Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

стенана (тĕпĕ: стена) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дик Сэнд калакан хӑрушлӑх сиксе тухмӗ-ши стенана шӑтарсан?

Можно ли пробить такое отверстие, не подвергаясь риску, о котором говорил Дик Сэнд?

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах, ҫак кансӗрлекен япаласемсӗр пуҫне, шыв кӑткӑ йӑвин пӗрре виҫҫӗмӗш пайне пӗчӗклетрӗ, шалти сывлӑша стенана шӑтарса ҫеҫ ҫӗнетме пулать.

Но здесь к этим неудобствам присоединилось то, что вода, ворвавшись в конус, уменьшила свободный объем на треть, а воздух в нем мог обновиться только в том случае, если в стене будет пробито отверстие, сообщающееся с атмосферой.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах эпир стенана шӑтарсан, сывлӑш тула пӗрхӗнсе тухать, унӑн пусӑмӗ чакать, шалти шыв шайӗ тултипе танлашмалӑх хӑпарать, тулта вӑл эпир шӑтарнӑ шӑтӑкран та ҫӳлерех тӑрать пулсан, вара йӑвана татах шыв кӗрет.

Но если мы пробьем отверстие в стене, воздух вырвется наружу, давление упадет и внутри конуса сравняется, а если уровень воды снаружи окажется выше этого отверстия, то она будет подниматься до тех пор, пока ее снова не остановит сжатый воздух.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпир стенана шыв шайӗнчен ҫӳлерех шӑтараймӑпӑр-и? — ыйтрӗ ватӑ негр.

— А мы не можем сделать новое отверстие в стене, выше уровня воды? — спросил старый негр.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку — катрам тинӗс хумӗ иккен, пӗтӗм йывӑрӑшӗпе хумҫӗмӗрен урлӑ каҫса шӑпах стенана пырса ҫапӑнать.

Это шквал, перелетев целикам через волнолом, ударил в самую стену.

IV // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Ун пек каҫсенче вӑл каллех решетке патӗнчи стенана шӑтарма асапланнӑ.

Порой в такие ночи он опять царапал стену около решетки.

III // Степан Апаш. Ялав, 1953, 7(91)№, 25-28 стр.

Стенана пӗр енне шӑтӑк туса, унта пӗчӗк кӑна кантӑк лартрӗҫ.

В одной стене пробили отверстие, вставили рамку со стеклом.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Митя та ав, ҫывӑрма выртӑр тесе, стенана шаккать.

Митя стучит в стенку, чтоб ложились.

4 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хумсем чул стенана мӗнпур вӑйран пыра-пыра ҫапаҫҫӗ, анчах вӑл тинӗс хӗснине парӑнмасть.

Волны с грохотом таранили стену, но она стойко выдерживала натиск моря.

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Стенана шурӑпа сӑрланӑ.

Стены выбелены.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Васкаса ҫӑвӑннӑ хыҫҫӑн Сергей фикус текен чечексем лартса тултарнӑ лутра пӳлӗме кӗчӗ те стенана пӗтӗмӗшпех хупӑрласа тӑракан пысӑк тӗкӗр ҫинче ача сӑнне курчӗ.

Когда, наскоро умывшись, Сергей вошел в низкую, густо заставленную фикусами комнату и увидел в большом, во всю стену, трюмо отражение мальчика.

8 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Стена ҫумне таянса тӑни те килӗшӳллӗ мар, пӗрре кӗпе-йӗме шурӑ тӑмпа варалама пулать, тепре тарлӑ алӑсемпе — стенана.

Не подобает стоять, прислонившись к стене, об стену можно запачкать одежду, а потными руками и стену.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пукан стенана пырса ҫапӑнчӗ.

Удар пришелся в стену.

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Тема, эсӗ епле уткаланине туса кӑтартас-и сана? — тесе ыйтрӗ вӑл Тёмӑран, унтан хӑйне хирӗҫ чӗнессе кӗтмесӗрех, мӑйне тӑсса хучӗ, — куҫӗсене айванлатрӗ, ҫӑварне карса пӑрахрӗ, аллисене усрӗ те чӗркуҫҫийӗсене хуҫлатса, пӗр стенаран тепӗр стенана пырса ҫапӑнса, тӗлсӗр-палсӑр уткалама пуҫларӗ.

— Показать тебе, Тёма, как ты ходишь? — спросила она и, не дожидаясь, встала, вытянула шею, сделала бессмысленные глаза, открыла рот, опустила руки и с согнутыми коленками начала ходить бесцельно, толкаясь от одной стенки к другой.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Сасартӑк пӑшал пени кӗрлесе кайрӗ те пуля Радуб чавсине шӑйӑрса, стенана ҫитсе ҫапӑнчӗ.

Вдруг раздался пистолетный выстрел, пуля слегка задела локоть Радуба и сплющилась о камень стены.

XIV. Иманус та тухса каять // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Стенана ыттисемпе пӗр танах вырнаҫтарса дементпа шӑлса ҫыпӑҫтарнӑ чулсенчен пӗри, ҫӳлтен те, аялтан та тӑпсасемпе ҫирӗплетнине пула, тӗнӗлӗ ҫинче ҫавӑрӑннӑ та, стенара сылтӑмран та, сулахайран та ҫын кӗрсе каймаллӑх икӗ сарлака шӑтӑк пулса тӑнӑ, кӗтмен ҫӗртен уҫӑлса кайнӑ ҫак алӑкран кукӑр-макӑр пусман ҫӳлти картлашкисем курӑнаҫҫӗ.

Камень, искусно пригнанный к соседним камням, но не скрепленный с ними и вращающийся на двух стержнях, повернулся вокруг своей оси на манер турникета и открыл лазейку в стене; камень свободно ходил в обе стороны, и за ним шли налево и направо два коридора, оба хоть и узкие, но достаточные для прохода по одному; в отверстие виднелись ступеньки винтовой лестницы.

XI. Вилме пӳрнисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тапӑнакансен умӗнче стенана минӑпа сирпӗтнипе ҫӳлтен те, аялтан та, айккисенчен те шӑлланса юлнӑ тӗпсӗр хура шӑтӑк уҫӑлса тӑнӑ.

Перед штурмующими зияла черная арка, этот зев бездны, ощерившейся острыми обломками камней, грозно торчащими снизу и сверху.

IX. Улӑпсем гигантсене хирӗҫ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Мӗн усси пултӑр-ха вунпилӗк фут хулӑнӑш стенана етрепе пенинчен?

Что даст обстрел стен в пятнадцать футов толщины?

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Те ӑнсӑртран, те тупӑпа тӗллекен канонир ирӗкӗпе, систерме тесе кӑна персе янӑ етре башньӑн иккӗмӗш хутӗнчи бойницӑна хӳтӗлекен тимӗр пӑрӑмсенчен тунӑ решеткене пырса ҫапӑнчӗ те ӑна шӑтарса тухрӗ, стенана ҫурри таран хӑйпӑтса кӑларчӗ.

То ли по случайности, то ли по прихоти наводчика ядро, которое должно было лишь предупредить врага, ударило в железную решетку, прикрывавшую и маскировавшую бойницу во втором ярусе башни, исковеркало ее и вырвало из стены.

VI. Ӗҫсем мӗнле пыраҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Говэнпа Гешан хӑйсен ҫыннисене башньӑна тапӑнма стенана ватса тунӑ шӑтӑк витӗр илсе кайнӑ вӑхӑтра, Симурден авӑрласа лартнӑ ултӑ тупӑ патӗнче тӑрса, кӗпере тата канава лайӑх сӑнаса тӑмалла пулнӑ.

Было условлено, что пока Говэн с Гешаном атакуют башню через пролом, Симурдэн будет держать под наблюдением мост и ров, имея под рукой заряженные и готовые к залпу орудия.

XII. Хӑтарма хатӗрленеҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех