Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сехетне (тĕпĕ: сехет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эмальпа чечеклесе тунӑ кӗмӗл сехетне аран-аран туртса кӑларнӑ та пӑха пуҫланӑ.

Насилу-насилу вытащил он свои серебряные с эмалевыми цветками часы и стал смотреть.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Риккардо сехетне кӑларчӗ те васкаса пӑхса илчӗ.

Рикардо достал часы и посмотрел на них с озабоченным видом.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

— Халӗ ӗнтӗ укҫӑна та сехетне те парӑр.

— Теперь давайте деньги и часы.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Ҫавӑнтах кӗсйинчен Алёнкӑн сехетне кӑларса, Чакака тӑсса пачӗ.

Достал из кармана Аленкины часы и отдал Сороке.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Алёнка сехетне хӑлхи ҫумне тытса хаш сывларӗ:

Аленка приложила часы к уху, вздохнула:

Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Алёнка сехетне тупаймарӗ вӑл.

Не нашел он Аленкины часы.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Сехетне атте Алёнкӑна ҫуралнӑ кун ячӗпе парнеленӗччӗ.

Эти часы Аленке подарил отец в день рождения.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Петр сехетне кӑларса пӑхрӗ те, темшӗн суйса: — Эпӗ киле кайса килетӗп, Алексейрен депеша пулмалла, — терӗ.

Вынул часы, посмотрел на них и зачем-то солгал: — Я схожу домой, должна быть депеша от Алексея.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Селектор умӗнче вӑл пӗр минутлӑха тӑнран кайнӑ пек тӑчӗ, унтан хучӗсене, сӗтел ҫинчи календарьне, сехетне, ҫыру хатӗрӗсене хӑвӑрт пуҫтарчӗ, кабинечӗ ҫине юлашки хут пӑхса илчӗ те тепӗр енне кайма машина патне тухрӗ.

Выслушав парторга, Ефимов с минуту еще сидел у селектора в каком-то оцепенении, потом быстро собрал бумаги, взял со стола календарь, часы и письменный прибор, окинул прощальным взглядом кабинет и вышел к машине, чтобы ехать на левый берег.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Командир алли ҫумне ҫыхнӑ сехетне пӗшкӗнсе пӑхрӗ.

— Командир наклонился к ручным часам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Чӑваш ташшипе ӑсталӑх сехетне Шупашкарти тӗп клубӑн тытӑмӗнчи «Нарспи» клубӑн «Сарпике» халӑх ташӑ ансамблӗн балетмейстерӗ Алиса Лукина ирттернӗ.

Мастер-класс по чувашскому танцу провела балетмейстер ансамбля народного танца «Сарбиге» Алиса Лукина из Центрального чебоксарского клуба «Нарспи».

Чӑвашла ташлама вӗрентнӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/27626.html

. Хветӗр сехетне хӑлхи патне илсе пычӗ.

— Федор приложил к часам ухо.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сехетне манӑннипе шайласа яр.

— Часы поставь по моим.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Коля сехетне чикаркка ҫутипе ҫутатса пӑхрӗ.

Коля осветил часы огоньком цыгарки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сехетне пӑхрӗ, тӑххӑр ҫитнӗ.

Посмотрел на часы, было 9 утра.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унӑн пӗр япалине те, ылтӑн сехетне те тивмен.

Да и вообще ни одна вещь не была снята, даже золотые часы остались в кармане.

ХСIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫӗлӗкне персе ӳкернӗ, аттисене хывса илнӗ, кӑсйисене пӗтӗмпе ухтарса, укҫине, сехетне кӑларса илнӗ, тумтирне йӑлт ҫуркаласа пӗтернӗ.

Шапку с него сбили, сапоги стащили, все обшарили, деньги, часы вынули, платье все изорвали.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Хӗвел ӗнте ҫӗр каҫма пытанать темелле, — терӗ плантатор, хӑйӗн ылтӑн сехетне кӑларса пӑхса, — анчах халӗ виҫӗ сехет кӑна ҫитнӗ.

— Можно подумать, что солнце прячется уже на ночь, — сказал плантатор, вынимая свои золотые часы, — а между тем сейчас всего лишь три часа.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шутсӑр хытӑ пынӑ теесрен, ытлашши хытах та пымарӗ йӗкет, сехетне аллӑ-утмӑл ҫухрӑм хӑвӑртлӑхпа кӑна кӗрлеттерсе пычӗ.

И ехал-то, не превышая скорости, не гнал по-дурному машину, как обычно: шестьдесят километров — разве это скорость для классного шофера?

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мария Александровна муфта кӗсйинчен Илья Николаевичӑн пысӑк сехетне кӑларчӗ те — ӑна вӑл яланах хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрет — килелле васкарах утрӗ: ачисем патне часах вӗсен юлташӗсем килмелле, унӑн вара, амӑшӗн, хӑйӗн вырӑнӗнче пулас пулать.

Мария Александровна вынула из кармашка муфты большие часы Ильи Николаевича, с которыми она не расставалась, и заторопилась домой: скоро придут товарищи к ее детям, и она, мать, должна быть на своем посту.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех