӗсемпе сӑмсипе тутине хупласа, каллех шыва анса кайнӑ.

Он вынырнул, отплевываясь, зажал большими пальцами уши, а ладонями нос и рот — и снова погрузился в воду.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех