Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сехрене (тĕпĕ: сехре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Паян ак вӑл Сехрене тепре пӑсӑрлантарса илчӗ, анчах хальхинче те усси пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

X // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ашшӗ, Кӑтра Михала, ҫукчӗ, ҫавӑнпа та хӗрарӑмсем ытлашши вӑтанса тӑмасӑр Сехрене нумайччен тӑрӑхласа ларчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Килте каҫхи апат вӑхӑтӗнче Кӗтерне хӑй Сехрене мӗнле ятлани ҫинчен Укахвипе Анушкана тата Липӑна каласа кӑтартрӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

— У, мур илесшӗ, нарастаран сехрене хӑпартрӗ, — тарӑхса каласа хучӗ амӑшӗ.

Куҫарса пулӑш

7. Мӑн кӑмӑллӑ хӗр ача // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Майпентерех шакка ҫав, сехрене хӑпартса ан ҫӳре.

Куҫарса пулӑш

6. Тукай мӑрса // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пирӗн сехрене хӑпартни кӑна, — тилмӗрсе каларӗ Эльгеев.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Эпӗ сехрене хӑпартакан, уҫӑмлӑ кунашкал кулӑ халиччен курманах.

Я никогда не видел более выразительной и жуткой улыбки.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Вӗсен ӳпкелешӗвӗ тертлӗ, калавӗсем сехрене хӑпартмалла.

Их жалобы были мучительны, рассказы ужасны.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ аса илнӗ матрос Хирте маррине, юттине йӗрӗнсе те кураймасӑр йышӑнатчӗ, унпа кам та пулин тавлашсан нӗрсӗррӗн шурса каятчӗ, вӑл сехрене хӑпартмалла кулсан вара унпа тавлашас кӑмӑл тӳрех сӗвӗрӗлетчӗ.

Матрос, о котором я говорю, относился презрительно и с ненавистью ко всему, что не было на Пустыре, и, если с ним спорили, неприятно бледнел, улыбаясь так жутко, что пропадала охота спорить.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫыран хӗрринчи сасӑсем, пӑрахут кӑшкӑрӑвне хуравласа, унран сӑсран тайӑлнӑ савӑнӑҫ вӑйӗпе, тискер кайӑкӑн сехрене хӑпартакан, хӑрӑлти, тӑвӑлла сассипе иртсе кайрӗҫ.

Крики с берега, ответившие гудку парохода, превзошли его силой сумасшедшей радости и жутким, хриплым, родственным голосом зверей.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Сехрене хӑпартакан, вӑрах кӗмсӗртетӳ хӑрлатать, ҫаврӑна-ҫаврӑна куҫать, ӳхӗрет, ӳкет.

Панический, долгий грохот рычал, ворочался, ревел, падал.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сехрене хӑпартрӑн! — тенӗ Ефим, хуҫи ҫине тинкерӳллӗн пӑхса.

— Страхи какие! — сказал Ефим, с любопытством поглядывая в лицо хозяина.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

1. Тӳсейми хаярлӑхпа тата ырсунманнине куҫкӗретех палӑртса, хӑйне хай дворянин вырӑнне хуракан Перерепенко ывӑлӗ Иван Иванов, ман тӗлӗшрен тӗрлӗ ирсӗр ӗҫ тӑвать, сиен кӳрет, ҫӗлен пек чеелле, ман сехрене хӑпартма хӑтланать; ӗнерхи кун, кӑнтӑрла иртсен, вӑл вӑрӑ-хурах пек пуртӑсемпе те пӑчкӑсемпе, ийӗсемпе т. ыт. хатӗрсем илсе, ҫӗрле ман картишне каҫса кӗрсе, ман картана ҫитнӗ.

1) По ненавистной злобе своей и явному недоброжелательству, называющий себя дворянином, Иван Иванов сын, Перерепенко всякие пакости, убытки и иные ехидненские и в ужас приводящие поступки мне чинит и вчерашнего дня пополудни, как разбойник и тать, с топорами, пилами, долотами и иными слесарными орудиями, забрался ночью в мой двор.

IV сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Иртнӗ эрнере эрнекун эпӗ, ачасене лартса, уҫӑлса ҫӳреме тухрӑм; шӑпах аслӑ ҫул ҫине тухнӑ ҫӗрте, ман сехрене яланах хӑпартакан леш кӗпер патӗнче, лашасем пылчӑка кӗрсе ларчӗҫ.

В пятницу на прошлой неделе я поехала с детьми кататься; но подле самого выезда на большую дорогу, около того мостика, который всегда наводил на меня ужас, лошади завязли в грязи.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сехрене хӑптаракан хускану вӑйланнӑҫем вӑйлансах пырать, ҫынсем пӗр-пӗрин сӑмахне тимлӗнрех итлеме тытӑнчӗҫ.

Жуткая тревога усиливалась, внимание к словам друг друга росло.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Сехрене хӑпартса кӑшкӑрнисене, хаяррӑн макӑрнисене, ятлаҫусемпе йӑлӑнусене хӑнӑхнӑ пуҫкасакансем, ытла та шӑплӑхран шикленсе каялла чакнӑ та алӑк умӗнче чарӑнса тӑнӑ.

Палачи, привыкшие к выкрикам ужаса, истерическим воплям, ругательствам и мольбам, отпрянув, застыли в дверях, испуганные насторожённой тишиной.

Салтак вилтӑпри // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 198–210 с.

Ҫутатакан пульӑсем вӗҫнине куратӑн та — пӗлсех тӑратӑн: вӗлернинчен ытларах сехрене хӑпартать.

Видишь веер трассирующих пуль, уже знаешь — не столько убивают, сколько пугают.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫак хуйхӑллӑ юхӑм хӗвеланӑҫ енчен сехрене хӑпартакан хыпарсемпе пынӑ, — темле чармалла мар танксем ҫинчен калаҫнӑ ҫынсем, пурне те пӗтерекен шавлӑ самолётсем ҫинчен пӗрне пӗри пӗлтернӗ.

Этот печальный поток нёс с запада вести одна другой удивительнее — о каких-то танках, не знающих преград, о ревущих самолётах, уничтожающих всё и вся.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Эсир ман сехрене те хӑпартма пултаратӑр, — терӗ Виктор кӑвакарса кайнӑ тутисемпе.

Вы нагнали и на меня панику, — сказал Виктор побелевшими губами.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Дантово ту хушӑкӗн тӗксӗм маччисен айне пырса кӗме тӑр кӑнтӑрла та сехрене хӑпартать.

Даже днем Дантово ущелье вызывало у всех щемящее чувство страха, стоило только войти под его мрачные своды.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех