Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кашниех шултра саспаллисемлӗ, пуҫланма пурте, унчченех хура хут витӗр ҫичӗ листа ҫине тухмалла пусса ҫырнӑн, пӗр йышши сӑмахсемпе пуҫланаҫҫӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 37–84 с.

— Карло атте, саспаллисемлӗ кӗнекесӗр эпӗ шкула мӗнле каятӑп вара? — терӗ Буратино.

— Папа Карло, — сказал Буратино, — а как же я пойду в школу без азбуки? — сказал Буратино.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хветӗр, гектограф ҫинче пичетленӗ урлӑ-пирлӗ саспаллисемлӗ листовкӑна вулама тытӑнчӗ.

Федор прочел напечатанное на нем вкривь и вкось гектографом.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унӑн бизанӗн ҫийӗнче Англи ялавӗ вӑркӑшнӑ, грот-мачтин тӑрринче «Э. Г.» тесе ылтӑнпа тӗрлесе ҫырнӑ пысӑк саспаллисемлӗ брейт-вымпел ялкӑшса пынӑ.

На ее фок-мачте развевался английский флаг, а на голубом вымпеле грот-мачты виднелись шитые золотом буквы «Э.» и «Г.».

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кӗнеке хуплашкин ҫӳлти хӗрринче шурӑ хут ҫинче кӑмрӑк пек хура саспаллисемлӗ «Плеханов» тенӗ сӑмах курӑнса кайрӗ.

Вверху черная на белом углилась надпись: «Плеханов».

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Мересьев сасартӑк сиксе тӑрса ун ҫине кӑшкӑрса янӑ пулсан, хӑйӗн ылтӑн саспаллисемлӗ туйипе сулса ун ҫинелле ыткӑннӑ пулсан, ачана вӑл ҫакӑн пек тӗлӗнтермен пулӗччӗ.

Если бы Мересьев вскочил, заорал на него, бросился бы за ним, размахивая своей диковинной палкой с золотыми буквами, это не произвело бы на него такого впечатления.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950